Γράφει ο Ρήγας
Ξέρετε πότε λαοί με μικρότερο ανάστημα κερδίζουν; Παρακολουθήστε πώς οι Κούρδοι οδηγούν τις περιοχές τους στην ειρήνη και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Αν και σε μέγεθος είναι εντυπωσιακά μεγάλες, αυτές είναι κατακερματισμένες σε χώρες της Μέσης Ανατολής, Τουρκία, Συρία, Ιράν, Ιράκ. Ορκισμένος στόχος τους, με ένοπλο αγώνα χρόνια, η αυτονομία και η επανένωση των διαιρεμένων περιοχών σε ενιαία μορφή, το Κουρδιστάν. Ο αγώνας αντιμετωπίστηκε από τις διάφορες χώρες όπου κατοικούν Κούρδοι με γενοκτονία. Το PKK (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν) βρέθηκε για 40 χρόνια σε ένοπλη σύγκρουση με την Τουρκία. Αντιμετωπίστηκε ως τρομοκρατική οργάνωση, αφού η δράση του δεν περιορίστηκε σε στρατιωτικούς στόχους. Οι βομβιστικές επιθέσεις του είχαν ως στόχους αμάχους, με πολλά θύματα. Στον Γόρδιο Δεσμό συμμετείχαν μη αραβικές χώρες, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ρωσία. Και όμως, λύθηκε χωρίς να κοπεί με το σπαθί. Η πολυπλοκότητα αντιμετωπιζόταν με δέος. Τι χρειάστηκε; Απλά να συνομιλήσουν με λογική και καθαρότητα μερικοί ηγέτες. Χωρίς παιχνίδια και κοροϊδία. Να περιμένουμε Οτσαλάν και Ερντογάν να μοιραστούν Νόμπελ Ειρήνης; Στις διαπραγματεύσεις ειρήνευσης λεν ότι μετρά το φυσικό μέγεθος, η έκταση των εμπλεκόμενων χωρών. Έτσι στο Κυπριακό το μικρό μας ανάστημα μάς καθιστά αδύναμους και θύματα των ισχυρότερων. Αυτά είναι δικαιολογία για κάποιους από τους εκπροσώπους μας. Όμως στις διαπραγματεύσεις και στις συμφωνίες αυτό που μετρά είναι το πνευματικό μέγεθος του ηγέτη. Μικρή χώρα αλλά με Κληρίδη και σχετικά Βασιλείου το μέγεθός τους ήταν αρκετό για να επιτευχθεί πρόοδος. Σήμερα θα μπορούσαμε να είμαστε χωρίς την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων, με τα όπλα του θανάτου που τόσες ζωές πήραν στους σκουπιδότοπους, θα είχαμε επιστρέψει στη Μόρφου και Αμμόχωστο και στις κοινότητες της Μεσαορίας. Θα μπορούσαμε να κατοικήσουμε και να εργαστούμε, να αποκτήσουμε περιουσίες σε όλο τον βορρά, μόνο και μόνο αν ταξιδεύαμε σε νέα αρχή. Για να χαρούμε αφήνοντας στους νέους και στα παιδιά μας άξια περιουσία την Ειρήνη και την ασφάλεια.
