Η Ευρώπη αναζητά επειγόντως επιχειρηματικούς πρωταθλητές ανάπτυξης, καθώς αυξάνεται η ανησυχία για την υποτονική οικονομία της ηπείρου εν μέσω σκληρού ανταγωνισμού από τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Μεταξύ της πολιτικής ελίτ της, η ανταγωνιστικότητα είναι η νέα λέξη της μόδας. Ο Εμανουέλ Μακρόν, ο Γάλλος Πρόεδρος, προειδοποίησε πρόσφατα ότι η ΕΕ έχει μόνο δύο ή τρία χρόνια για να καλύψει το χαμένο έδαφος. «Η ΕΕ μπορεί να πεθάνει, βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας πολύ σημαντικής στιγμής», προειδοποίησε τον περασμένο μήνα.
Οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί. Το ΔΝΤ, για παράδειγμα, προειδοποίησε πρόσφατα σε έκθεσή του ότι το χάσμα μεταξύ του ευρωπαϊκού και του αμερικανικού ΑΕΠ πρόκειται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, καθώς η γήρανση του εργατικού δυναμικού και η χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας θα έχουν το τίμημά τους.
Το Ταμείο ανέφερε ότι το ΑΕΠ ανά εργαζόμενο, προσαρμοσμένο για την αγοραστική δύναμη, ήταν το ίδιο στις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία στην αλλαγή της χιλιετίας, αλλά είναι τώρα περίπου 20% χαμηλότερο στις ευρωπαϊκές χώρες.
Ο Άλφρεντ Κάμερ, διευθυντής Ευρώπης του Ταμείου, λέει ότι το μπλοκ έχει «θεμελιώδη» ζητήματα που χρονολογούνται εδώ και δεκαετίες. Το Ταμείο τόνισε στην έκθεσή του ότι η περιοχή υστερεί επίσης όσον αφορά τις νέες επιχειρήσεις: το ποσοστό των επιχειρήσεων που υπάρχουν για πέντε χρόνια ή λιγότερο είναι περίπου το μισό από αυτό των ΗΠΑ.
Όμως η ήπειρος έχει πλήρη επίγνωση των ελλείψεών της. Η ΕΕ ανέθεσε την εκπόνηση μιας στρατηγικής στον Μάριο Ντράγκι -τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος πιστώνεται ευρέως για τη σταθεροποίηση της ευρωζώνης κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους του 2010- ο οποίος υποστήριξε ότι η Ευρώπη πρέπει να επενδύσει περισσότερο για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της. «Ποτέ στο παρελθόν η κλίμακα των χωρών μας δεν φάνηκε τόσο μικρή και ανεπαρκής σε σχέση με το μέγεθος των προκλήσεων», αναφέρει η έκθεση του Ντράγκι. «Οι λόγοι για μια ενιαία απάντηση δεν ήταν ποτέ τόσο επιτακτικοί και, μέσα στην ενότητά μας, θα βρούμε τη δύναμη να μεταρρυθμιστούμε».
Σε αυτό το ανησυχητικό πλαίσιο, οι ηγέτες αναζητούν στις ευρωπαϊκές εταιρείες τον δυναμισμό που χρειάζεται η ήπειρος για να παραμείνει μπροστά από την Κίνα και τις ΗΠΑ. Ένα μέτρο αυτού του δυναμισμού μπορεί να βρεθεί στην πρώτη κατάταξη των Financial Times/Statista των ευρωπαϊκών εταιρειών που αναπτύσσονται σταθερά μακροπρόθεσμα. Ο κατάλογος βασίζεται στην αύξηση των εσόδων μεταξύ 2013 και 2023.
Πρόκειται για επιχειρήσεις που αξίζουν επαίνους δεδομένων των δύσκολων συνθηκών στις οποίες δραστηριοποιήθηκαν - από τις συνέπειες της κρίσης δημόσιου χρέους, μέχρι τις πρωτοφανείς διαταραχές στις αλυσίδες εφοδιασμού κατά τη διάρκεια της πανδημίας και την πίεση στους καταναλωτές ως αποτέλεσμα της ενεργειακής κρίσης και του απότομου πληθωρισμού.
