Για 360 χρόνια, το βλέμμα της έχει γοητεύσει όλους όσους την έχουν κοιτάξει αλλά η ταυτότητά της παραμένει ένα μυστήριο. Για το «κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» του Ολλανδού ζωγράφου Γιοχάνες Βερμέερ έχουν ειπωθεί πολλά και ένας ιστορικός υποστηρίζει πως έλυσε το μυστήριο της ταυτότητάς της.
Σύμφωνα με την Daily Mail, υποστηρίζει τη θεωρία πως ο πίνακας απεικονίζει την 10χρονη τότε κόρη του επί χρόνια προστάτη του Βερμέερ. Ο ζωγράφος είχε εργαστεί σχεδόν αποκλειστικά για το ζεύγος από την Ολλανδία, Pieter van Ruijven και Maria de Knuijt, που ανήκαν σε μία προτεσταντική αίρεση, τον αρμιανισμό. Η κόρη τους, που ονομαζόταν Μαγδαληνή, είναι «πιθανό» να είναι το κορίτσι που φοράει το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι στη διάσημη ελαιογραφία, δήλωσε ο Andrew Graham-Dixon στην εφημερίδα Sunday Times πριν από τη δημοσίευση της βιογραφίας του Βερμέερ.
Το κορίτσι είναι ντυμένο ως Μαρία Μαγδαληνή, οπαδός του Ιησού, και «στρέφεται, με τέτοιο βάθος συναισθήματος, προς τον Ιησού Χριστό», δήλωσε ο ιστορικός.
Στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Tracy Chevalier το 2003, η Σκάρλετ Γιόχανσον υποδύεται την κοπέλα του πίνακα που είναι η υπηρέτρια στο σπίτι του ζωγράφου. Σε αυτή την φανταστική αφήγηση, η sτης Γιόχανσον, που δεν είναι κόρη του Pieter van Ruijven, τον οποίο υποδύεται ο Tom Wilkinson, καταλήγει να έχει μια ρομαντική σχέση μαζί του.
Ο Pieter van Ruijven και η Maria de Knuijt ήταν οπαδοί του αρμινιανισμού. Οι άνθρωποι που ήταν στο συγκεκριμένο δόγμα διαμόρφωναν τις ζωές τους με πρότυπο τους αποστόλους του Ιησού και τις γυναίκες που τον ακολούθησαν όπως η Μαρία Μαγδαληνή. Εκείνη την εποχή, το δόγμα είχε απαγορευτεί σε ολόκληρη την Ολλανδία.
Η Maria de Knuijt, που ήταν η κύρια προστάτιδα του Βερμέερ και όχι ο Pieter, εκτός από το ότι ήταν στους αρμιανιστές, ήταν και μέλος μιας ακόμη πιο ριζοσπαστικής ομάδας του κινήματος, τα μέλη της οποίας ήταν γνωστά ως κολλεγιανιστές. Και οι δύο ομάδες ήταν ειρηνιστές και δημοκράτες καθώς επίσης και αφοσιωμένοι στη φιλανθρωπία. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, ο Βερμέερ συμμετείχε σε συγκεντρώσεις και των δύο ομάδων.
Ο Graham-Dixon είπε: «Κάθε ένας από τους πίνακές του ήταν εμπνευσμένος από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της Marie de Knuijt και των κοντινών της προσώπων, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Βερμέερ».
Σχετικά με το θέμα του πίνακα «το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι», πρόσθεσε: «Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι, που έγινε ακόμη πιο διάσημο χάρη στην μυθοπλαστική περιγραφή του κοριτσιού στο μυθιστόρημα της Tracy Chevalier και στην κινηματογραφική μεταφορά του, είναι πιθανό να είναι ένα πορτρέτο της κόρης της Maria και του Pieter, της Magdalena. Θα ήταν 12 ετών το φθινόπωρο του 1667 και αν υποθέσουμε ότι ήταν στους κολλεγιανιστές όπως οι γονείς της, θα είχε επισφραγίσει τη δέσμευσή της στον Χριστό σε αυτή την ηλικία».
Η Maria άφησε στον Βερμέερ ένα σημαντικό χρηματικό ποσό στη διαθήκη της και του ανέθεσε και αγόρασε τα περισσότερα από τα έργα του.
Το νέο βιβλίο του Graham-Dixon «Vermeer: A Life Lost and Found», θα εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Allen Lane μέσα στον Οκτώβριο.
«Η γοητεία αυτού του πίνακα έγκειται στο μυστήριο της μούσας»
Ωστόσο, η συνάδελφός του, Ruth Millington, συγγραφέας του βιβλίου «Muse: Uncovering the Hidden Figures Behind Art History's Masterpieces», δήλωσε ότι ο πίνακας με το «κορίτσι με μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως πορτρέτο ενός αναγνωρίσιμου προσώπου.
Η ίδια δήλωσε στην εφημερίδα Daily Mail: «Οι ιστορικοί της τέχνης λατρεύουν να αναφέρουν νέες ανακαλύψεις, αλλά αυτή η θεωρία υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό, όπως ανακάλυψα ενώ έγραφα το Muse. Ειδικοί όπως η Δρ Judith Noorman έχουν υποστηρίξει στο παρελθόν ότι η κόρη του προστάτη του Βερμέερ ήταν η πραγματική κοπέλα με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι. Αλλά στην πραγματικότητα, η γοητεία αυτού του πίνακα έγκειται στο μυστήριο της μούσας. Δεν προορίζεται να είναι ένα άμεσο πορτρέτο ενός μοντέλου που μπορεί εύκολα να αναγνωριστεί, αλλά μάλλον μια εικόνα ενός φανταστικού προσώπου. Πολύ συχνά, οι άνθρωποι ερμηνεύουν τους πίνακες ως καθαρά βιογραφικούς, ενώ στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκοι».
«Για παράδειγμα, το πραγματικό μοντέλο της Μόνα Λίζα ήταν στην πραγματικότητα ο άνδρας βοηθός του Λεονάρντο ντα Βίντσι, αλλά η εικόνα δεν πρέπει να θεωρηθεί ως άμεσο πορτρέτο του. Οι καλλιτέχνες μας αρέσει να μας κρατούν σε αγωνία, γι' αυτό και επιστρέφουμε ξανά και ξανά για να δούμε το “κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι”», συμπλήρωσε.
Το «κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» ζωγραφίστηκε από τον Βερμέερ το 1665. Ο καλλιτέχνης πέθανε μια δεκαετία αργότερα, σε ηλικία μόλις 43 ετών.
Πηγή: protothema.gr
