Ο Κάλχας ήταν κορυφαίος μάντης των Ελλήνων. Σ’ αυτόν κατέφευγαν αρχηγοί και βασιλιάδες για να μάθουν τα αίτια των δεινών που τους βασάνιζαν, λόγου χάρη ποιος θεός ή θεοί ήταν οργισμένοι μαζί τους και με ποιον τρόπο θα τους εξευμένιζαν.
Κατά την εκστρατεία των Ελλήνων στην Τροία, όταν τα πλοία δεν ξεκινούσαν από την Αυλίδα γιατί δεν φυσούσε ευνοϊκός άνεμος, ο Κάλχας μάντεψε πως αιτία ήταν η Άρτεμις που ήταν οργισμένη, επειδή ο Αγαμέμνων είχε σκοτώσει το ιερό ελάφι της και για τον εξευμενισμό της έπρεπε ο ίδιος να θυσιάσει την κόρη του Ιφιγένεια.
Λέγεται ότι μετά την άλωση της Τροίας, ο Κάλχας πήγε στην Κολοφώνα της Ασίας, όπου νικήθηκε από τον μάντη Μόψο σε αγώνα για τη λύση ενός αινίγματος και πως την άλλη μέρα, μη αντέχοντας την προσβολή, αυτοκτόνησε.
Όταν ο Αχιλλέας ρώτησε τον μάντη Κάλχα να του πει ποιος έφταιγε για την πανώλη που ενέσκηψε και θέριζε τους Έλληνες ύστερα από τον πόλεμο στην Τροία, η απάντηση ήταν πως αιτία ήταν ο Αγαμέμνων γιατί πρόσβαλε τον ιερέα του Απόλλωνα Χρύση.
Ο Αγαμέμνων είπε την περιβόητη φράση «Μάντης κακών», εννοώντας τον Κάλχα, λέγεται δε σήμερα για κάποιον που προμαντεύει ή φοβάται πως θα συμβούν κακά.
Στην περίπτωση της εκστρατείας των Ελλήνων στην Τροία δεν ξεκινούσαν τα πλοία από την Αυλίδα γιατί δεν φυσούσε ευνοϊκός άνεμος. Ο Κάλχας μάντεψε την αιτία.
Στη μακαρία την Κύπρο το έτος 1959 υπογράφτηκε συμφωνία λύσης η οποία είχε διάρκεια μέχρι το τέλος του 1963. Από το 1964 μέχρι και τον Ιούνιο του 1974 δεν φυσούσε ευνοϊκός άνεμος για μια νέα λύση του κυπριακού προβλήματος.
Την τότε εποχή όλοι οι μάντεις ήσαν τυφλοί και κωφοί ή έκαναν τους τυφλούς και τους κωφούς. Βάσος Λυσσαρίδης, Εζεκίας Παπαϊωάννου, Σπύρος Κυπριανού, Τάσσος Παπαδόπουλος, Νίκος Κόσιης, Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, Γλαύκος Κληρίδης και μερικοί άλλοι.
Επί συνεχούς βάσεως τάιζαν και πότιζαν την ιερή αγελάδα, τον Μακάριο, ο οποίος ήταν ο αίτιος και υπαίτιος της μη λύσης και της καταστροφής.
Το 1974 όλοι αυτοί οι κύριοι έβλεπαν ότι η καταστροφή πλησιάζει, άκουγαν την κάθε βλακεία του Μακαρίου, του Λυσσαρίδη, του Παπαϊωάννου και τόσων άλλων. Έβαζαν λάδι στη φωτιά και όταν ακόμα ο Μακάριος ήλθε σε ανοιχτή ρήξη με τη Χούντα των Αθηνών, γιατί ένιωθαν άτρωτοι.
Όταν κάποιοι προφήτευαν ορθά και νούσιμα όπως ο Αδάμ Αδάμαντος, ο Τάκης Ευδόκας και ελάχιστοι άλλοι εξοντώθηκαν και χάθηκαν από την πολιτική σκηνή. Ούτε ο Αδάμ Αδάμαντος ήταν μάντης κακών ούτε ο Τάκης Ευδόκας ήταν ο Κάλχας. Χρειαζόταν ελάχιστη λογική και μια δόση φιλοπατρίας. Οι δήθεν ηγέτες μας τότε αρκέστηκαν στο ότι βολεύτηκαν και καλοπερνούσαν.
