Η καταστροφική πυρκαγιά στην ορεινή Λεμεσό δεν αφήνει πίσω της μόνο έναν πληγωμένο φυσικό πλούτο, αλλά και ένα τεράστιο κόστος αποκατάστασης που βαραίνει, ακόμη περισσότερο, τα ήδη επιβαρυμένα δημόσια οικονομικά της Κύπρου. Το Υπουργικό Συμβούλιο ανακοίνωσε μέτρα στήριξης και αποκατάστασης στις πληγείσεες περιοχές.
Οι πρώτες εκτιμήσεις για τις υλικές ζημιές, την αποκατάσταση της καμένης γης, τις αποζημιώσεις προς τους πληγέντες και την ανασυγκρότηση κοινοτήτων, ανεβάζουν τη δαπάνη σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, ενισχύοντας τη συζήτηση για το πώς μια χώρα με περιορισμένους πόρους μπορεί να διαχειριστεί τέτοιας κλίμακας κρίσεις. Η Κύπρος έχει καλή δημοσιονομική θέση, αλλά ταυτόχρονα είναι πεπερασμένες οι δυνατότητες δημοσιονομικής επέκτασης.
Το οικονομικό βάρος από τέτοιες καταστροφές αυξάνει διαρκώς, με την Κύπρο να βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες της Μεσογείου που πλήττονται πιο έντονα από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση έντονων καιρικών φαινομένων — όπως παρατεταμένοι καύσωνες και ξηρασίες — καθιστά τις πυρκαγιές μια επικίνδυνη νέα «κανονικότητα». Οι οικονομικές επιπτώσεις αγγίζουν όχι μόνο το κόστος της άμεσης αντιμετώπισης της καταστροφής, αλλά και την ανάγκη μακροπρόθεσμων επενδύσεων σε πρόληψη, εκπαίδευση και ανθεκτικές υποδομές.
Οι φόροι των πολιτών, τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού και η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση καλούνται να καλύψουν το συνεχώς αυξανόμενο κόστος των καταστροφών που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή. Εδώ αναδεικνύεται η ανάγκη για καινοτόμες λύσεις. Η χρήση σύγχρονων ασφαλιστικών προϊόντων έναντι φυσικών καταστροφών, η δημιουργία ταμείων ταχείας ανταπόκρισης, και η συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικές ανάσες στη δημοσιονομική πίεση.
Παράλληλα, επιτακτική γίνεται η επένδυση στην πρόληψη και όχι μόνο στην αποκατάσταση. Τα αναγκαία μέσα, όπως η ενίσχυση της δασοπροστασίας και η αξιοποίησης νέων τεχνολογιών για την άμεση ανίχνευση πυρκαγιών, συνιστούν μια «εξυπνότερη» κατανομή δημόσιων πόρων. Η Κύπρος δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε απόθεμα χρημάτων, αλλά μπορεί να αποτελέσει πρότυπο διαχείρισης καινοτομίας και αντιμετώπισης των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.
Η επόμενη ημέρα στην ορεινή Λεμεσό αποτελεί και πρόκληση και ευκαιρία. Ενσωματώνοντας τη γνώση των ειδικών και την ευρωπαϊκή εμπειρία, η χώρα οφείλει να σχεδιάσει ένα αποτελεσματικότερο πλέγμα ασφάλειας, που θα διασφαλίζει όχι μόνο την άμεση στήριξη των πληγέντων, αλλά και τη βιώσιμη μακροπρόθεσμη ανθεκτικότητα απέναντι στις απρόβλεπτες και ολοένα εντονότερες προκλήσεις της εποχής.
