Μετά τους ΕΛΑΜίτες, τον Νίκο Χριστοδουλίδη και τον Φειδία Παναγιώτου, ακόμα ένας αντισυστημικός στο προσκήνιο. Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης μέχρι πρότινος Ελεγκτής του συστήματος και αφού το σύστημα τον απέβαλε ως ανάρμοστο και ανίκανο, προχώρησε στην ίδρυση αντισυστημικής κίνησης με την ονομασία Άλμα.
Η αρχική παρατήρηση για τον κάθε νουνεχή πολίτη μάλλον είναι προφανής. Όλοι όσοι πιπιλούν σαν καραμέλα και ενδύονται ως πολιτικό μανδύα τον όρο αντισυστημικός, τελικά δεν βγαίνουν εκτός συστήματος, απεναντίας διεκδικούν την ηγεσία του συστήματος.
Αντισυστημικοί π.χ. όπως ήταν οι κλασικοί αναρχικοί οι οποίοι υπονόμευαν το σύστημα με κάθε τρόπο, στην Κύπρο δεν φαίνεται να υπάρχουν. Ο Μπακούνιν για παράδειγμα ήθελε να καταργήσει το χρήμα και τις τράπεζες εισάγοντας την ανταλλαγή προϊόντων. Ο Μαλατέστα ανατίναζε σιδηροδρομικούς σταθμούς και άλλα μέσα μεταφοράς για να πλήξει τη διακίνηση προϊόντων του καπιταλισμού.
Οι δικοί μας οι συστημικοί έχουν άλλο τρόπο δράσης. Εμφανής στόχος η άλωση του συστήματος αρχικά μέσω της κατάληψης αξιωμάτων ή εδράνων στη Βουλή για να το αλλάξουν, για να το μεταρρυθμίσουν, για να το προσαρμόσουν στις ανάγκες του λαού! Στην περίπτωση του Οδυσσέα η κίνησή του έχει διττό στόχο αφού θέλει τον έλεγχο των δύο πιο συστημικών οργάνων της χώρας. Της Βουλής το 2026 και βέβαια, αν του βγουν τα κουκιά, της προεδρίας του 2028. Δεν ξέρουμε βέβαια τι θα κάνει αν ως αντισυστημικός ελέγξει αρχικά τη Βουλή και εκλεγεί στη συνέχεια Πρόεδρος; Θα την καταργήσει και θα κυβερνήσει ως απόλυτος άρχοντας; Κάπως έτσι την είδε και ο Τραμπ μετά την εκλογή του, αλλά στις ΗΠΑ αν μη τι άλλο υπάρχουν κάποιοι ισχυροί θεσμοί, οι οποίοι δείχνουν ότι μπορούν να προστατεύσουν (ακόμα) το Σύνταγμα.
Ορισμός
Ποιος είναι ο συστημικός, ο αντισυστημικός και τι τ' ανάμεσό τους όπως θα ρωτούσε και ο Καζαντζάκης;
Κατ' αρχάς ας δούμε τον όρο συστημικός. Είναι λέξη αντιδάνειο, αφού προέρχεται από το αρχαίο ρήμα συνίστημι που σημαίνει συνδέω ή συνθέτω το οποίο ως ελληνογενές ουσιαστικό οι Άγγλοι το έκαναν system/systemic. Ποιος είναι ο συστημικός; Αυτός που έχει σχέση, ανήκει ή αναφέρεται στο τρέχον σύστημα/κατεστημένο.
Πριν δούμε την πολιτική διάσταση του συστημικού και του αντισυστημικού ας πούμε ότι στην επιστήμη υπάρχει και η θεωρία των συστημάτων, όπου ως σύστημα ορίζεται ένα σύνολο συνδεδεμένων στοιχείων σε αλληλεπίδραση, όπου μία αλλαγή σε ένα από αυτά προκαλεί αλλαγή σε όλα τα άλλα. Λέμε για παράδειγμα ότι στην ΕΕ υπάρχουν συστημικές τράπεζες. Αν καταρρεύσει μία μπορεί να επηρεάσει και τις άλλες.