Οι εταιρείες κατανέμονται σε όλη την ήπειρο, με τις περισσότερες να εδρεύουν στη Δυτική Ευρώπη - μια ένδειξη ότι η ανάπτυξη συνδέεται στενά με ώριμες αγορές όπου οι κεφαλαιαγορές είναι καλά ανεπτυγμένες.
Πολλές από αυτές εδρεύουν σε μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως το Λονδίνο, το Παρίσι και το Βερολίνο - ένα σημάδι ότι η ανάπτυξη προέρχεται επίσης από μέρη που συνδέονται με τα οφέλη της συγκέντρωσης.
Ωστόσο, η νότια Ευρώπη -η οποία συνήθως υστερεί σε σχέση με την υπόλοιπη ήπειρο λόγω διαρθρωτικών προβλημάτων, όπως η επίμονη ανεργία- ήταν η επόμενη καλύτερα εκπροσωπούμενη περιοχή, με 86 εταιρείες. Αντιπροσώπευαν σχεδόν το 30% του συνόλου της ομάδας των επιχειρήσεων μακροπρόθεσμης ανάπτυξης, με τις περισσότερες στην Ιταλία.
Ένα σαφές θέμα στην κατάταξη είναι η κυριαρχία των εταιρειών τεχνολογίας. Σε μια εποχή όπου οι ψηφιακές υποδομές θεωρούνται όλο και περισσότερο ως η ραχοκοκαλιά της οικονομικής ανάπτυξης, οι επιχειρήσεις τεχνολογίας έχουν πρωτοστατήσει, ιδίως στη Δυτική Ευρώπη. Αυτό θα είναι ευπρόσδεκτη είδηση για τις ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ, οι οποίες έχουν θεσπίσει κανόνες για να ανοίξουν τον ανταγωνισμό για τις τοπικές νεοφυείς επιχειρήσεις, καθώς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κυριαρχία της Apple, της Google και άλλων μεγάλων αμερικανικών εταιρειών.
Επιχειρήσεις όπως η γερμανική Zalando, μία από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου στην Ευρώπη, έχουν επεκταθεί με ταχείς ρυθμούς, χάρη στην ικανότητά τους να εξυπηρετούν όχι μόνο τις εγχώριες αγορές τους αλλά και την υπόλοιπη ήπειρο. Τα έσοδα της εταιρείας αυξήθηκαν από 1,8 δισ. ευρώ το 2013 σε 10,1 δισ. ευρώ πέρυσι, ένας σύνθετος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της τάξης του 19%.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Zalando, Ρόμπερτ Γκεντζ, τονίζει τη σημασία της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς για την ανάπτυξη εταιρειών όπως η δική του. «Ξεκινήσαμε ως μια γερμανική εταιρεία που πωλούσε παπούτσια», λέει στους FT, «αλλά επεκταθήκαμε για να γίνουμε μια πραγματικά ευρωπαϊκή επιχείρηση. «Η ιδέα της ενιαίας αγοράς στην Ευρώπη υπήρξε πραγματικά η κινητήρια δύναμη για εμάς τα τελευταία δύο χρόνια», λέει. Όμως, «η υπερβολική και συχνά διφορούμενη ρύθμιση», ακόμη και αν είναι «καλοπροαίρετη», έχει «κατά καιρούς προκαλέσει μια μικρή ανισορροπία». Πέρυσι, η εταιρεία του έκανε καταγγελία στα δικαστήρια της ΕΕ λόγω ανησυχιών ότι στοχοποιείται άδικα από τους ψηφιακούς κανόνες του μπλοκ.
 |
© The Financial Times Limited [2023]. All Rights Reserved. FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Limited Not to be redistributed, copied or modified in any way. politis.com.cy is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation. |
