ΜΕΚ: Οι Ιρανοί αντικαθεστωτικοί στην Αλβανία, η πυραυλική επίθεση του Ιράν που δεν έγινε το 2023 και το χακάρισμα του Δήμου Τιράνων

Στον ορυμαγδό των γεγονότων των τελευταίων ημερών, ιδιαίτερα μετά τις επιθέσεις των Η.Π.Α. σε 3 πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, είναι απολύτως λογικό να περάσουν στα «ψιλά», κάποια γεγονότα τα οποία θεωρούμε ότι δεν μας αφορούν άμεσα.

Όταν λοιπόν στο σάιτ της εφημερίδας «Tirana Times» διαβάσαμε ότι στις 20 Ιουνίου 2025, η εξελιγμένη ιρανική ομάδα χάκερ «Homeland Justice» ανέλαβε την ευθύνη για μια μεγάλη επίθεση στην, επίσημη, ιστοσελίδα του Δήμου των Τιράνων διαταράσσοντας, μεταξύ άλλων και τη διαδικασία εγγραφής σε νηπιαγωγεία και βρεφονηπιακούς σταθμούς της αλβανικής πρωτεύουσας (η κυβερνοεπίθεση έγινε την Πέμπτη 19 Ιουνίου 2025), δεν δώσαμε την δέουσα σημασία, απλώς παραξενευτήκαμε. Μετά τις επιθέσεις των Η.Π.Α. στο Ιράν όμως, ανατρέξαμε πάλι στη συγκεκριμένη είδηση και διαπιστώσαμε ότι δεν πρόκειται για μία κυβερνοεπίθεση που έγινε τυχαία. Πίσω από αυτή κρύβεται μία χρόνια αντιπαράθεση μεταξύ Ιράν – Αλβανίας (!), καθώς η γειτονική χώρα, από το 2014 τουλάχιστον, «φιλοξενεί» την αντικαθεστωτική ιρανική οργάνωση MEK (Mojahedin-e-Khalq), λιγότερο γνωστή ως PMOI (People’s Mojahedin Organization of Iran) στην πόλη Manez ή Manze, μεταξύ Τιράνων και Δυρραχίου.

Ποιο είναι το ΜΕΚ;

Ποιο είναι όμως το ΜΕΚ; Πρόκειται για μια ιρανική οργάνωση αντιφρονούντων, που ιδρύθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1965 από αριστερούς Ιρανούς φοιτητές, που συνδέονταν με το «Κίνημα για την Ελευθερία του Ιράν». Ιδρυτές του θεωρούνται οι Mohammad Hanifnejad, Ali-Asghar Badi’zadegan, Saied Mohsen και Ahmad Rezaei. Τάχθηκε εναντίον του σάχη και προσέλκυσε μορφωμένους νέους, ιδιαίτερα φοιτητές.

Βασικές αρχές του ΜΕΚ είναι το Σιιτικό Ισλάμ και ο Επαναστατικός Μαρξισμός. Όπως ήταν αναμενόμενο, το ΜΕΚ μπήκε στο στόχαστρο της SAVAK, της διαβόητης Μυστικής Αστυνομίας του σάχη, η οποία συνέλαβε και εκτέλεσε αρκετά από τα μέλη του, ακόμα και ιδρυτικά του στελέχη. Τη δεκαετία του 1970, το ΜΕΚ, αν και είχε έντονες διαφωνίες μεταξύ των μελών του, οργάνωσε πολλές επιθέσεις εναντίον κυβερνητικών (ιρανικών εννοείται) και δυτικών στόχων. Πλέον το ΜΕΚ είχε δύο βασικά παρακλάδια, το μαρξιστικό και το ισλαμικό. Ωστόσο συμμετείχε ενεργά στην ανατροπή του σάχη το 1979 και υποστήριξε αρχικά το θεοκρατικό καθεστώς του Αγιατολάχ Χομεϊνί

Το ΜΕΚ είχε υποψήφιο για την ηγεσία του νεοσύστατου συμβουλίου εμπειρογνωμόνων του Ιράν στο δημοψήφισμα του Αυγούστου 1979, τον Μασούντ Ρατζαβί, ο οποίος όμως δεν εκλέχθηκε. Δεν έλαβε μέρος στο δημοψήφισμα για το ιρανικό Σύνταγμα, τον Δεκέμβριο του 1979, όμως πρότεινε τον Ρατζαβί ως υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές του 1980.

