Ακούγονται πολύ περισσότερες φωνές σήμερα κατά των Ελληνοκυπρίων που περνούν στον βορρά, γίνονται πολύ περισσότερες εκκλήσεις. «Μην πηγαίνετε, μην πάτε ξανά στον βορρά», τους λένε. Όπως γίνεται αντιληπτό, ξεχείλισε για τα καλά την υπομονή κάποιων το γεγονός ότι πιάστηκαν αιχμάλωτοι στον βορρά οι πέντε Ελληνοκύπριοι. Δεν μπορώ να ξέρω πόσο νοιάζει την κοινότητα στον βορρά, όμως υπάρχουν κάποιοι που πράγματι εξοργίστηκαν. Ένας φίλος που ζει στον νότο είπε πως «οι αντιδράσεις στον βορρά είναι πολύ περισσότερες από αυτές στον νότο». «Πώς δηλαδή;», είπα. «Πήγαν για να πουλήσουν τις περιουσίες τους στον βορρά στην Επιτροπή Ακίνητων Περιουσιών, δεν αρέσει και πολύ αυτό σε τούτη την πλευρά», είπε. Ε, οι αντιδράσεις σε εμάς είναι πολύ ασθενικές, αν δεν υψώνεται η φωνή κανενός και στον νότο, θα υποφέρουν πολύ περισσότερα αυτοί οι φυλακισμένοι άνθρωποι εδώ.
Παρακολουθώ ένα βίντεο. Μια Ελληνοκύπρια σχεδόν ικετεύει λέγοντας «μην ξαναπάτε σε εκείνη την πλευρά, μην πηγαίνετε». Και εμφανίζεται μπροστά μου και μια φωτογραφία του 1974. Σάστισα πώς δεν την απαγόρευσε το Facebook «με την ευαίσθητη καρδιά». Ένας Ελληνοκύπριος νεαρός με δεμένα τα μάτια και το στόμα. Ημίγυμνος. Το παντελόνι του γλίστρησε προς τα κάτω. Γύρω του υπάρχουν 5-6 στρατιώτες. Ρίχνουν τον νεαρό σε ένα στρατιωτικό φορτηγό. Έγραψε τα εξής από κάτω ο Φώτης, ο οποίος ανάρτησε αυτή τη φωτογραφία στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: «Όταν πάτε για ψάρι άλλη φορά ή σε ένα ξενοδοχείο, σε ένα καζίνο, σε ένα πρατήριο για καύσιμα, στον οδοντίατρο, όταν πάτε στο λιμάνι της Κερύνειας ή όταν ταξιδέψετε από το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου, φέρτε στο μυαλό σας τον Νικόλα Μιχαήλ που βρίσκεται σε αυτή τη φωτογραφία. Δεν επέστεψε ποτέ. Δεν ξέχασα και ο χρόνος τελειώνει».
Δεν ξεχάσαμε, ουσιαστικά δεν ξεχάσαμε απολύτως τίποτα. Όσοι λένε ξεχάσαμε, λένε ψέματα για χάρη της ειρήνης. Δεν ωφέλησε σε τίποτα ακόμα και η ευχή τους «να ξεχάσουμε το παρελθόν, να κοιτάξουμε στο μέλλον». Άλλωστε, το να ξεχάσει κανείς σε αυτό το νησί είναι τόσο δύσκολο όσο να τρέχει ξοπίσω από το όνειρο για ένα κράτος, έναν λαό, μια πατρίδα. Ξεχάσαμε τον Τάσο Μάρκου; Δεν τον ξεχάσαμε. Ήταν ο στρατιωτικός διοικητής που αιχμαλώτισε Τουρκοκύπριους αμάχους στην περιοχή Ντερέμπογιου στη Λευκωσία τον Δεκέμβριο του 1963. Είχε τηλεφωνήσει στον Τάσσο Παπαδόπουλο και τον ρώτησε «τι να τους κάνω;» Αν αληθεύουν όσα λέγονται, ο Παπαδόπουλος του είπε «σκότωσέ τους όλους». Η δε απάντηση που τού έδωσε ο Τάσος Μάρκου περιγράφεται ακόμα σαν θρύλος: «Είμαι στρατιώτης, δεν είμαι χασάπης». Γιατί το ανέφερα τώρα αυτό; Να σας πω. Ακούστηκαν κάποιοι ισχυρισμοί στον βορρά τις τελευταίες μέρες. Δήθεν, ο Τάσος Μάρκου σκότωσε τα παιδιά στο μπάνιο, λέει! Δεν το πίστεψα ποτέ αυτό και δεν το πιστεύω! Όμως, το στόμα εκείνων με το φασιστικό πνεύμα δεν είναι σακούλα για να το ράψουν. Ύστερα, λέει, τον αναγνώρισε κάποιος στην περιοχή του Δικώμου το 1974 και τον σκότωσε, παίρνοντας εκδίκηση για τα παιδιά, δήθεν. Όλα είναι ψέματα. Θα συζητήσουμε πολύ ακόμα το ποιος σκότωσε εκείνα τα παιδιά στο μπάνιο. Στο τέλος θα αποκαλυφθεί το πραγματικό πρόσωπο εκείνων των δολοφόνων. Στο μεταξύ, οι Τουρκοκύπριοι τους οποίους αιχμαλώτισε ο Τάσος Μάρκου στο Ντερέμπογιου παραδόθηκαν στην τουρκική πλευρά χωρίς να ματώσει η μύτη κανενός.
Εδώ και μέρες συζητάμε για τους πέντε Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους σε αυτή τη στήλη. Το ζήτημα είναι το περιουσιακό; Έλεγε τα εξής σε μια τηλεοπτική του συνέντευξη του ο Μουράτ Μετίν Χακκί, ο οποίος είναι ο δικηγόρος των Ελληνοκυπρίων στην Επιτροπή Ακίνητων Περιουσιών:
«Η έκταση της Κύπρου είναι 7 εκατομμύρια στρέμματα. Από αυτά τα 7 εκατομμύρια, τα περίπου 2 εκατομμύρια 200 χιλιάδες στρέμματα βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των τουρκοκυπριακών αρχών. Ένα εκατομμύριο 700 χιλιάδες στρέμματα από αυτά τα 2 εκατομμύρια 300 χιλιάδες είναι προ του 1974 περιουσίες που δικαιούνται Ελληνοκύπριοι, άτομα και εταιρείες. Το 1 εκατομμύριο στρέμματα από αυτά έχουν διανεμηθεί. Ακόμα δεν έχουν διανεμηθεί 600 χιλιάδες στρέμματα ή βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των στρατιωτικών αρχών ή είναι αδρανείς στο όνομα του κράτους».
Σύμφωνα με τον Μετίν Χακκί, όσο περισσότερες περιουσίες μετατραπούν σε τουρκικές τόσο πιο εύκολη θα γίνει η διζωνικότητα. Και κανείς δεν θα μπορεί πλέον να κατηγορεί την Τουρκία ως κατοχική δύναμη! Δηλαδή, δίνεις τα χρήματα, πληρώνεις και γίνεται δικό σου το έδαφος που κατέκτησες! Αυτή ακριβώς είναι η επιδίωξη με την Επιτροπή Ακίνητων Περιουσιών. Καταλάβατε;
