Όλες οι πληροφορίες σχετικά με τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα αναφορικά με το Κυπριακό συγκλίνουν σε σύγκληση πενταμερούς διάσκεψης -οι δύο κοινότητες και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις- περί τα μέσα Μαρτίου. Σε αυτή τη θετική εξέλιξη συνέβαλε ουσιαστικά η καθ’όλη τη διάρκεια της Προεδρίας του έντονη διπλωματική δράση του ΠτΔ και αποτελεί σημαντικό βήμα προς επίλυση του προβλήματός μας. Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του ΓΓ των ΗΕ ο οποίος ανέλαβε την υπόθεση προσωπικά και ρυθμίζει την όλη διαδικασία. Ήδη έχει προγραμματιστεί συνάντηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη με τον Ε. Τατάρ εντός του τρέχοντος μήνα για να συζητήσουν τη διάνοιξη νέων οδοφραγμάτων. Προς τον σκοπό αυτόν αναμένεται η κάθοδος της βοηθού ΓΓ του ΟΗΕ, Ρόζμαρι ντι Κάρλο, για την κοινή συνάντηση των δύο ηγετών ενόψει της πενταμερούς.
Από το εξωτερικό οι ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές για μια επιτέλους εξομάλυνση της κατάστασης και τερματισμό του αβέβαιου και ασταθούς στάτους κβο. Ωστόσο αυτή η αισιόδοξη εικόνα δεν αποτυπώνεται στο εσωτερικό και ο κόσμος με το δίκιο του είναι πολύ επιφυλακτικός και δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στην όλη κατάσταση. Τέτοιες ευκαιρίες προσέγγισης των δύο πλευρών και μάλιστα πολύ πιο ευνοϊκές υπήρξαν και στο παρελθόν αλλά την τελευταία στιγμή κάποιες δυνάμεις -άλλοι τις αποκαλούν βαθύ κράτος και άλλοι οικονομικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο- λειτούργησαν άλλοτε υπόγεια και άλλοτε φανερά και υπονόμευαν κάθε προσπάθεια συμβιβασμού. Δεν έπεισε ο Πρόεδρος ότι διαθέτει την απαιτούμενη πολιτική βούληση για να προχωρήσει σε συμφωνία. Δεν ξεχνιέται ούτε σβήνεται η πολιτική του προϊστορία προτού εκλεγεί στην Προεδρία που ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και ως υπουργός Εξωτερικών όχι μόνο δεν συνέβαλε με οποιονδήποτε τρόπο στη λύση αλλά, τουναντίον, στάθηκε πάντοτε εμπόδιο. Θυμάται κανένας να έκανε έστω και μια δήλωση διαφωνίας και να τοποθετηθεί ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη που υπηρετούσε; Θα χρειαστούν τεράστιες προσπάθειες εκ μέρους του για να ανατρέψει την εικόνα που έχτισε για τον εαυτό του για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Αν το πετύχει, ο κόσμος θα τον στηρίξει.
Πέραν τούτων, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της πολιτικής μας ζωής όχι μόνον δεν συμβάλλει στη δημιουργία θετικού και φιλικού πνεύματος απέναντι στην άλλη κοινότητα αλλά, αντίθετα, με πολλούς τρόπους το δυναμιτίζει. Η αρνητική ρητορική όταν αναφερόμαστε στην άλλη πλευρά εξακολουθεί αμείωτη. Εδώ επισημαίνεται κυρίως ο ρόλος των ΜΜΕ και που γίνεται με την ανοχή της κυβέρνησης. Παρόλο που στις εκθέσεις του ο ΓΓ μιλά για εκατέρωθεν παραβιάσεις, εμείς δηλαδή, τα ε/κ ΜΜΕ, προβάλλουμε μόνο τις τουρκικές προκλήσεις οξύνοντας το κλίμα εχθρότητας. Με το να αντιδρούμε έστω και λεκτικά με τον ίδιο τρόπο όπως και οι Τούρκοι απλά παίζουμε το παιγνίδι των αδιάλλακτων εθνικιστών και των δύο πλευρών και βασικά του Τατάρ. Αυτή η στάση συνάδει με τη θέση του Προέδρου ο οποίος συνεχώς διατυμπανίζει ότι «είμαι έτοιμος για συνομιλίες ακόμη και αύριο»; Παρ'όλη την «καλή διάθεση» που εκφράζουν και οι δύο ηγέτες, κανένα οδόφραγμα δεν έχει ανοίξει. Η λογική του να ανοίξουν εκείνα τα οδοφράγματα που να προσδίδουν ίσα οφέλη και στις δύο κοινότητες δεν βοηθά στον απώτερό μας στόχο που είναι η επανένωση του τόπου, χάνουμε το δάσος για το δέντρο. Εκείνο που έχει σημασία για μας είναι να ανοίξουν όσο πιο πολλά οδοφράγματα για να έλθει σε επαφή ο απλός κόσμος και όχι να ζυγίζουμε τι πρακτικά κερδίζει η κάθε πλευρά.
Κύριε Πρόεδρε, αν εννοείτε τη λύση φροντίστε να ετοιμάσετε τον λαό να τη δεχθεί και υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν. Η συνεχής αναφορά στο οδυνηρό παρελθόν και η κινδυνολογία όσον αφορά το μέλλον –βλέπετε εγκύκλιο Αρχιεπισκόπου- δεν καλλιεργούν συνθήκες προσέγγισης ούτε και αισιοδοξία για το μέλλον. Εάν εμμένουμε μόνο στα παλιά απλά ξύνουμε πληγές αλλά δεν προχωράμε μπροστά. Εάν με την ανοχή σας συνεχίσουμε με την ίδια νοοτροπία και δεν αλλάξει ριζικά όλη η στάση μας, τότε, όλα θα έχουν μόνο επικοινωνιακή σημασία.