Ο Χομεϊνί απαγόρευσε την κάθοδό του σε αυτές. Τελικά, ο Ρατζαβί και η σύζυγός του Μαριάμ «κατέβηκαν» στις βουλευτικές εκλογές (Μάρτιος – Απρίλιος 1980) του Ιράν συγκεντρώνοντας 500.000 και 250.000 ψήφους αντίστοιχα. Ωστόσο ο Χομεϊνί δεν επέτρεψε την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο. Έτσι, ο Ρατζαβί συμμάχησε με τον νέο Πρόεδρο του Ιράν Αμπολχασάν Μπανισάντρ που εκλέχθηκε τον Ιανουάριο του 1980. Η καθαίρεση του Μπανισάντρ τον Ιούνιο του 1981 οδήγησε σε μια σειρά από διαδηλώσεις του ΜΕΚ σε διάφορες πόλεις του Ιράν. Το ΜΕΚ ήταν πλέον ιδιαίτερα δημοφιλές και τα πλήθη που συγκεντρώνονταν στις διαδηλώσεις του έφταναν και τα 500.000 άτομα. Το καθεστώς Χομεϊνί αντέδρασε με τις σφαγές αθώων πολιτών (τουλάχιστον 3.500 άμαχοι πολίτες τα θύματά τους) το 1981-1982. Είχαν προηγηθεί ανακοινώσεις των Αρχών, που τόνιζαν ότι οι διαδηλωτές θα θεωρούνταν «εχθροί του Θεού». Οι «Φρουροί της Επανάστασης» πυροβολούσαν αδιακρίτως στα συγκεντρωμένα πλήθη, με αποτέλεσμα πολλές ανήλικες και πολλοί ανήλικοι να σκοτωθούν… Επίσης, διανοούμενοι, καλλιτέχνες και λογοτέχνες, όπως ο Σαΐντ Σολτανπούρ συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες.

Το ΜΕΚ απάντησε κηρύσσοντας πόλεμο κατά της κυβέρνησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν και με μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων και εκτελέσεων ανώτατων κληρικών. Όμως, όταν το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, τον Σεπτέμβριο του 1980 εισέβαλε στο Ιράν, τα μέλη του ΜΕΚ πολέμησαν στην πρώτη γραμμή εναντίον των Ιρακινών.

Οι βομβιστικές επιθέσεις εναντίον των Κεντρικών Γραμμών του Ισλαμικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Χάφτε Τιρ (28/6/1980) με 74 θύματα (4 υπουργούς, 10 υφυπουργούς, 27 βουλευτές κ.ά.) και στο Γραφείο του Πρωθυπουργού (30/8/1980) με θύματα τον Πρόεδρο του Ιράν Ρατζάι και τον Πρωθυπουργό Τζαβάντ έγιναν από το ΜΕΚ. Το ιρανικό καθεστώς πέρασε στην αντεπίθεση, σκοτώνοντας χιλιάδες μέλη του ΜΕΚ και φυλακίζοντας πολλές χιλιάδες άλλα. Μέσα στο 1982, οι φρουροί της Επανάστασης κατέστειλαν τις επιχειρήσεις του εντός του Ιράν. Η πλειοψηφία της ηγεσίας και των μελών του ΜΕΚ κατέφυγε στη Γαλλία.

Το ΜΕΚ στην εξορία (Γαλλία – Ιράκ – Αλβανία)

Το 1983 το ΜΕΚ συμμάχησε με το Ιράκ, μετά από συνάντηση του Μασούντ Ρατζαβί (που εξαφανίστηκε το 2003, λίγο πριν την εισβολή των Δυτικών στο Ιράκ) και του Ιρακινού Αντιπροέδρου Ταρέκ Αζίζ. Το 1986 η Γαλλία απέλασε τα στελέχη του ΜΕΚ, μετά από ιρανικές πιέσεις. Τα στελέχη αυτά βρήκαν καταφύγιο στο Ιράκ (στρατόπεδο Ashraf). Το 1987 το ΜΕΚ ίδρυσε τον NLA («Εθνικό Απελευθερωτικό Στρατό του Ιράν») με στόχο την ανατροπή της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, με χρήση κάθε είδους βίας από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Από το 1982 ως το 1988, το ΜΕΚ είχε έντονη δράση στο Ιράν μέσω μελών του που είχαν παραμείνει στη χώρα. Οι επιχειρήσεις του εναντίον του καθεστώτος Χομεϊνί έφταναν και τις 60 την εβδομάδα! Από την άλλη πλευρά, οι Ιρανοί εκτέλεσαν όσους φυλακισμένους σχετίζονταν με το ΜΕΚ. Ως το 2003, παραμονές της αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ, μέλη του ΜΕΚ συνέχιζαν πάντως τις ενέργειες κατά του ιρανικού καθεστώτος. Το 2002 μέλη του ΜΕΚ ανακοίνωσαν στην Ουάσιγκτον, ότι το Ιράν εκτελεί, μυστικά, ένα πυρηνικό πρόγραμμα. Οι πληροφορίες αυτές προέρχονταν πιθανότατα από τη Μοσάντ. Τον Μάιο του 2003, οι Δυτικές δυνάμεις που εισέβαλαν στο Ιράκ βομβάρδισαν το στρατόπεδο Ashraf, με αποτέλεσμα 50 μέλη του ΜΕΚ να σκοτωθούν. Έπειτα, οι Αμερικανοί συνέλαβαν και αφόπλισαν άλλα 6.000 μέλη του στο ίδιο στρατόπεδο.

