Οι προβλέψεις για την προμήθεια νερού από τον ποταμό Κολοράντο, που δίνει υδροηλεκτρική ενέργεια, άρδευση και πόσιμο νερό σε επτά πολιτείες των ΗΠΑ και το Μεξικό, πέφτουν σταθερά έξω από το 2000 και μετά, και οι επιστήμονες μόλις βρήκαν γιατί το νερό εξαφανίζεται.
Ένα σημαντικό μέρους του νερού στον ποταμό Κολοράντο προέρχεται από το χιόνι που συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα και λιώνει την άνοιξη. Κάθε χρόνο, συνήθως στις αρχές Απριλίου, οι διαχειριστές των υδάτων αξιολογούν το χιονοστρώμα για να προβλέψουν πόση ποσότητα νερού θα είναι διαθέσιμη για το επόμενο έτος.
Ωστόσο από το 2000, όπως αναφέρει το SciTechDaily, οι προβλέψεις αυτές έχουν επανειλημμένα υπερεκτιμήσει την πραγματική ροή του νερού. Παρά το γεγονός ότι τα επίπεδα του χιονοσυστήματος φαίνονται επαρκή, η προκύπτουσα ροή υπολείπεται σταθερά των προβλέψεων. Πού είναι, λοιπόν, το νερό που λείπει;
Ποιος είναι ο «ένοχος»
Σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geophysical Research Letters, η κύρια αιτία για το φαινόμενο αυτό είναι η έλλειψη ανοιξιάτικων βροχοπτώσεων. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι θερμότερες, ξηρότερες συνθήκες της άνοιξης τα τελευταία χρόνια ευθύνονται για σχεδόν το 70% του χάσματος μεταξύ της προβλεπόμενης και της πραγματικής ροής του νερού.
Με λιγότερες βροχοπτώσεις, η βλάστηση εξαρτάται περισσότερο από το λιώσιμο του χιονιού για υγρασία, μειώνοντας την ποσότητα νερού που φτάνει στα ποτάμια και τα ρέματα. Επιπλέον, οι ξηρότερες συνθήκες σημαίνουν καθαρότερους ουρανούς, οι οποίοι προωθούν τόσο την αυξημένη ανάπτυξη των φυτών όσο και τη μεγαλύτερη εξάτμιση του νερού από το έδαφος.
«Λιγότερες ανοιξιάτικες βροχές σημαίνουν πιθανότατα λιγότερα σύννεφα. Και όταν έχει ηλιοφάνεια, τα φυτά θα πουν: “Τι καλά! Το χιόνι μόλις έλιωσε και έχω άφθονο νερό, οπότε θα αναπτυχθώ σαν τρελό”», εξηγεί ο περιβαλλοντικός μηχανικός Ντάνιελ Χόγκαν, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Ο Χόγκαν και η καθηγήτρια Πολιτικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, Τζέσικα Λούντκβιστ, μελέτησαν αυτό το φαινόμενο στο πλαίσιο ενός μεγαλύτερου πρότζεκτ για την επίλυση του «μυστηρίου» του εξαφανιζόμενου νερού. Αρχικά, αναρωτήθηκαν αν το χιονόστρωμα μειωνόταν επειδή το χιόνι απλώς μετατρεπόταν σε υδρατμούς – μια διαδικασία που ονομάζεται εξάχνωση. Αλλά ανακάλυψαν ότι μόνο το 10% του νερού που λείπει χάθηκε λόγω εξάχνωσης, πράγμα που σημαίνει ότι κάτι άλλο ήταν ο κύριος «ένοχος».
«Είδαμε ότι οι αλλαγές την άνοιξη είναι πολύ πιο υπερβολικές από ό,τι σε άλλες εποχές. Από το παχύ χιόνι πηγαίνουμε στα αγριολούλουδα που ανθίζουν μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Και χωρίς τις ανοιξιάτικες βροχές, τα φυτά – από τα αγριολούλουδα μέχρι τα δέντρα – είναι σαν γιγαντιαία καλαμάκια, που όλα αντλούν από το χιονοστρώμα», λέει ο Χόγκαν.
Οι ερευνητές εξέτασαν τις ανοιξιάτικες αλλαγές σε 26 λεκάνες απορροής σε διάφορα υψόμετρα στη λεκάνη του ποταμού Κολοράντο. Όλες παρουσίασαν μειωμένη ροή νερού χωρίς ανοιξιάτικη βροχή. Όμως οι λεκάνες σε χαμηλότερα υψόμετρα είχαν ακόμη πιο έντονο έλλειμμα, επειδή το χιόνι εκεί λιώνει νωρίτερα, δίνοντας στα φυτά περισσότερο χρόνο για να αναπτυχθούν και να καταναλώσουν το λιωμένο χιόνι.
Πηγή: cnn.gr
