Οδηγώντας με το αυτοκίνητο, χθες το πρωί σταμάτησα σε ένα σημείο για μια υποχρέωση. Δίπλα, μία από τις περιβόητες έξυπνες στάσεις για τα λεωφορεία. Στη στάση υπάρχει μία κυρία θα ήταν δεν θα ήταν 70 ετών που περιμένει καρτερικά το λεωφορείο. Γέρνει το σώμα της μπροστά, ενώ κάθεται σχεδόν στην άκρη του καθίσματος, ώστε να έχει τη σωστή ορατότητα για το λεωφορείο που θα έρθει, μήπως δεν προλάβει να το δει. Έφτιαξε στα μάτια μου, την τέλεια εικόνα δηλαδή επιβεβαίωσε εν ολίγοις όλο αυτό τον ντόρο που είχε δημιουργηθεί τις προηγούμενες εβδομάδες σε σχέση με τις στάσεις των λεωφορείων και πόσο βολικές είναι ή όχι και αν έπρεπε να είναι από την αριστερή ή τη δεξιά πλευρά η πλάτη ή όχι.
Από περιέργεια, την πλησιάζω να την ρωτήσω, αν περιμένει ώρα το λεωφορείο, αποφεύγοντας την κουβέντα για τις στάσεις. Αν έλεγε πως ήταν ευχαριστημένη για τα δρομολόγια, τη συχνότητα άφιξης του λεωφορείου, πόσο χρόνο αφιέρωσε, τι νόημα έχει όλος αυτός ο ντόρος για τις στάσεις και γιατί, εντέλει να ρωτήσεις κάποιον για τις στάσεις, άμα είναι να μείνει απλά 10 λεπτά περιμένοντας το λεωφορείο;
Στην κουβέντα, η κυρία αναφέρεται και στο επίμαχο θέμα των στάσεων από μόνη της. «Μα κάτι άκουσα πως θα κάνουν και έξυπνες στάσεις, έξυπνα μυαλά χρειαζόμαστε σε αυτόν τον τόπο, όχι έξυπνες στάσεις. Έξυπνα μυαλά που θα βρουν τρόπο να μην ταλαιπωρείται ακόμη κι αυτός ο λίγος κόσμος που θα πάρει το λεωφορείο». Κλισέ. Αλλά η δική μας πραγματικότητα σε αυτό τον τόπο. Η κυρία, κάπου διάβασε, κάπου είδε στις ειδήσεις όλο τον ντόρο με τις στάσεις, χωρίς να αντιληφθεί πως καθόταν σε μία από αυτές. Το βασικό της πρόβλημα, πάντως, δεν ήταν η στάση, ήταν που περίμενε περισσότερο από 20 λεπτά το λεωφορείο.
Ακόμη και το ChatGPT να ρωτήσεις το νέο τρεντ να ρωτάς, , θα σου πει πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο από τη δημιουργία μιας έξυπνης στάσης. Το μόνο που δεν μας είπαν είναι πως θα έχει και χαλαρωτικό μασάζ λες και η στάση είναι μίνι ξενοδοχείο. Μήπως άραγε το κάνουν, επειδή δεν ξέρουν πώς να λύσουν το πρόβλημα με τη συχνότητα των λεωφορείων και σου κάνουν άνετη τη στάση;
Όλοι μας έχουμε πάει στην Αθήνα, σε κάποια πόλη του εξωτερικού χρησιμοποιώντας λεωφορεία και τρένα, χωρίς καν να γκρινιάξουμε. Σίγουρα οι δικές μας οι στάσεις μπορεί να είναι έξυπνες αμφιβάλλουμε όμως και για τους κυβερνώντες που παγκοσμίως χρειάζονται τρία βασικά στοιχεία για να κινηθείς με τα Μέσα Μεταφοράς. Στάσεις σε σημεία που είναι κοντά στα σπίτια, ακρίβεια και συχνότητα στα λεωφορεία και ίσως μια εφαρμογή για να ξέρουμε πότε έρχεται το λεωφορείο. Τόσο απλό. Τόσο δύσκολο σε αυτό τον τόπο.
