Του Νίκου Μεσαρίτη
Ο Σενέρ Λεβέντ χθες Παρασκευή, συνεπής, κρούει τον κώδωνα για όσους έχουν αφτιά και νου. Γράφει: Ο Τουφάν Ερχιουρμάν, ηγέτης της αντιπολίτευσης στα κατεχόμενα, με δυναμική αυτοπεποίθηση ανακοινώνει την επερχόμενη νίκη του στις εκλογές στον βορρά που θα τον φέρει ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. Ο Λεβέντ διατυπώνει ότι δεν είναι έκπληξη γιατί αυτή η επικράτηση συνδέεται με πολιτική επικράτηση της Άγκυρας και ότι τούτα δημιουργούν νέες ανησυχίες για το μέλλον του Κυπριακού. Η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν απαλλάσσεται ευθυνών. Πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις φωνές της αντίστασης μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα;
Η πολιτική σκηνή στα κατεχόμενα βιώνει μια επικίνδυνη ανατροπή. Οι εξελίξεις φαίνεται να επαναφέρουν μια εικόνα που μοιάζει τρομακτικά με αυτήν του Σχεδίου Ανάν, μόνο που αυτή τη φορά ο «εκλεκτός» της Άγκυρας δεν χρειάζεται να αναλωθεί σε ψευδαισθήσεις. Ο Τουφάν Ερχιουρμάν, με την υποστήριξη του Ερντογάν, αναδεικνύεται ως ο νέος πολιτικός διαχειριστής της κατοχής, με υποσχέσεις «ομοσπονδίας». Μόνο λέξεις χωρίς αντίκρισμα;
Ο Σενέρ Λεβέντ, με τη σαρκαστική γραφή, καταφέρνει να διαλύσει τις αυταπάτες όσων περιμένουν λύση μέσω ενός «μετριοπαθούς» ηγέτη. Ο Ερχιουρμάν, παρά τη φαινομενική του ρητορική περί διαλόγου, είναι ουσιαστικά το εξιλαστήριο θύμα της τουρκικής πολιτικής, η οποία δεν αλλάζει και δεν πρόκειται να αλλάξει, όσο οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες αποδέχονται τον ρόλο τους ως απλοί διακοσμητές της τουρκικής κυβέρνησης.
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο στο κείμενο του Λεβέντ είναι η αποδοχή της υποταγής, η οποία συνιστά την πραγματική απειλή για το μέλλον του Κυπριακού. Ο Λεβέντ δεν αμφισβητεί απλώς τις προθέσεις της Άγκυρας αλλά και την αδυναμία της τουρκοκυπριακής ηγεσίας να ανταπεξέλθει στις πραγματικές ανάγκες της κοινότητάς της, που θα έπρεπε να εστιάζει στην ελευθερία, την αυτοδιάθεση και τη δικαιοσύνη για όλους τους Κυπρίους.
Από την ελληνοκυπριακή πλευρά, η αντίδραση δεν πρέπει να είναι αφοριστική ή μοιρολατρική. Ο Σενέρ Λεβέντ, παρ' όλο που επικρίνει τις πολιτικές του Ερχιουρμάν, φωνάζει για μια πιο ενεργή στάση που να συμπεριλαμβάνει και την τουρκοκυπριακή αντίσταση. Αντί να αντιμετωπίσουμε τους Τουρκοκύπριους ως εχθρούς ή υποτακτικούς, πρέπει να στηρίξουμε τους αγωνιστές τους, εκείνους που συνεχίζουν να διεκδικούν τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Η δεύτερη περίοδος Ανάν, όπως την περιγράφει ο Λεβέντ, δεν θα είναι μια απλή αναμέτρηση για την πολιτική πορεία της Κύπρου. Θα είναι μια καθοριστική στιγμή που θα κρίνει αν η Κύπρος θα παραμείνει προσηλωμένη στη λύση που όλοι επιθυμούμε ή αν θα εγκλωβιστούμε σε ένα μοντέλο συνεχιζόμενης κατοχής και διχοτόμησης, υπό την πλήρη έγκριση της Άγκυρας.
Στο τέλος της ημέρας, το μόνο που μένει να αναρωτηθούμε είναι: Ποιες φωνές θα ακουστούν; Αυτές που παλεύουν για την ελευθερία και την ειρήνη, παρά τις αντιξοότητες;
Επείγουσα η υπεύθυνη απάντηση για μια πιο συνειδητή και ενεργή στάση από την ελληνοκυπριακή πλευρά.
