Υπήρχε περίπτωση η Κύπρος να εκλέξει ευρωβουλευτή ο οποίος θα εξέφραζε με μια φωνή δύο κοινότητες; Να λειτουργούσε ως ένας αληθινός Κύπριος, εκπροσωπώντας το σύνολο του πληθυσμού; Η περίπτωση του Νιαζί Κιζιλγιουρέκ ήταν μια και μοναδική. Ήταν η πρώτη φορά και δεν είναι λίγοι αυτοί που ελπίζουν ότι δεν θα είναι και η τελευταία.
Όλες οι υπόλοιπες περιπτώσεις εντάσσονται στον κανόνα που θέλει τους Ελληνοκύπριους ευρωβουλευτές να επιδίδονται σε αγωνίσματα πατριωτισμού. Επίδοξοι κληρονόμοι των πολιτευτών του 20ού αιώνα, οι οποίοι έθεταν την πολιτική τους καριέρα πάνω από την Κύπρο. Είναι το πολιτικό DNA βαρύ σαν το όνομα ενός πολύ μεγάλου ήρωα που σκότωσε ακόμη και αθώους.
Είναι λυπηρό που γράφονται αυτές οι λέξεις για τον συμπαθέστατο ευρωβουλευτή Μιχάλη Χατζηπαντέλα, ο οποίος ανέλαβε μια πρωτοβουλία για την κατασκευή μνημείου εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα θύματα και τους αγνοούμενους της τουρκικής εισβολής. Κατέθεσε τροπολογία σε συνεδρία της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο για τον προϋπολογισμό της ΕΕ για το έτος 2026. Η τροπολογία υπερψηφίστηκε και σε κάποια στιγμή το μνημείο θα κατασκευαστεί. Ποιο είναι το πρόβλημα με την πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή;
Η είδηση της κατασκευής αυτού του μνημείου προκάλεσε την έντονη αντίδραση της τουρκοκυπριακής κοινότητας και απειλεί να μολύνει τον αέρα της αισιοδοξίας που δημιούργησε η εκλογή του Τουφάν Ερχιουρμάν. Όντως το μνημείο θα είναι μονόφθαλμο και θα λέει τη μισή αλήθεια για την Κύπρο. Θα αποσιωπά τα θύματα του ελληνοκυπριακού σοβινισμού. Δεν θα λέει τίποτα για τα θύματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Θα είναι ένα ακρωτηριασμένο μνημείο το οποίο θα μοιράζει την αλήθεια στη μέση, όπως μοίρασαν την Κύπρο τα μεγάλα λάθη που διέπραξαν οι προηγούμενες γενιές, οι οποίες αγνοούσαν τον πόνο, τα αιτήματα και τις προσδοκίες της άλλης πλευράς.
Δεν περιμένω από τον κ. Χατζηπαντέλα να φτάσει στο ύψος του Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος αναγνώρισε τον πόνο που προκάλεσε στους Ελληνοκυπρίους η τουρκική εισβολή. Ο κ. Ακιντζί έχει το θάρρος να λέει την αλήθεια ακόμη και όταν ζει σε μια περιοχή υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Ο κ. Χατζηπαντέλα δυσκολεύεται με την αλήθεια μέσα στο πιο φιλελεύθερο Κοινοβούλιο του κόσμου. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των δύο πολιτικών. Ο ένας υπηρετεί την επανένωση και ο άλλος τον ρεβανσισμό. Ο ένας πληρώνει πολιτικό κόστος για την αλήθεια και ο άλλος κτίζει πολιτικό κεφάλαιο σε βάρος της προσπάθειας για επανένωση του τόπου.
Ένα μνημείο που δεν τολμά να πει όλη την αλήθεια και δεν συμβάλλει στη συναδέλφωση των λαών και των εθνοτικών κοινοτήτων δεν θα πρέπει να βρίσκει χώρο σε ευρωπαϊκούς θεσμούς. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλει να διαφυλάξει τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν λοιπόν επιτρέψει την κατασκευή ενός μνημείου που θα ακυρώνει το πνεύμα της ειρήνης και της συνεργασίας στην ευρωπαϊκή Κύπρο, τότε, θα ανοίξει την πόρτα στον σοβινισμό και θα ακυρώσει τον εαυτό του.