Στην πολιτική
Στην πολιτική συστημικός είναι αυτός που αποτελεί μέρος του συστήματος. Ο όρος παλιότερα στο στόμα κάποιων μελών της Αριστεράς ή αριστεριστών έχει ταυτιστεί με το κατεστημένο, με όλους αυτούς που υπηρετούν το σύστημα, εις βάρος, κατά τα λεγόμενά τους, των συμφερόντων του λαού.
Τα τελευταία χρόνια ο όρος συστημικός έχει αποκτήσει αρνητική χροιά και στα συνθήματα κάποιων δεξιών και ακροδεξιών σχηματισμών, παραπέμποντας σε φαινόμενα διαφθοράς. Για παράδειγμα, ο δεξιός και συνάμα χριστιανός ορθόδοξος νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης έκτισε μέρος της καμπάνιας του στο ότι είναι αντισυστημικός, σε αντίθεση με τον Αβέρωφ Νεοφύτου που ήταν μέρος του συστήματος με αποτέλεσμα «όποια πέτρα κι αν σηκώσεις να τον βρίσκεις από κάτω». Ο κ. Χριστοδουλίδης προφανώς δεν θεωρούσε τον εαυτό του συστημικό όταν υπηρετούσε ως κυβερνητικός εκπρόσωπος του εντιμοτάτου Νίκου Αναστασιάδη, αλλά ενίοτε και μπάτλερ αφού σέρβιρε πληροφορίες και έκλεινε όλα τα πονηρά και μη πονηρά ραντεβού της προεδρίας του Νίκαρου. Ο Νίκος Αναστασιάδης βέβαια ήταν συστημικός αλλά ο Νίκος Χριστοδουλίδης κατάφερε να συνεργαστεί μαζί και να τον υπηρετήσει φεύγοντας άσπιλος, άχραντος και αμόλυντος.
Το παράδειγμα Χριστοδουλίδη χρησιμοποιεί και το ακροδεξιό ΕΛΑΜ. Δεν αποτελεί μέρος του συστήματος, οπότε, λέει, δεν συμμετέχει σε κυβερνήσεις. Κάποια από τα μέλη του μάλιστα έφτασαν στα άκρα αφού δεν υπηρέτησαν στρατιωτική (!) θητεία, αφού μάλλον θεωρούν ότι η Εθνική Φρουρά υπηρετεί και προστατεύει το σύστημα.
Αντισυστημικός εν γένει είναι όποιος εναντιώνεται ή αμφισβητεί κάποιο υφιστάμενο σύστημα και τους θεσμούς του (πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, εμπορικό, θρησκευτικό, εκπαιδευτικό, καλλιτεχνικό κ.λπ.) και δίνει τη μάχη της κατάργησής του. Βεβαίως κανένας αντισυστημικός δεν μας εξήγησε επαρκώς τι θα κάνει όταν καταργήσει το σύστημα, προφανώς γιατί δεν χρειάζεται να το κάνει.
Όλοι οι Κύπριοι πολιτικοί που δηλώνουν αντισυστημικοί εν γνώσει τους δουλεύουν τον κόσμο που έχει σιχαθεί γενικά τους συμβατικούς πολιτικούς και την πολιτική, μέχρι να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Τότε εγκαθιδρύουν το δικό τους σύστημα το οποίο είναι πολύ χειρότερο από αυτό που θέλησαν να καταργήσουν.