Τελικά, τα μέλη του ΜΕΚ παρέμειναν εκεί, υπό αμερικανική προστασία ως το 2009, οπότε και παραδόθηκαν στους Ιρακινούς. Το 2012, τα μέλη του ΜΕΚ μετακινήθηκαν από το Ashraf στο στρατόπεδο Hurriya στη Βαγδάτη (την παλιά αμερικανική βάση Camp Liberty). Τους ανακοινώθηκε όμως, ότι είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα και πρέπει ή να επιστρέψουν στο Ιράν ή να μεταβούν σε άλλη, τρίτη χώρα. Το ΜΕΚ διατηρούσε γραφεία στη Γαλλία, όπου ζούσαν και αρκετά στελέχη του. Είναι χαρακτηριστικό, ότι σε έφοδο της Γαλλικής Αστυνομίας στο Βαλ ντ’ Ουάζ, περιοχή κοντά στο Παρίσι, στα γραφεία του ΜΕΚ βρέθηκαν 1,3 εκατομμύριο δολάρια σε μετρητά (σε χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων). Από το 1997 ως το 2012 το ΜΕΚ αποτελούσε τρομοκρατική οργάνωση για πολλές χώρες. Στη συνέχεια βγήκε από τη λίστα αυτή. Είχε όμως να αντιμετωπίσει ένα σοβαρότατο πρόβλημα: πού θα εγκαθίστανταν τα μέλη του; Τελικά βρέθηκε η χώρα που θα τους «φιλοξενούσε». Αυτή ήταν η Αλβανία.

Το ΜΕΚ στην Αλβανία – Στρατόπεδο Ashraf 3 – Κυβερνοεπιθέσεις Ιρανών στην Αλβανία και μια πυραυλική επίθεση που δεν έγινε ποτέ!

Πώς όμως η Αλβανία δέχτηκε να έχει στο έδαφος της μερικές χιλιάδες Ιρανούς αντικαθεστωτικούς; Αυτό ξεκίνησε το 2014, όταν ΥΠΕΞ των Η.Π.Α. ήταν η Χίλαρι Κλίντον (επί προεδρίας Ομπάμα). Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Luisa Hommerich για το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», η Κλίντον έπεισε τον, και τότε πρωθυπουργό Έντι Ράμα να δεχθεί γύρω στα 2.700 μέλη του ΜΕΚ, με αντάλλαγμα αναπτυξιακή βοήθεια προς τη χώρα του και τη χορήγηση 20 εκατομμυρίων δολαρίων προς την Υπηρεσία Προσφύγων του Ο.Η.Ε. Αν και κάποιοι άλλοι πήραν χρήματα, δεν γνωρίζουμε…Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι το ΜΕΚ ενισχύεται οικονομικά από τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Τα μέλη του ΜΕΚ δεν εγκαταστάθηκαν σε μυστική τοποθεσία, κάτι που είναι μάλλον παράδοξο, αλλά στην πόλη Manez, μεταξύ Τιράνων (από τα οποία απέχει 35’) και Δυρραχίου. Σήμερα στο στρατόπεδο (ίσο με 50 γήπεδα ποδοσφαίρου) όπου εγκαταστάθηκαν οι ΜΕΚ, ζουν περίπου 4.000 άτομα, άνδρες και γυναίκες.

