Τι είναι τελικά αυτή η ταινία «Τα πάντα όλα» που σάρωσε τα Όσκαρ

Μερικοί ισχυρίζονται ανοήτως ότι είχαν προβλέψει τον θρίαμβο μιας ταινίας με τίτλο «Τα πάντα όλα» (Everything everywhere at once). Κουταμάρες. Από την αρχή της κούρσας ήταν το φαβορί. Το μόνο που κανείς δεν πρόβλεψε ήταν αυτός ο πρωτοφανής, σαρωτικός θρίαμβος των επτά αγαλματιδίων. Ανάμεσά τους καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α’ γυναικείου, καθώς και Β’ ανδρικού και γυναικείου ρόλου.

Το δεύτερο περίεργο είναι που αρκετοί που είχαν συναντηθεί με αυτό το κινηματογραφικό χάος σε κάποια αίθουσα το περασμένο καλοκαίρι, εξακολουθούν να μη θυμούνται ακριβώς τι ακριβώς είδαν και ποιο στο καλό ήταν το story αυτού του θριάμβου. Παρεμπιπτόντως, τα BAFTA, δηλαδή τα βρετανικά Όσκαρ όχι μόνο την περιφρόνησαν αλλά από πάνω τίμησαν με το πρώτο βραβείο το γερμανικό αριστούργημα «Ουδέν νεότερο από το Δυτικό μέτωπο». Μια ταινία που ευκόλως, όσοι είναι συνδρομητές της πλατφόρμας Netfilx μπορούν να εξασφαλίσουν.

Συνοπτικά η υπόθεση πάει κάπως έτσι: Η Έβελιν, μια εξουθενωμένη Κινεζοαμερικανίδα, όχι μόνο δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τον πατέρα, τον σύζυγο και την κόρη της αλλά αδυνατεί να πληρώσει και τους φόρους της. Όταν της δίνεται η δυνατότητα να μεταπηδήσει σε άλλα σύμπαντα, τίποτα δεν την έχει προετοιμάσει γι’ αυτό που την περιμένει! Τι την περιμένει; Στην πραγματικότητα τίποτα. Αφού όλα όσα στη συνέχεια συμβαίνουν προκύπτουν από την δική της φαντασία. Τουτέστιν το αδιέξοδό της!

Η συνέχεια μοιάζει με τρελοκομείο. Η Έβελιν μετακινείται από σύμπαν σε σύμπαν. Χώνεται σε κάποια συμπαντικά λαγούμια. Συγκρούεται, δυναμώνει, αδυνατίζει, και φτου από την αρχή. Κάτι μεταξύ κωμωδίας, παρωδίας, σάτιρας, οικογενειακού δράματος, φεμινιστικής εκστρατείας με ίχνη ακτιβισμού πασαλειμμένη με οργιώδη φαντασία. Κάπως έτσι.

Προφανώς τα κριτήρια που πρυτάνευσαν έχουν να κάνουν με το μεταναστευτικό, με την ευάλωτη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς και με τις περίπλοκες, οικογενειακές σχέσεις που πολλές φορές καταλήγουν σε ακραίες καταστάσεις.

Το χάος σε αυτή την ταινία, αποτυπώνει το αντίστοιχο χάος στη σύγχρονη κοινωνία. Τα προβλήματα όχι μόνο δεν λύνονται, αντιθέτως περιπλέκονται. Για αυτό και η Έβελιν καταφεύγει στην εσωστρέφεια και τα πολλά σύμπαντα. Όσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!

Η Μισέλ Γιο είναι η πρώτη Ασιάτισα ηθοποιός που κέρδισε Όσκαρ στα 95 χρόνια του θεσμού

Η σκηνοθεσία από δύο ονόματα προερχόμενα από το κάτω ράφι: Ντάνιελ Κουάν και Ντάνιελ Σάινερτ. Η πρωταγωνίστρια που άρπαξε το Όσκαρ από την Κέιτ Μπλάνσετ του «Tar» κατάγεται από τη Μαλαισία. Στο παρελθόν έχει υποδυθεί το γυναικείο πλάσμα πολεμικών, κινέζικων, τεχνών στο «Τίγρης και δράκος» του 2000. Επίσης έχει παίξει στο πλευρό του Τζέιμς Μποντ «Το αύριο ποτέ δεν πεθαίνει» μια παραγωγή του 1997. Και τελευταίως στο Avatar αγνώριστη εντελώς κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Μοναδική εξαίρεση σε όλα αυτά η 65χρονη Τζέιμι Λι Κέρτις, όπου χάριν αυτού του χάους κατάφερε να κερδίσει Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου, για πρώτη φορά στην πλούσια διαδρομή της!

Πηγή: protothema.gr