"Με απείλησαν από την κερκίδα, προσπάθησαν να ασκήσουν ψυχολογική βία, όλα αυτά επειδή είμαι γυναίκα"- Η πρωτοποριακή προπόνηση με... άντρες της head coach του ΠΑΣ Γιάννινα.
"Κατηγορήθηκε" στη γείτονα για… σόου. Ότι αρέσκεται να τραβάει τα βλέμματα πάνω της και να προκαλεί σχόλια. Η αλήθεια είναι πως θέλοντας και μη, μαγνητίζει τα βλέμματα: Κομψότατη, με χρυσά κοσμήματα και αγκράφα στη ζώνη του κοστουμιού της. Διακριτικά τατουάζ στα χέρια και τη δεξιά πλευρά του λαιμού της, σακάκι το οποίο ενίοτε πετάει από τα νεύρα της ή βγάζει γιατί έχουν ανέβει οι παλμοί και… ψηλοτάκουνες γόβες. Αυτές είναι το σήμα κατατεθέν της. Μόνο μην χαρακτηριστεί αποκλειστικά από αυτές. Θα ήταν κρίμα και άδικο. Να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις όμως. Η κυρία Σελέν Ερντέμ, Τουρκάλα προπονήτρια του μπάσκετ και πολλά, μα πολλά περισσότερα από αυτή την ταμπέλα. Πολλά παραπάνω και από την (εύστοχη ίσως) σύγκριση με τον Φατίχ Τερίμ.
Τον θρύλο στην προπονητική της Τουρκίας, γνωστό και από το πέρασμά του προ ολίγων μηνών στον Παναθηναϊκό. Μία απλή αναζήτηση στο google και δίπλα στο όνομά της θα βρει κανείς το όνομα του Τερίμ ή ακόμα τον χαρακτηρισμό "ο θηλυκός Τερίμ" γιατί κάνει τις ίδιες κινήσεις, αλλά όσο και να ευχαριστεί και την ίδια αυτή η ταύτιση, δεν παύει παράλληλα και να την αδικεί.
"Έπρεπε να δουλέψω σκληρά για να προλάβω τους άνδρες προπονητές και να υπάρχω (και εγώ) εκεί… Και αυτό έκανα. Σε όλη αυτή τη διαδικασία, έχω δει ότι εμείς οι γυναίκες πετυχαίνουμε πολύ σοβαρές επιτυχίες, κερδίζουμε πολύ σημαντικά μετάλλια, εκπροσωπούμε τη χώρα μας σε πολύ σημαντικά μέρη και την εκπροσωπούμε με επιτυχία, αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι δεν μπορούμε ποτέ να… προλάβουμε μια ανδρική ομάδα. Δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα γιατί, αλλά ας γίνει γνωστό ότι εμείς, οι γυναίκες, θα συνεχίσουμε να φέρνουμε τις μεγαλύτερες επιτυχίες σε αυτή τη χώρα. Εγώ και γυναίκες σαν εμένα δεν θα σταματήσουμε ποτέ να φέρνουμε αυτές τις επιτυχίες στη χώρα μας και να υπάρχουμε ως γυναίκες". Λόγια δικά της, που χαρακτηρίζουν αφενός την φιλοσοφία-ιδιοσυγκρασία της αφετέρου την εικόνα-διάκριση στη χώρα της και εν γένει στο γυναικείο μπάσκετ.
Η πρώτη γυναίκα head coach στην Τουρκία
Τι κατάφερε η 40χρονη Σελέν Ερντέμ; Να γίνει η πρώτη γυναίκα προπονητής στην Τουρκία. Προσέξτε τη χώρα, έχει σημασία. Στην Τουρκία. Δούλεψε αρχικά ως βοηθός προπονητή στην Εθνική Τουρκίας, παίρνοντας μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, καθώς και σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και δυο πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, από το 2014 έως το 2019. Στη συνέχεια ανέλαβε ως head coach την Αττάλλεια, συσπειρώνοντας τον κόσμο της περιοχής γύρω από την ομάδα και παλεύοντας στο πρωτάθλημα με μεγαθήρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ που σπαταλούν απίστευτα ποσά. Είναι ενδεικτικό ότι οι τουρκικές ομάδες με πρώτο και ξεκάθαρο φαβορί τη Φενέρμπαχτσε διεκδικούν τα τελευταία χρόνια την EuroLeague. Τις τελευταίες 15 ημέρες η Σελέν Ερντέμ βρίσκεται στα μέρη της καθώς ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Πας Γιάννινα και ήδη έχει αφήσει την σφραγίδα της στα ελληνικά παρκέ.
