Στη βορειοανατολική Ροδόπη, εκεί όπου τα ελληνικά βουνά συναντούν τα σύνορα με τη Βουλγαρία, μπορεί να βρει κανείς το Δάσος του Φρακτού, ένα πραγματικό φυσικό θησαυρό που θεωρείται όχι μόνο το μοναδικό παρθένο δάσος της Ελλάδας, αλλά και ένα από τα ελάχιστα που έχουν απομείνει σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ως φυσικό ορίζεται ένα δάσος, το οποίο δημιουργείται και αναπτύσσεται αποκλειστικά από μόνο του, χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση.
Το δάσος παίρνει το όνομα του από το όρος Φρακτό, ένα βουνό με κορυφές που φτάνουν από τα 1.640 έως τα 1.953 μέτρα, σχηματίζοντας μια θεαματική ορεινή λεκάνη που περικλείει το παρθένο δάσος.
Η ονομασία «Φρακτό» ή «Ζαγκραντένια», όπως λεγόταν παλαιότερα, συνδέεται ακριβώς με αυτή τη μορφολογία, αφού οι κορυφές μοιάζουν να «φράζουν» τη λεκάνη, αφήνοντας μόνη δίοδο το ρέμα Αχλαδοχωρίου, το οποίο κατευθύνεται προς τον Νέστο μέσα από μια διαδρομή που συγκεντρώνει δεκάδες μικρότερα ρυάκια.
Η χλωρίδα της περιοχής είναι εντυπωσιακά πλούσια, αφού στις πλαγιές και στις δασωμένες άρκες συναντά κανείς οξιές, σημύδες, βελανιδιές, δασική και μαύρη πεύκη, αλλά και ερυθρελάτες, ήτοι το νορβηγικό έλατο, μετατρέποντας το δάσος στο νοτιότερο όριο της χλωρίδας και της πανίδας της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.
Το φθινόπωρο δε η περιοχή προσφέρει μια απίθανη παλέτα χρωμάτων, με τις κεχριμπαρένιες, χρυσαφιές και βαθιές πράσινες αποχρώσεις να μπλέκονται με τους μικρούς καταρράκτες και τα ρέματα που διασχίζουν το δάσος, δημιουργώντας ένα μοναδικό τοπίο για τα ελληνικά άλλα και τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Σημειώνεται πως από τη δεκαετία του 1980, η περιοχή έχει χαρακτηριστεί σε «Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης», με την πρόσβαση στο σημείο να παραμένει άκρως απαιτητική, αφού οι δρόμοι είναι ιδιαίτερως δύσβατοι και το ανάγλυφο απαιτεί όχημα με τετρακίνηση και αρκετές αντοχές.
Πηγή: carandmotor.gr
