Φταίει και ο Μάγος αλλά κυρίως, η καθυστέρησή μας

Αν κάποιος θέλει -μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνει ή για την ανάγκη μιας επιστημονικής μελέτης λ.χ.- να καταλάβει καλύτερα αυτό το «κρίμα» πράγμα -δεν λέω το «πολύ κρίμα» γιατί είμαστε στην αρχή του κειμένου- που είμαστε, δεν έχει παρά να δει αυτή την υπόθεση με τη Γεροσκήπου.

Μια περίληψη: η Εκκλησία ΛΤΔ, ένα από τα μεγαλύτερα καρκινώματα αυτής της κοινωνίας, με 0,5% φιλανθρωπική και 99,5% επιχειρηματική δραστηριότητα, θέλει να κτίσει (και αυτή) πύργους και ξενοδοχεία κ.λπ. σε ένα μέρος στο οποίο έχουν βρεθεί αρχαιότητες και μάλιστα σημαντικές.

Η Εκκλησία ΛΤΔ, λόγω αφενός του χρήματός της και αφετέρου του υψηλού ποσοστού των ηλιθίων κατοίκων του νησιού, διαπλέκεται σε όλα τα επίπεδα που μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς με όλες τις μορφές εξουσίας: Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική ακόμα και την ούτω καλούμενη «Τέταρτη Εξουσία», το δικό μας σινάφι.

Στο οποίο, σινάφι μας, εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, τα ποσοστά της βλακείας είναι ίσως μεγαλύτερα από κάποιες άλλες εξουσίες. Εξ ου και είμαστε, το 2019, η μοναδική χώρα της Ευρώπης στην οποία τα δελτία ειδήσεων περιλαμβάνουν στην «ειδησεογραφία» τους, το «θαύμα της Ανάστασης», το «Άγιο Φως» και εκφράσεις όπως, «είχε άγιο», «θεομηνία» και άλλα. Πολλά.

Σ’ αυτό λοιπόν το νησί, οι κάτοικοι του οποίου νομίζουν ότι είναι και πολύ προχωρημένοι ενώ στην ουσία και στις αντιλήψεις ελαχίστως άλλαξαν τον τελευταίο αιώνα, στην δε παιδεία άλλαξαν σίγουρα προς το χειρότερο, σ’ αυτό λοιπόν το νησί η Εκκλησία ΛΤΔ καταφέρνει ακόμα να παραμένει πανίσχυρη.

Και το καταφέρνει όχι μόνο λόγω του χρήματός της –δύο δισεκατομμύρια είναι η περιουσία της- αλλά και λόγω της ευκολίας με την οποία χειραγωγεί τους ιθαγενείς οι οποίοι παραμένουν προσκολλημένοι -ενίοτε και από άποψη- σε πρωτόγονες αντιλήψεις που συντηρούν τη χειραγώγησή τους από την Εκκλησία ΛΤΔ.

Από τους πιο «μορφωμένους» μέχρι τους πιο αμόρφωτους, από τους πιο φτωχούς μέχρι τους πιο πλούσιους, ελάχιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι αρνούνται λ.χ. να παντρευτούν στην Εκκλησία ΛΤΔ ή να μην βαφτίσουν τα παιδιά τους, έστω και εάν αμέτρητοι είναι εκείνοι που αναγνωρίζουν ότι είναι εμπόριο και αηδιάζουν μ‘ αυτό.

Συνήθως, το αποδίδουν στους γονείς τους, όπως και εκείνοι το απέδωσαν στους δικούς τους αλλά ακριβώς, εδώ και δύο γενιές, τα πράγματα δεν είναι όπως πριν, σ’ αυτό τουλάχιστον. Φολκλόρ τσόκαρο ή φοβικό τσόκαρο ή και τα δύο μαζί, κάτι είναι αυτό που τους οδηγεί να υποκύψουν στο τέλος πληρώνοντας τρελά λεφτά ενίοτε, ως κοινά κορόιδα, στην Εκκλησία ΛΤΔ.

Δεν είναι οι… γονείς - με τους οποίους τσακώνονται anyway για χίλια δυο άλλα και τους οποίους ξεζουμίζουν και έχουν για παραδουλεύτρες μέχρι να πεθάνουν. Ας μην κοροϊδευόμαστε.

Σ’ έναν τέτοιο τόπο λοιπόν, δεν πρέπει να μας εκπλήττει που ακόμα και σήμερα και με αμέτρητες τροποποιήσεις που προέκυψαν, ο Νόμος λέει πως εάν βρεθούν αρχαία σε γη που ανήκει στην Εκκλησία ΛΤΔ το κράτος δεν μπορεί να το χειριστεί όπως θα έκανε με την όποια γη ανήκει στο ίδιο ή σε όποιον ιδιώτη.