Με ύφος αρχοντικό, στυλ κομψότατο, φυσικά τις χαρακτηριστικές της ψηλοτάκουνες γόβες, το κοστούμι της και τα χαρτάκια με τις σημειώσεις της στα χέρια μαζί με τον μαρκαδόρο για τα συστήματα, αλλά και τα χρυσά κοσμήματα να την κοσμούν, η Σελέν Ερντέμ φωνάζει ότι είναι μία γυναίκα σε ένα άθλημα αντρών που θα μείνει. Μόνο περαστική δεν είναι. Άλλωστε, ασκεί την προπονητική ήδη 22 χρόνια. Μόλις στα 18 της χρόνια, το 2002, σταμάτησε το μπάσκετ, εξαιτίας αλλεπάλληλων τραυματισμών: "Αφού κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να αφήσω το μπάσκετ, ξεκίνησα την προπονητική και συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά ότι αυτή ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα στη ζωή μου".
Πειθαρχία και… γόβες
Μακριά από τις φόρμες, τα φλατ αθλητικά παπούτσια και τα στερεότυπα που υπάρχουν, η 40χρονη, δεν σημαίνει ότι επειδή είναι γυναίκα, δεν θα φωνάξει. Στις παίκτριές της, στους διαιτητές διαφωνώντας με τις αποφάσεις τους, μέσα στην ένταση του αγώνα. Μία εικόνα αντιστρόφως ανάλογη βέβαια, με την καθημερινότητά της: "Πρέπει να είμαι έτσι στον επιχειρηματικό κόσμο. Θέλω πολύ να κερδίζω, κι αυτό με κάνει επιθετική. Είμαι προπονήτρια 22 χρόνια, από τότε είμαι έτσι. Πρέπει να εμπνέω τις παίκτριές μου. Είμαι ένας πολύ γλυκός, φυσιολογικός άνθρωπος στην ιδιωτική μου ζωή. Αν θέλουμε να έχουμε επιτυχία όμως, η πειθαρχία είναι το πιο σημαντικό πράγμα".
Γι αυτό, όταν οι σφυγμοί χτυπάνε κόκκινο, δεν θα διστάσει να γονατίσει στο παρκέ, για να δώσει οδηγίες στις παίκτριές της, να μπει πιο μέσα και να συγκρουστεί (κυριολεκτικά) με τον διαιτητή ακόμα και να τρέξει πάνω στις γόβες της. Ένας Τούρκος φίλαθλος είχε γράψει σε ένα φόρουμ χαρακτηριστικά: "Ο Θεός να δίνει δύναμη στους αστραγάλους της όταν τρέχει πάνω σε αυτές τις γόβες".
Η ίδια τις θεωρεί "απαραίτητες": "Όταν ήμουν μικρή φορούσα συνέχεια φόρμες, σορτσάκια και t-shirts στις προπονήσεις. Πάντα ήθελα να ντύνομαι σοβαρά. Η μαμά μου ήταν δασκάλα και φορούσε διαφορετικό κουστούμι κάθε μέρα. Μετά ξεκίνησα την προπονητική και είπα 'θα φοράω τακούνια όταν είμαι στο γήπεδο'. Φοράω τακούνια από την πρώτη φορά που ξεκίνησα να προπονώ. Δεν έβαλα ποτέ φλατ. Απλά αλλάζει το χρώμα, ανάλογα με την ομάδα μου".