Εκπαιδεύονται τρεις φορές την εβδομάδα σε αποκεφαλισμούς και πρόκληση τραυμάτων. Απαγορεύεται να έχουν κινητά τηλέφωνα, ρολόγια, ακόμα και να «κρατούν» ημερολόγιο! («Der Spiegel»). Ο πρώην ΥΠΕΞ της Αλβανίας Μπουσάτι παραδέχτηκε ότι η χώρα του δέχτηκε να φιλοξενήσει μέλη του ΜΕΚ, για να έχει την εύνοια των Δυτικών σε άλλα θέματα. Όμως, η κίνηση αυτή του Έντι Ράμα προκάλεσε έντονες τριβές στις σχέσεις Αλβανίας – Ιράν. Ως το 2022 η Αλβανία δέχτηκε τουλάχιστον δύο κυβερνοεπιθέσεις από Ιρανούς και φυσικά συνεχή διαβήματα για παράδοση των «τρομοκρατών», κατά την Τεχεράνη. Χειρότερο όμως όλων για την Αλβανία είναι ότι το Ιράν σχεδίαζε το 2023 να πλήξει με πυραύλους το στρατόπεδο του ΜΕΚ στο Manez. Τέλη του 2022-αρχές του 2023, ιρανική εφημερίδα δημοσίευσε σχεδιάγραμμα της επίθεσης, με πυραύλους και drones.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε και σε λονδρέζικη εφημερίδα γράφει το Himara.gr. Θα το θεωρούσαμε υπερβολικό, αν δεν ερχόταν πρόσφατη «επίσημη ανακοίνωση» από τους χάκερ της «Homeland Justice» που ανέφερε: «Οι Ιρανοί έχουν το δικαίωμα να χτυπήσουν το στρατόπεδο της Μάνζας με πυραύλους» και συνέχιζε: «Περιπλανιέστε (σημ: οι Αλβανοί) κοντά στον θάνατο. Πάνω από 3.000 τρομοκράτες εγκαταστάθηκαν στην Αλβανία. Το αλβανικό έδαφος αναγκάστηκε να φιλοξενήσει αυτά τα θηρία. Είναι απολύτως κατανοητό για τους φιλόξενους Αλβανούς. Ελπίζουμε ότι οι Ιρανοί, οι οποίοι τώρα έχουν το νόμιμο δικαίωμα να εκτοξεύσουν τους υπερφυσικούς (supernatural στο πρωτότυπο) πυραύλους τους στο στρατόπεδο της Μάνζας, το καταλαβαίνουν αυτό. Πατρίδα-Δικαιοσύνη»(Πηγή: euronews Albania).

Την πρόθεση της Τεχεράνης να πλήξει με πυραύλους την Αλβανία το 2023 επιβεβαίωσε μιλώντας στο Klan News, ο Αλβανός «ειδικός» Xhavit Shala, που τόνισε ότι τελικά προτιμήθηκε η «λύση» της κυβερνοεπίθεσης! (Πηγή: Politico.al). O Shala χαρακτήρισε την κατάσταση τότε «πολύ σοβαρή» και ότι το ιρανικό πλήγμα αποτράπηκε μέσω κάποιων «καναλιών». Η αλβανική Αστυνομία έκανε έφοδο στο στρατόπεδο του ΜΕΚ, τον Ιούλιο του 2023. Κατάσχεσε 150 υπολογιστές, ενώ στη διάρκεια συγκρούσεων με τους Ιρανούς, κάποιοι από αυτούς τραυματίστηκαν. Βασικός στόχος των Αλβανών, ήταν ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του ΜΕΚ, ο Abdolvahhad Faraji.

Επίλογος

Η κυβερνοεπίθεση σε βάρος του Δήμου Τιράνων έγινε από τους Ιρανούς την Πέμπτη 19/6/2025. Αλβανία και Ιράν έχουν διακόψει τις διπλωματικές τους σχέσεις. Όλα όσα παραθέσαμε υπάρχουν και σε πολλά δημοσιεύματα ΜΜΕ στο ίντερνετ.

Η Αλβανία, ως γνωστό, άγεται και φέρεται από την Τουρκία η οποία έχει καλές σχέσεις με το Ιράν. Παράλληλα, προσπαθεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να έχει καλές σχέσεις με τις Η.Π.Α. Ο Τραμπ, στην πρώτη θητεία του υποστήριξε το ΜΕΚ. Η εύλογη απορία μας είναι: μπορεί το Ιράν να χτυπήσει με πυραύλους και drones την Αλβανία;

Αυτό τίθεται ως ερώτημα και από ξένους αναλυτές. Και αν ναι, πώς; Θα επηρεαστεί η Ελλάδα; Και πώς θα αντιδράσει; Γνωρίζουν όλα τα παραπάνω στο ΥΠΕΞ; Υπάρχει κάποιο σχέδιο ή επικρατεί η λογική, «δεν γίνονται αυτά»; Κι αν γίνουν; Εντάξει, ο Ράμα πληρώνει τις επιλογές του και οι Αλβανοί που τον ψήφισαν, το ίδιο. Οι μουλάδες του Ιράν, ιδιαίτερα μετά τα αμερικανικά χτυπήματα είναι ακόμα πιο επικίνδυνοι. Κι αν κάτι μοιάζει για σενάριο επιστημονικής φαντασίας σήμερα, μέσα στις καταιγιστικές εξελίξεις των ημερών, δεν αποκλείεται να μετατραπεί σε εφιαλτική πραγματικότητα…