Και έτσι, εάν ο CEO της Εκκλησίας ΛΤΔ είναι ένας άθλιος όπως αυτός καλή ώρα -κι αν διαβάσετε την εκκλησιαστική μας Ιστορία, συνήθως τέτοιοι είναι, αδίστακτοι και φραγκοφονιάδες- τότε το κράτος μπορεί απλώς να τον παρακαλεί. Και εάν. Εδώ ούτε καν.

Διότι ένα κράτος σαν κι αυτό, το οποίο του πληρώνει κερατιάτικα κοντά στα εννιά εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο μισθούς των παπάδων, λόγω της διαπλοκής που λέγαμε και την ώρα που ο κόσμος έχει τεράστιες ανάγκες που δεν καλύπτονται, δεν περιμένει κανείς ότι θα αλλάξει τον Νόμο και θα πει στον θρασύτατο αυτόν τράγο πως όχι μόνο με το… τρακτέρ δεν θα πλησιάσει αλλά ούτε και με τα πόδια σε αρχαιολογικό χώρο. Μπροστινά ή πισινά.

Ποιος θα του το πει άλλωστε; Ο γενικός εισαγγελέας ο οποίος εδώ και τρία σχεδόν χρόνια δεν αγγίζει καν την υπόθεση της ρητορικής μίσους που αφορά τον τράγο και ο οποίος τον είχε ξεπλύνει σε άλλες περιπτώσεις; Θα αστειεύεστε βέβαια!

Αλλά και παρακάτω να το δεις, εδώ ειδικά, θα ανέμενε κανείς πως θα υπήρχε μαζική αντίδραση στο ενδεχόμενο καταστροφής ενός τέτοιου χώρου από την τοπική κοινωνία η οποία σε τίποτα δεν διαφέρει από όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Και για αυτό σιωπά, γλυκοκοιτάζοντας την ανάπτυξη του Άγιου με το Τρακτέρ σε συνεργασία με έναν Ούγγρο επενδυτή λέει, ο οποίος μεταξύ άλλων έφτιαχνε και ταινίες. Ο ίδιος αρνείται ότι ήταν τσόντες. Μέγα παραμένει το μυστήριο τι ταινίες ήταν και εάν ο Αρχιμάγος τις έχει δει. Και τι ώρα. Εννοώ εάν ήσαν κωμικές ή τρόμου λ.χ. που βράδυ δεν τις βλέπεις.

Κάπου εκεί, ένας ευρωβουλευτής, ο Γιώργος Γεωργίου, πάει και καταθέτει ερώτηση στην Κομισιόν προσπαθώντας -αφού εδώ παρά τις αντιδράσεις όποιων λίγων αντέδρασαν τίποτα δεν έγινε, μιλάμε άλλωστε ίσως για την πιο διαφθαρμένη διακυβέρνηση στα χρονικά, όπου λίγοι πλουτίζουν στην υγεία των αμπάλατων το 1/3 των οποίων ζει κοντά στο όριο της φτώχειας- προσπαθώντας λοιπόν να προκαλέσει την παρέμβαση των Βρυξελλών.

Ανακεφαλαιώνοντας: το «κράτος» αφήνει το εκκλησιαστικό παρακράτος να καταστρέψει ένα (πραγματικά) ιερό πράγμα, τον πολιτισμό του τόπου, Οι χάχες ιθαγενείς παρακολουθούν και δεν αντιδρούν -είτε λόγω γενικότερης απάθειας, βλακείας και αφασίας, πολιτικής ή θρησκευτικής ή κάτι άλλο, είτε λόγω συμφέροντος που μπορεί να φαντασιώνονται απλώς ότι θα έχουν- και η μοναδική ελπίδα που απομένει είναι να έρθει η Ευρώπη και να σώσει κάτι εδώ, όπως και τόσες άλλες φορές.

Ελπίδα για αυτορρύθμιση καμία. Αυτό είναι νομίζω και μια γενικότερη περιγραφή του πώς μοιάζει ένας βαθύτατα καθυστερημένος λαός ο οποίος δεν έχει καταφέρει και δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρει να προοδεύσει.

Είναι η σπάνια και τραγικότερη περίπτωση αμπάλατων, βλέπετε. Αυτοί που κοιτάζουν το χάλι τους και τη βρίσκουν. Εμείς.