Οι απειλές από την εξέδρα και η ψυχολογική βία "επειδή είμαι γυναίκα"
Η εικόνα της αυτή έχει κατακριθεί κιόλας, καθώς στην Τουρκία κάποιοι υποστήριζαν πως θέλει τεχνηέντως να τραβάει την προσοχή και να δίνει το δικό της σόου. Ύστερα από 22 χρόνια στα γήπεδα, φαίνεται πως έχει συνηθίσει. Δεν είναι δα και τα χειρότερα που μπορεί να υπομείνει δύο-τρία σχόλια για τα ψηλοτάκουνά της. Μιλάμε για γήπεδα, για μάζα, για ultras, για νεύρα. Μέσα στον κόσμο των αντρών που μάχεται καθημερινά, προσπαθώντας να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα "πώς μπορεί μια γυναίκα να κάνει αυτή τη δουλειά; Πόσο μπορείς να εμπιστευτείς μια γυναίκα; Πώς μπορεί μια γυναίκα να χειριστεί τα πάντα; Πόση πειθαρχία μπορεί να προσφέρει; Θα μπορέσει να τα βάλει με τόσους ανθρώπους; Πώς θα την αντιμετωπίσουν οι θεατές στην κερκίδα, οι παίκτες στην ομάδα, η διοίκηση και το επιτελείο;", καλείται να ανταπεξέλθει και των δύσκολων συνθηκών των γηπέδων: "Είχα πολλά προβλήματα… Στην πραγματικότητα, με απείλησαν από την κερκίδα, προσπάθησαν να με "νικήσουν" μετά τον αγώνα και προσπάθησαν να ασκήσουν ψυχολογική βία, όλα αυτά επειδή είμαι γυναίκα", έχει εξομολογηθεί.
Όταν λοιπόν, η Σελέν Ερντέμ προσπαθούσε να καλύψει το στερεοτυπικό handicap με τους άντρες, "δουλεύοντας πέντε φορές παραπάνω, αν αυτοί δουλεύουν μία φορά. Έπρεπε να δουλέψω σκληρά για να προλάβω τους άνδρες προπονητές και να υπάρχω εκεί και αυτό έκανα", αν στην καθημερινή της πάλη είναι η προσπάθεια να "εμπιστεύονται τις γυναίκες χωρίς προκαταλήψεις", έχει να αντιμετωπίσει και την ψυχολογική βία του όχλου των εξεδρών. "Δεν τα παράτησα ποτέ, δεν έπεσα κάτω, δεν διαλύθηκα και είπα ότι δεν τελείωσε ακόμα... Αυτά τα χώνευα και συνέχισα από εκεί που σταμάτησα γιατί είμαι γυναίκα και δεν έπρεπε να πω ότι σταμάτησα να παλεύω. Για ανθρώπους που στάθηκαν εκεί που ήμουν και με είχαν ως παράδειγμα... Κάθε χρόνο, κάθε μέρα… Κάθε μέρα με έμαθε να είμαι δυνατή και μένω γερή. Δεν θα σταματήσω ποτέ να είμαι παράδειγμα για όλους και να προσελκύω περισσότερο κόσμο στο πλευρό μου".
Η πρωτοποριακή προπόνηση μαζί με άντρες
Η head coach του ΠΑΣ Γιάννινα, στις προπονήσεις της συχνά βάζει στις ασκήσεις και άντρες ή δίνει και παιχνίδια εναντίον αντρικών ομάδων. Είναι μια πρακτική που στο WNBA, στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου όσον αφορά τις γυναίκες και με ρεκόρ συνεχώς προσέλευσης στα γήπεδα, χρησιμοποιείται κατά κόρον. Να σπρώξουν στο ποστ τον άντρα, να τον περάσουν στην ντρίμπλα, να σουτάρουν πάνω από αυτόν.
"Αν μιλάμε για ισότητα στον αθλητισμό, δεν νομίζω ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι σωματικά ίσοι. Ξέρω όμως ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι τόσο δυνατές σωματικά όσο οι άνδρες, εάν τους παρέχονται οι απαραίτητες ευκαιρίες. Σήμερα, εξακολουθώ να προσπαθώ να δώσω ισότητα δύναμης στις αθλήτριές μου, συμπεριλαμβάνοντας στην προπόνησή μου άνδρες παίκτες στις ομάδες μου. Αποδεικνύω στις αθλήτριές μου ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα αν δεν το θέλουμε. Παίζουμε αγώνες με ανδρικές ομάδες και δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα μας μέχρι το τέλος. Οι γυναίκες μας είναι στην πραγματικότητα ψυχικά ίσες ή και καλύτερες από τους άνδρες. Η δύναμη εδώ επηρεάζει τη ζωή μας. Γνωρίζουμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας αποκλείσει χωρίς τη συγκατάθεσή μας".
Πηγή: thetoc.gr
