Όταν ξαφνικά στην ευρύτερη περιοχή μας ξεσπούσαν οι δύο μεγάλοι πόλεμοι, αυτός στην Ουκρανία και αυτός στη Γάζα, η Κύπρος ήταν εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να πάρει θέση. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, και παρά τις άριστες σχέσεις που μέχρι τότε διατηρούσε με την επιτεθέμενη Ρωσία, η Κυπριακή Δημοκρατία έκανε τη σωστή επιλογή και στάθηκε σθεναρά, μαζί με όλους τους Ευρωπαίους εταίρους της στο πλευρό της δοκιμαζόμενης Ουκρανίας, έστω και αν αυτό είχε και ίσως έχει και στο μέλλον ένα τεράστιο πολιτικό και οικονομικό κόστος.
Η επιλογή εκείνη ήταν άλλωστε μονόδρομος γιατί μία χώρα, θύμα και η ίδια εισβολής και κατοχής των εδαφών της, δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση και για καμία σκοπιμότητα να ταυτιστεί με μία χώρα εισβολέα και καταπατητή ξένης επικράτειας. Στην περίπτωση όμως του πολέμου της Γάζας, η Κυπριακή Δημοκρατία έδειξε από την αρχή να παραπαίει και να επιχειρεί να ισορροπήσει επικίνδυνα ανάμεσα στον θύτη και το θύμα.
Η αρχικά σωστή καταδίκη της αποτρόπαιας σφαγής αθώων και ανύποπτων Ισραηλινών και ξένων πολιτών από τους τρομοκράτες της Χαμάς, επισκιάστηκε στη συνέχεια από μία εξόφθαλμη ατολμία και απροθυμία να διακρίνει ότι το Ισραήλ πολύ γρήγορα και μεθοδευμένα μετατράπηκε από θύμα μιας ομάδας τρομοκρατών σε θύτη ενός ολόκληρου λαού του Παλαιστινιακού.
Μπροστά στην αγριότητα, τα εγκλήματα και τη γενοκτονία των Παλαιστινίων από τον πολεμοχαρή ακροδεξιό Νετανιάχου, η κυπριακή κυβέρνηση επέλεξε την επιτήδεια και ανεύθυνη ουδετερότητα, αρκούμενη σε γενικόλογες καταδίκες της βίας και υποκριτικές ανησυχίες για την κορυφούμενη ανθρωπιστική κρίση στην ισοπεδωμένη από τα ισραηλινά στρατεύματα Γάζα. Την ίδια ώρα, και παρά την παγκόσμια κατακραυγή κατά του Ισραήλ αλλά και την έκδοση από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης εντάλματος σύλληψης του Πρωθυπουργού του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου για εγκλήματα πολέμου, η κυπριακή κυβέρνηση, όχι μόνο δεν πάγωσε τις στενές σχέσεις και επαφές της με τον ίδιο και την κυβέρνησή του, αλλά και τις ανέπτυσσε περαιτέρω.
Ταυτόχρονα, σε όλα τα διεθνή φόρα, ψηφίσματα και ψηφοφορίες και στα Ηνωμένα Έθνη και αλλού η Κυπριακή Δημοκρατία δεν τόλμησε ούτε μία φορά να καταδικάσει ευθαρσώς και χωρίς ουρές και υποσημειώσεις τα ισραηλινά εγκλήματα και θηριωδίες και στη Γάζα και σε όλη την Παλαιστίνη. Επιστέγασμα, η εξωφρενική και εξευτελιστική άρνηση της ΚΔ να υπογράψει την κοινή έκκληση 22 χωρών, μεταξύ των οποίων και πολλές χώρες εταίροι μας στην ΕΕ, για ανεμπόδιστη ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, την ώρα που χιλιάδες παιδιά εκεί απειλούνται από λιμό.
Ο εναγκαλισμός της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη με τον δολοφόνο παιδιών και αμάχων Νετανιάχου και η πλήρης υποτέλειά της στο Εβραϊκό Κράτος, δεν κρύβονται πλέον άλλο και αποτελούν όνειδος για κάθε Κύπριο.
