Η μια πλευρά του νησιού είναι «ελεύθερη περιοχή» και η άλλη «κατεχόμενη περιοχή», όμως όταν κοιτάζω τη Δικαιοσύνη βλέπω πως χωλαίνει και στις δύο πλευρές. Ουσιαστικά, δεν είναι αυτή η μόνη ομοιότητα. Συναγωνιζόμαστε μεταξύ μας και σε κάποια άλλα αρνητικά. Στα ναρκωτικά, για παράδειγμα. Είναι πολύ διαδεδομένα και στις δύο πλευρές. «Γιατί τα λες σε εμένα αυτά; Δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι σε αυτή την πλευρά», είχα ρωτήσει έναν Ελληνοκύπριο δικαστή, ο οποίος μου διηγήθηκε με λεπτομέρειες από πού και πώς έρχονται τα ναρκωτικά στην Κύπρο, σε ποιο λιμάνι φτάνουν και ποιες αρμόδιες Αρχές βρίσκονται εντός αυτής της υπόθεσης.
«Αυτοί εδώ δεν μπορούν να τα γράψουν», μου είχε πει. Χρειάζονταν και σε εμένα αποδεικτικά έγγραφα για να τα γράψω. Τέλος πάντων. Αναφερόμαστε στις ομοιότητες των δύο πλευρών. Συναγωνιζόμαστε και στα εγκλήματα και στις ατασθαλίες στο κράτος. Έχουμε παρόμοιες καταστάσεις στην ασφάλεια, τη Δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Ιδού το καλύτερο παράδειγμα. Ο Οζ Καραχάν και ο Τάττης. Εδώ και μήνες πηγαινοέρχονται στους διαδρόμους των δικαστηρίων. Τι έκαναν; Ποιο το έγκλημά τους; Η υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας! Τι παράξενο ηχεί στα αφτιά, έτσι δεν είναι; Από πότε θεωρείται αδίκημα στον νότο η υπεράσπιση και η στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας; Άνοιξαν ένα πανό απέναντι από την πλατφόρμα που βρίσκονταν οι αξιωματούχοι κατά τις τελετές της Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας την 1η Οκτωβρίου.
Στο πανό έγραφε «Κυπριακή Δημοκρατία η μόνη λύση… Το Απαρτχάιντ δεν είναι λύση». Τους άρπαξε αμέσως η Αστυνομία. Τους πήρε το πανό από τα χέρια. Τούς συνέλαβε και τους οδήγησε στο τμήμα. Τους πήρε κατάθεση. Καταχώρισε αγωγή. Από εκείνη την ημέρα πηγαινοέρχονται στο δικαστήριο. Πιο πρόσφατα εμφανίστηκαν ενώπιον του δικαστή στις 20 Ιουνίου. Ο Γιώργος Τάττης απολύθηκε και από τη δουλειά του λόγω αυτού του περιστατικού. Σκεφτείτε τι χάλια είναι αυτά. Στην ελεύθερη περιοχή, όχι στην κατεχόμενη. Ουσιαστικά μια τέτοια υπόθεση έπρεπε να τελειώσει σε μια ακρόαση και να αθωωθούν. Όμως, η δίκη συνεχίζεται σαν να έχουν διαπράξει ένα πολύ σοβαρό και πολύ μεγάλο αδίκημα. Και τώρα η δίκη αναβλήθηκε για τις 22 Οκτωβρίου. Αποκαλώ «αγωγές παρενόχλησης» τέτοιου είδους αγωγές. Έζησα πολλές παρόμοιες αγωγές. Κάποτε αναγκάστηκα να προλάβω μερικές δίκες μέσα σε μια μέρα. Παρατείνουν τη δίκη. Πήγαινε - έλα στο δικαστήριο. Αν δεν έχεις άλλη δουλειά, πήγαινε και έλα. Περίμενε στους δικαστικούς διαδρόμους. Να έρθει η σειρά σου. Να σε καλέσει ο κλητήρας. Και αφού περιμένεις για ώρες, η ακροαματική διαδικασία να διαρκέσει μερικά λεπτά. Να σηκωθεί ο εισαγγελέας και να ζητήσει αναβολή ξανά.
Ο αγαπητός μου φίλος Οζ Καραχάν είναι ένας από τους φίλους μας που ηγούνται σε αυτό το νησί στον αγώνα για την ακεραιότητα της Κύπρου και την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ζει χρόνια στον νότο. Υπερασπίζεται με επιμονή τον έναν λαό, τη μία πατρίδα και το ένα κράτος. Αντιτίθεται σφοδρά στη διαίρεση. Βρίσκει πολύ επικίνδυνη τη διζωνικότητα. Είναι υπέρ μιας ενιαίας Δημοκρατίας και ενός ενιαίου κράτους. Σε αυτόν τον αγώνα που άρχισε μού θυμίζει τον Ντερβίς Καβάζογλου. Και ο σύντροφός του Τάττης τον Μισιαούλη. Ελπίζω να νικήσουν σε αυτό το επικίνδυνο ταξίδι.
Γιατί είναι επικίνδυνο αυτό το ταξίδι; Δεν ασχολούνται μόνο οι Αρχές στον νότο με τον Οζ Καραχάν, ασχολούνται ταυτοχρόνως και εδώ στον βορρά. Το Εθνικό Τουρκικό Μέτωπο άρχισε να φωνάζει και να λέει «φιμώστε αυτόν τον προδότη». Τον υποδεικνύει ως στόχο στους εκτελεστές. Μετά από μια τέτοια απειλή, μήπως δεν πρέπει να λάβουν μέτρα για να τον προστατεύσουν οι Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας; Αλλά, ιδού, βλέπετε. Αντί να λάβουν μέτρα, του προκαλούν και μπελάδες. Δεν υπερασπίζονται έναν τέτοιο αγωνιστή που σπάνια βρίσκεται στις μέρες μας. Έτσι, βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πυρά.
Πόσο δύσκολο είναι να υπερασπίζεσαι τώρα τις αλήθειες και τις πραγματικότητες! Πάντα ζούσαν με το μαχαίρι στην πλάτη όσοι διέθεταν αυτό το θάρρος. Ανάμεσα σε δύο πυρά. Μήπως υπάρχει άλλος δρόμος αν εκείνοι που πρέπει να είναι φίλοι είναι εχθροί και εκείνοι που πρέπει να είναι εχθροί είναι φίλοι;
