ΓΡΑΦΕΙ Ο ΡΗΓΑΣ
«Έρχεται η στιγμή που η σιωπή είναι προδοσία», είπε τότες ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ήταν τον καιρό που τα αεροπλάνα επέστρεφαν από το Βιετνάμ γεμάτα φέρετρα. Τον ίδιο καιρό έτρεχε και ο αγώνας των μαύρων στον οποίο Κινγκ ήταν ηγετική μορφή. Έδειξε με την αναφορά του πόσο όλοι μετρούν. Προτεραιότητα έπρεπε να ήταν ο τερματισμός του πολέμου. Ήλθε και η σειρά μας να πούμε: «Προδότες δεν είναι μόνο οι ακροδεξιοί πραξικοπηματίες, αλλά και όσοι σιώπησαν από τον κλάδο ελαίας μέχρι σήμερα». Βαριά κουβέντα, αλλά πώς θα σωθεί η Κύπρος από την προδοσία των δυο κρατών που έγινε δώρο στον Τσαβούσογλου στο Κραν Μοντανά; Στο παρά ένα της λύσης, παράλυση τετραπληγίας. Σιωπούμε περιμένοντας να φωτίσει ο Θεός τους ηγέτες. Ετερόφωτοι είναι, δικό τους φως δεν έχουν. Τι γίνεται; Διαλέγουν ποιο φως να πάρουν και το μόνο που επιλέγουν είναι το κιτρινωπό του εθνικισμού. Όπως τη χολή ένα πράμα. Ο φανατισμός και οι χάλκινες παρωπίδες ορίζουν τη σκέψη τους να είναι γραμμική. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο εγκέφαλός τους στερείται δυνατοτήτων. Να μετρήσουν τον κίνδυνο που δημιουργήθηκε από τη στασιμότητα. Αυτήν ακολούθησε μετά τον Κυπριανού και ο Τάσσος, που με υπερεκχείλιση αλαζονείας διαλαλούσε «Ποτέ με την υπογραφή μας». Τώρα ούτε η υπογραφή μας δεν χρειάζεται, επιβάλλεται η διχοτόμηση, με τον Αττίλα να κρατά τα βόρεια σύνορα της μισής Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι ηγέτες δεν δυσκολεύτηκαν να ξεπουλήσουν τον χρόνο των ανθρώπων της πατρίδας. Παρακολουθήστε τις δημοσιεύσεις κηδειών. «Από την Αμμόχωστο, τέως κάτοικος Λεμεσού». Κάθε μέρα φεύγει και κάποιος που ξέρει, που έζησε τους τόπους της Κερύνειας, της Καρπασίας. Μας νίκησε ο χρόνος που ξεπούλησαν πολιτικοί χωρίς παιδεία πολιτικής. Κάθονται σ’ έναν βράχο, τόσος είναι ο τόπος μας, αφήνουν και τις ψυχές μας να ξεπουληθούν. Πέτρινο γίνεται το σώμα μας. Είναι φανερό ότι δεν θέλουν να το λύσουν, και η σιωπή μας, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι προδοσία μεγάλη.
