Αν δεν υπήρχαν οι κραυγές γεμάτες πόνο, οι προσβολές και οι βρισιές των χωρικών που έχασαν ό,τι είχαν και δεν είχαν σε εκείνη την τρομερή πυρκαγιά, σε εκείνη την κόλαση, αν δεν προβάλλονταν σε όλους αυτά τα ζωντανά βίντεο, μήπως πάλι θα ζητούσε συγγνώμη από τον λαό ο Νίκος; Παρακολουθώ έναν χωρικό ζωντανά στην τηλεόραση. Ανάμεσα στα χωράφια που έγιναν στάχτη. Ξεσπάει με οργή μόλις ο υπουργός Δικαιοσύνης που τον πλησιάζει, τού λέει «κοίτα φίλε μου, τι ωραία που προσπάθησες και έσωσες τελικά το σπίτι και τον τόπο σου». «Από πού κι ώς πού έγινα φίλος σου. Μη με λες φίλο σου. Και γιατί μου λες προσπάθησες και τα έσωσες; Δηλαδή οι άλλοι τεμπέλιασαν και δεν προσπάθησαν; Αυτό θες να πειςς» Καθώς ο υπουργός φεύγει, φωνάζει από πίσω του: «Πήγαινε στον διάολο! Πήγαινε στον πάτο της κόλασης»!
Από το 2016 μέχρι σήμερα κάηκε έκταση 200 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο νότιο τμήμα της Κύπρου, λέει. Τρεις μεγάλες πυρκαγιές. Το 2016 έγινε στάχτη μια έκταση 18,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων στη Σολιά. Το 2021 καταστράφηκαν 55 τετραγωνικά χιλιόμετρα στη Λάρνακα. Και τώρα έγιναν στάχτη τα μισά βουνά της Λεμεσού. 125 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μήπως άντλησε διδάγματα από αυτά η κυβέρνηση; Αποκλείεται. Κανείς δεν άντλησε διδάγματα! Τα χρήματα όλο πηγαίνουν σε όπλα, σε στρατιωτικά υλικά και η αντιπολίτευση δεν βγάζει άχνα γι’ αυτό. Διπλασιάστηκε το 2025 ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Άμυνας, ο οποίος ήταν 286 εκατομμύρια ευρώ το 2016. Ανήλθε σε 588,4 εκατομμύρια ευρώ. Παρά τις τρεις μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν μέσα σε εννέα χρόνια, το κράτος δεν διαθέτει ακόμα ένα μεγάλο και πλήρως εξοπλισμένο πυροσβεστικό αεροπλάνο. Τα τρία από τα 14 αεροπλάνα που λέγεται ότι υπάρχουν είναι μικρά αεροπλάνα. Air tractor. Η πλειοψηφία των υπολοίπων είναι ελικόπτερα. Η τιμή ενός μεγάλου πυροσβεστικού μέσου, του Canadair, είναι 35 εκατομμύρια δολάρια. Είναι πολλά λεφτά, όμως άμα υπάρχει θέληση βρίσκονται. Το 2022, δηλαδή τρία χρόνια πριν από αυτή τη μεγάλη πυρκαγιά, η Κυπριακή Δημοκρατία αγόρασε πολεμικά ελικόπτερα από τη Γαλλία δαπανώντας 140 εκατομμύρια ευρώ. Όμως, με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να αγοραστούν τέσσερα Canadair.
Αυτή είναι η κατάσταση. Πώς λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις στην κυβέρνηση και κανείς δεν λέει τίποτα γι’ αυτές ή όλοι κάνουν τα στραβά μάτια; Μόνο ο Χριστοδουλίδης ευθύνεται για όλα αυτά; Οι υπόλοιποι είναι αθώοι; Η ομάδα των γραφειοκρατών, οι υπουργοί, τι κάνουν; Αν δεν ενδιαφέρονται για μια πυρκαγιά, για ποιο πράγμα ενδιαφέρονται; Δεν υπάρχει αξιοκρατία και στον νότο, όπως στον βορρά; Όλο μέσον. Όλο χατίρια. Και πάντα είναι κομματικοί αυτοί οι διορισμοί. Δεν υπάρχει άλλη έγνοια εκτός από το να τελειώσει η μέρα και να έρθουν τα χρήματα; Η χώρα καίγεται. Δεν ξέρω πώς μπορούν να κάθονται σε εκείνα τα αξιώματα χωρίς να ντρέπονται σαν να μην έχει συμβεί απολύτως τίποτα.
Σκέφτομαι, αφαιρούμαι κάποτε. Γιατί είμαστε έτσι εμείς οι Κύπριοι; Μια δυσκινησία και στα δύο μισά αυτού του μοιρασμένου νησιού. Δεν διαφέρουν σε τίποτα τα στελέχη του κράτους από τον άνδρα ο οποίος κάθεται σε έξι καρέκλες ταυτοχρόνως στον καφενέ και λαγοκοιμάται. Φωνάζει ένας άλλος χωρικός που έχασε το σπίτι του, το χώμα του. «Τηλεφωνούμε στην Αστυνομία την ώρα που έζωναν οι φλόγες τα πάντα. Στον αστυνομικό σταθμό, μας συνδέουν από το ένα μέρος στο άλλο. Από τηλέφωνο σε τηλέφωνο. Μωρέ, εξηγούμε την κατάσταση σε όποιον έχουμε μπροστά μας, καιγόμαστε, του λέμε. Κανείς δεν νοιάζεται. Μας συνδέει με άλλον. Ξαφνικά κλείνει το τηλέφωνο». Μήπως είναι εύκολο να έχεις πρόσβαση σε εκείνους που κάθονται σαν βασιλιάδες στα γραφεία τους;
Μην τυχόν και αναζητήσετε παρηγοριά λέγοντας πως καίγεται και η Ελλάδα, καίγεται και η Τουρκία. Εμείς είμαστε ένα μικρό νησί και έχουμε τόσους πολλούς εδώ για να βάλουν φωτιά σε ολόκληρο το νησί. Αν σε τρεις μέρες κάψαμε το μισό ενός κοτζάμ βουνού, μέσα σε έξι μέρες θα το κάψουμε όλο. Μην κοιτάτε καθόλου την Ελλάδα και την Τουρκία. Και εκείνες δεν είναι καθόλου εντάξει. Ειδικά η Τουρκία. Σκεφτείτε, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει 12 προεδρικά μέγαρα και οκτώ ιδιωτικά αεροπλάνα. Όμως, στη χώρα δεν υπάρχει ένας στόλος πυροσβεστικών αεροπλάνων! Ακόμα καίγονται συνεχώς τα δάση. Αποκαλούν πεσόντες όσους πεθαίνουν σε αυτές τις πυρκαγιές και τούς θάβουν με τελετές.
Πνιγόμαστε στις κραυγές καθώς τα δάση μας παραδίδονται στις φλόγες. Τα δέντρα πεθαίνουν σιωπηλά, όταν πεθαίνουν…
