Με βαριά καρδιά ξεκίνησα για τον εσπερινό στον Άγιο Μάμα και η απογοήτευσή μου δεν περιγράφεται όταν έφθασα. Δυστυχώς οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν και η εικόνα που βρισκόταν μπροστά στα σχεδόν δακρυσμένα μάτια μου με συνέτριψε αφήνοντας με ενεό. Δεν υπήρχε καμιά σύγκριση με τις δυο-τρεις χιλιάδες που πήγαιναν στην εκκλησία και το τεράστιο προαύλιό της, τις παλιές καλές μέρες. Γεμάτη σχεδόν η εκκλησία και μεμονωμένα άτομα στο προαύλιο. Τα κατάφεραν οι εθνικιστές διχοτόμοι της πατρίδας μας να θέσουν την ταφόπλακα στις ελπίδες του λαού για επιστροφή με το motto τους «τζείνοι ποτζεί τζαι εμείς ποδά». Ακόμα και οι ελπίδες για ΔΔΟ με ηγέτη των Τ/Κ κ. Ερχιουμάν κατάφεραν οι Κύπριοι δημοσιογράφοι να τον ταυτίσουν με τον σωτήρα των διχοτόμων των δύο κρατών, Τατάρ. Ένα ψωριάρικο ελληνοκυπριακό κρατίδιο και «ας τρώμε πέτρες» μέχρι την ολική κατάκτηση της πατρίδας μας.
Είναι με πόνο καρδιάς που παρευρέθηκα στην αγνώριστη και λειψή σύναξη των Μορφιτών του 2025 χωρίς τηλεοπτική κάλυψη μέσα σε, τολμώ να πω, απόλυτη σιωπή. Ας ταξιδεύσουμε ξανά πίσω στον χρόνο, 21 ολόκληρα χρόνια, όταν για πρώτη φορά το 2004, μετά από 30 χρόνια, και περνώντας μέσα από Συμπληγάδες κατορθώσαμε να λειτουργήσουμε τον Άγιό μας και μάλιστα λοιδορούμενοι και απειλούμενοι από τους ένθεν και ένθεν εχθρούς της λύσης και της επανένωσης. Από τη μια είχαμε τους υπερπατριώτες των οποίων οι απειλές για αιματοκύλισμα «δεν έπιαναν τόπο» και από την άλλη τους Γκρίζους Λύκους που είχαν προσπαθήσει να τινάξουν την εκκλησία στον αέρα, εμποδίζοντας την εκδήλωση των Μορφιτών. Όμως οι βόμβες των θρασύδειλων, νυκτόβιων αρουραίων στον βορρά, καθώς και οι λεκτικές βόμβες των εδώ απορριπτικών, οι οποίοι δαιμονοποίησαν και ακόμα δαιμονοποιούν κάθε δραστηριότητα για επαναπροσέγγιση, επανένωση και λύση, δεν έκαμψαν το αγωνιστικό σθένος των γενναίων και γνήσιων πατριωτών του μορφίτικου λαού να γεμίσει ασφυκτικά την κατεχόμενη εκκλησία μας και το προαύλιο, σχηματίζοντας μια λαοθάλασσα πέραν των 3.000 ανθρώπων. Μια λαοθάλασσα εναντίον των συνδρόμων του κομπλεξικοεθνικισμού και της διχοτόμησης για τη στέρηση χιλιάδων προσφύγων να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες. Η πολιτική σύναξη του Άη Μάμα τους συντάραξε, γιατί πάνω απ’ όλα εστάλη μήνυμα επανένωσης για μια ολόκληρη, ενωμένη, Κυπριακή Δημοκρατία του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, της πολυπολιτισμικής και παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας του 21ου αιώνα. Δυστυχώς, σήμερα, τα δεδομένα έχουν αλλάξει και η καθεχρονική λειψή σύναξη των Μορφιτών στον Άγιο Μάμα εκπέμπει μηνύματα απογοήτευσης και απαισιοδοξίας αφού οι ελπίδες για επιστροφή έχουν διαψευσθεί λόγω των χειρισμών του Αναστασιάδη ο οποίος υμνείται από τους υποστηρικτές της προδοτικής διχοτόμησης των δύο κρατών καθώς επίσης και της αλλαγής στάσης του δεσπότη μας τον οποίο δεν παύσαμε να αγαπούμε. Αλλά πού είναι ο μέγιστος Νεόφυτος του 2004 ο οποίος ως φάρος και οδοδείχτης αψηφούσε τους πάντες και αγωνίζετο για την επανένωση και την επιστροφή στη Μόρφου μας. Ας συνετιστούμε. Και να αντιληφθούμε ότι μετά το πραξικόπημα που μας έφερε τον Αττίλα, μετά το «Όχι» του δημοψηφίσματος που το δαιμονοποίησαν με «κατινίστικα» δάκρυα χωρίς να μπουν στον κόπο να το διαπραγματευθούν και μετά από 51 χρόνια κατοχής, η λύση του συμβιβασμού -μιας βιώσιμης, δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας- ίσως είναι τώρα όνειρο θερινής νυκτός. Είναι, λοιπόν, ακόμα και τώρα υπέρτατο καθήκον των Μορφιτών να συμπορευθούν με τις νούσιμες, επανενωτικές δυνάμεις, για να μπορούμε εμείς οι μεγαλύτεροι να κλείσουμε τον κύκλο μας στην πατρώα γη.
Υ.Γ.: Απάντηση στον Ρότσα στην κριτική του άρθρου μου «Στρατικοποίηση και Μπάρακ ΜΧ» 21/9/25. Στον πορθητή και ελευθερωτή των κατεχομένων κατά το πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν έχω να πω ότι η φαιά ουσία είναι πολύτιμη για να τη σπαταλήσω στα έπεα πτερόεντα, στις αρλούμπες του «παλικαρκού της φατζιής». Δεν πρόκειται να επανέλθω για να ασχοληθώ με γελοίες ενορχηστρώσεις ηρωικών παιάνων.
*ΒΑ, ΜΑ, PhD πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