Οι αντισυστημικοί του Οδυσσέα
Εκτός από τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη ο οποίος αποδεδειγμένα είναι γκράντε αντισυστημικός, στη χορεία της Κίνησης Άλμα υπάρχει σημαντικός αριθμός κι άλλων αντισυστημικών με πρώτο και καλύτερο τον τέως πρύτανη Κωνσταντίνο Χριστοφίδη τον αναχωρητή. Όπως μαθαίνουμε ο Κωνσταντίνος, μόλις αφυπηρετήσει έχει κυριολεκτικά και μεταφορικά ετοιμάσει το έδαφος ώστε να αναλάβει τη διεύθυνση μια φυτείας κερασιών στο χωριό Κάμπος της Τσακκίστρας. Θέλει να ζήσει μακρυά από το σύστημα, σκοπεύει μάλιστα να καθιερώσει τον Κάμπο ως ένα χωριό με βασικό προϊόν ΠΟΠ το γλυκό κεράσι το οποίο θα σερβίρεται σταθερά με βανίλια παγωτό. Ένας πραγματικός επαναστάτης είναι και ο κ. Αβραάμ Θεμιστοκλέους, ο οποίος δήλωσε στον «Πολίτη», «ότι ανέκαθεν ως άτομο ήμουν σχεδόν πάντα πρωτοστάτης σε κάθε εξωσυστημική προσπάθεια βελτίωσης της δημοκρατίας». Ο άνθρωπος ήταν εναντίον των εμβολίων με τα οποία σχημάτιζε χιτλερικές σβάστικες, είναι εναντίον των ΛΟΑΤΚΙ και... εννοείται και των μεταναστών. Τέτοια πληθωρική προσωπικότητα δεν μπορούσε να λείπει από το επιτελείο του Οδυσσέα. Καθαρόαιμα του αντισυστημισμού είναι επίσης και κάποιοι που υπηρέτησαν και υπηρετούν στην Ελεγκτική Υπηρεσία υπό τις εντολές του. Μιλάμε για τους Τομάζο Γεωργίου τέως διευθυντή Ελέγχου της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, Γιάγκο Παπακυριακού τέως διευθυντή Ελέγχου και τον εκπρόσωπο τύπου της Ελεγκτικής Μάριο Πετρίδη. Και οι τρεις ήταν μαζί με τον Οδυσσέα ο φόβος και ο τρόμος των δημοσίων υπαλλήλων. Στο Δημόσιο άκουγαν Τομάζο και κατουριούνταν. Αφήσαμε τελευταίο τον Θεόδουλο Παπαβασιλείου. Τεράστιος νομικός, πρώην αστυνομικός που αναγκάστηκε να φύγει διότι κατηγορήθηκε άδικα για ένα κάρο ατασθαλίες από τον αστυνομικό του διευθυντή. Σήμερα έχει ένα δικηγορικό γραφείο με στόχο να βοηθά, συνήθως pro bono τους πολίτες.
Ο Οδυσσέας
Ο Οδυσσέας εν κατακλείδι προώρισται να θριαμβεύσει στην πολιτική αν δεν τον προλάβουν τα δικαστήρια βέβαια. Είμαστε σίγουροι ότι ακόμα δεν έχει αντιληφθεί τι είπε για τους δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου, ότι δηλαδή η απόφασή τους για τον ίδιο ήταν ομόφωνα προαποφασισμένη (άρα σικέ) και ότι μάλιστα είχε ενημερωθεί, εβδομάδες πριν και ο Πρόεδρος, οπότε μας προκύπτει και συνωμοσία. Το κλου βέβαια της εβδομάδας προς την ίδια κατεύθυνση, ότι δηλαδή ανοίγει το στόμα του και λέει πελλάρες, είναι η δήλωση στο Μέγα ότι ένας φίλος του Κινήματος του έδωσε έναν όροφο σε πολυκατοικία για γραφεία με ενοίκιο 700 ευρώ τον μήνα, ενώ όλοι ξέρουμε ότι τα ενοίκια στην περιοχή δίπλα στο Προεδρικό είναι κοντά στις 3.000. Θα μας πει βέβαια ο Οδυσσέας ότι είναι φίλος και ότι του έκανε έκπτωση. Μα τα ίδια δεν έλεγε και ο Αναστασιάδης για τις εκπτώσεις που του έκαμνε στις διακινήσεις με το τζετ ο Σαουδάραβας φίλος του; Τότε, αν θυμόμαστε καλά, ο Οδυσσέας μήπως του έκανε μια έκθεση 200 σελίδες κατηγορώντας τον ότι δωροδοκήθηκε; Ήρεμα ρωτάμε.