Δυστυχώς η πλειοψηφία του λαού έδειχνε εμπιστοσύνη στους πολιτικούς και στην πολιτική τους, τουλάχιστον μέχρι το 2004. Τα πράγματα άρχισαν κάπως να αλλάζουν μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν όπου ηρωποιήθηκε το ΟΧΙ του Τάσσου, η επιλογή του ΑΚΕΛ. Προτού το ΑΚΕΛ επιλέξει τον Τάσσο, χρειαζόταν μάντης για να μας πει «ξεχάστε τη λύση». Θέλαμε να μας το πει ο Κάλχας, ο μάγος της Συλίκου, ο Αττεσλής ή ο μάγος της Πέγειας.
Όταν με τις ευλογίες του Κάρτερ μας παρουσίασαν το 1978 σχέδιο λύσης με την ονομασία Αγγλοαμερικαναδέζικο Σχέδιο, ο Κάλχας Παπαϊωάννου απέτρεψε τον Σπύρο Κυπριανού να το δεχθεί. Όλοι οι πολιτικοί τότε εκτός του Γλαύκου του Κληρίδη είχαν κάτω από το μαξιλάρι τους τις παρακαταθήκες του Μακαρίου για μακροχρόνιο αγώνα. Όταν ο Τάκης Ευδόκας μιλούσε τότε να βιαστούμε για λύση του προβλήματος, δεχόταν χλευασμό και κοροϊδίες. Τότε ο Κληρίδης και ο Ευδόκας ήσαν μάντεις κακών και πουλημένα κορμιά.
Στο δημοψήφισμα για τη λύση στη βάση του Σχεδίου Ανάν, ο τότε πρόεδρος του Συναγερμού παλληκαρήσια στήριξε όσον λίγοι το ΝΑΙ χωρίς να δειλιάσει. Μετά από είκοσι χρόνια αποκάλυψε ότι έκαμε λάθος. Στην όλη πολιτική σταδιοδρομία του τού καταλόγιζα μίαν ορθή πολιτική πράξη. Το ΝΑΙ στο Σχέδιο Ανάν. Κι όμως απέταξε τον σατανά λες και τότε ήτο ανήλικη κορασίδα και παρεσύρθη σε ερωτική συνεύρεση θυσιάζοντας την παρθενιά της.
Ενώ είδαμε κι αποείδαμε, το σύνοικο στοιχείο εξέλεξε ως ηγέτη του τον προοδευτικό Μουσταφά Ακιντζί. Οι ελπίδες για μια λύση άρχισαν να αναπτερώνονται και οι μάντεις το 2017 δεν ήσαν μάντεις κακών. Με τη βοήθεια του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών φθάσαμε στην πηγή.
Τα πράγματα χάλασαν με τους αδέξιους χειρισμούς της πλευράς μας, του Νίκου Αναστασιάδη, του Νίκου Χριστοδουλίδη, του Νίκου Κοτζιά και του Αντρέα Μαυρογιάννη. Οι μάντεις μιλούσαν για λύση. Σαν ένας νέος Αγαμέμνονας ο Νίκος Αναστασιάδης σκότωσε το ελάφι της θεάς Αρτέμιδος με αποτέλεσμα για οκτώ χρόνια να σταλώσουν όλα.
Τότε μάντης κακών ήταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου με την ατάκα «έρχονται τσουνάμια». Ο νέος Αγαμέμνονας απάντησε «δεν ασχολούμαι με καιρικά φαινόμενα». Το πρώτο τσουνάμι είναι η θέση του Τατάρ για δύο κράτη, κάτι που λέγεται ότι η πατέντα ανήκει στον Νίκον Αναστασιάδη. Το δεύτερο τσουνάμι είναι η εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη στο αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη βοήθεια του Νίκου Αναστασιάδη.
Το τρίτο τσουνάμι ήταν η προσπάθεια του Νίκου Αναστασιάδη να εξοντώσει τον Αβέρωφ Νεοφύτου, και τον εξόντωσε, και να δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην παράταξη.
Μετά τα δύο άρθρα μου για το Κραν Μοντανά στις 30/09/2025, ημέραν Τρίτη, παρέλαβα επιστολή από τον Νίκον Αναστασιάδη ο οποίος διαφωνούσε με τις θέσεις μου. Σύντομα θα τύχει απάντησης και θα δημοσιοποιήσω και την επιστολή. Ο πατέρας της νεότερης αττικής κωμωδίας Μένανδρος συστήνει. «Ανδρός πανούργου φεύγε τας ομιλίας».
