Χθες έγραφα για τη λόξα των Ελλήνων. Δεν ήταν χαριτολόγημα αλλά μια καθόλου συνηθισμένη «ατάκα», γιατί από τα παιδικά μας χρόνια μάθαμε πως «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά»…
Χθες, ερχόμενος στο γραφείο, «έδωσα» μέσα στην παρέλαση της ημέρας, 28 Οκτωβρίου, οι μαθητές και τα τύμπανα έδιναν τον ρυθμό και τον παλμό της ημέρας.
Οι χιλιάδες των μαθητών και των γονιών τους περιχάριζαν περήφανα που συμμετείχαν διά παρελάσεως στους εορτασμούς για το ένδοξο ΟΧΙ. Και δώσ' του ξανά και ξανά πως «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά».
Θυμήθηκα και πάλι τον Μάνο Χατζιδάκι που, με την αυστηρότητα και το χιούμορ του, ανέτρεπε τα στερεότυπα και σκορπούσε παντού τον προβληματισμό αλλά και τη δυσφορία. Τι έλεγε για αυτό το επικό σύνθημα για την αθανασία και τη δόξα της Ελλάδας ο μεγάλος αμφισβητίας Χατζιδάκις; Σχολίαζε ειρωνικά πως το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αυτό. «Πως δεν… πεθαίνει κι αφού δεν πεθαίνει, δεν θα αναστηθεί ποτέ της…»
Μια ένδειξη της λόξας που κατατρύχει την Ελλάδα και τους Έλληνες διαχρονικά είναι πως επιλέγουν πάντα αυτό που βολεύει κι όχι αυτό που νουθετεί.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που πολέμησε τον ναζισμό και φασισμό αλλά δεν γιορτάζει, όπως οι άλλες χώρες, την απελευθέρωσή της. 12 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί αποχωρούν και η σημαία κυματίζει ελεύθερη στην Ακρόπολη. Ποιος μιλά και ποιος θυμάται την 12η Οκτωβρίου; Η εγκυκλοπαίδεια γράφει πως: στις 12 Οκτωβρίου 1944 συμβαίνει η εκκένωση της ελληνικής πρωτεύουσας από τα γερμανικά στρατεύματα και θεωρείται ως η επίσημη λήξη της κατοχικής περιόδου. Σε αντίθεση, πάντως, με τις υπόλοιπες χώρες, στην Ελλάδα δεν εορτάζεται η απελευθέρωση αλλά η έναρξη του πολέμου (ΟΧΙ - 28η Οκτωβρίου 1940), με την άρνηση παράδοσης της χώρας. Η ημερομηνία της Απελευθέρωσης περνά σχετικά απαρατήρητη! Εκείνη την ημέρα, ο αθηναϊκός λαός παρακολούθησε την κατάθεση στεφάνου από τον επικεφαλής των αποχωρούντων Γερμανών μαζί με τον κατοχικό (διορισμένο) δήμαρχο Άγγελο Γεωργάτο στο μνημείο του αγνώστου στρατιώτη. Όταν οι Γερμανοί εγκατέλειψαν τον χώρο της Πλατείας Συντάγματος, το πλήθος ποδοπάτησε το στεφάνι και στη συνέχεια εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξέσπασαν σε αλαλαγμούς χαράς, γιορτάζοντας τη μεγάλη στιγμή που περίμεναν να έρθει τριάμισι ολόκληρα χρόνια.
Και να 'ταν μόνο αυτό, να πεις τη λόξα λόξα! Μετά την απελευθέρωση που δεν τιμάται σχεδόν από κανέναν, ξεσπά στην Ελλάδα ο χειρότερος εμφύλιος που γνώρισε ποτέ απελευθερωμένη χώρα στην Ευρώπη. Εκατοντάδες χιλιάδες οι νεκροί Έλληνες στην αναμεταξύ τους σφαγή. Ο Εμφύλιος αποκρύβεται από την Παιδεία και την Ιστορία. Ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα κρατάει ακόμα. Το είδαμε να… κάθεται στα άδεια καθίσματα της Μητρόπολης στην κηδεία του Δ. Σαββόπουλου….
