Η Χριστιάνα είναι μια νέα Κύπρια που ζει και εργάζεται στην Ολλανδία. Αφού σπούδασε Βιολογία στην Αγγλία και στην Κύπρο, ολοκλήρωσε τις σπουδές της με μεταπτυχιακό στη Μοριακή Γενετική και Βιοτεχνολογία στο Λάιντεν, όπου και διαμένει σήμερα. Το Λάιντεν είναι κυρίως φοιτητούπολη, με πανεπιστήμιο υψηλού επιπέδου, χαρακτηριστικό που, σύμφωνα με την ίδια, ισχύει γενικά για τα ολλανδικά πανεπιστήμια. Όπως εξηγεί, το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης στην Ολλανδία μεταφράζεται σε προσβάσιμα ερευνητικά προγράμματα και απαιτητικά projects που ενισχύουν τις επαγγελματικές προοπτικές, τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας, κάτι που, στον τομέα της βιοτεχνολογίας και γενετικής, σπανίζει στην Κύπρο.
Ο βασικός λόγος που επέλεξε να φύγει από την Κύπρο ήταν η εξεύρεση εργασίας στον τομέα της. Παρά την ύπαρξη ορισμένων εργαστηρίων και ινστιτούτων, όπως το Ινστιτούτο Νευρολογίας ή το Cancer Research Center του Πανεπιστημίου Κύπρου, οι διαθέσιμες θέσεις είναι ελάχιστες και συχνά απαιτούν πολυετή προϋπηρεσία. Επιπλέον, στην Κύπρο δεν υπάρχουν εταιρείες έρευνας που να απορροφούν νέους επιστήμονες.
Ακόμα και στην Ολλανδία όμως, η ανεύρεση εργασίας δεν είναι εύκολη. Η χώρα προσελκύει υποψηφίους από όλη την ΕΕ και πέρα από αυτήν. Η ζωή είναι ακριβή, αλλά, όπως επισημαίνει η Χριστιάνα, οι απολαβές ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής και το μεταπτυχιακό αναγνωρίζεται και αντανακλάται στον μισθό. Αντίθετα, στην Κύπρο η ακαδημαϊκή κατάρτιση δεν μεταφράζεται σε αντίστοιχες οικονομικές απολαβές. Ένα νέο άτομο χωρίς πολυετή εμπειρία συχνά ξεκινά με μισθό που δεν του επιτρέπει ούτε οικονομική ανεξαρτησία.
Οικονομικά αίτια
Η φυγή των νέων στο εξωτερικό έχει κυρίως οικονομικά αίτια, όμως δεν περιορίζεται εκεί. Η Χριστιάνα τονίζει ότι στην Ολλανδία, ένας πολίτης απολαμβάνει προστατευμένα εργασιακά δικαιώματα, λειτουργικό κράτος και δημόσιες υπηρεσίες χωρίς τη δυσκίνητη γραφειοκρατία που χαρακτηρίζει την Κύπρο. Οι θεσμοί λειτουργούν, οι διαδικασίες είναι σαφείς και η κοινωνία, παρά την άνοδο της ακροδεξιάς, παραμένει συνεκτική και συμπεριληπτική απέναντι στις μειονότητες, κάτι που για την ίδια είναι αδιαπραγμάτευτο και, όπως πιστεύει, λείπει από την Κύπρο.
Η Ολλανδία της προσφέρει επίσης μια καθημερινότητα με αίσθηση αξιοκρατίας και εμπιστοσύνης απέναντι στους ξένους, ανεξαρτήτως προέλευσης. Όσο για πρωτοβουλίες όπως το «Minds in Cyprus», η Χριστιάνα τις θεωρεί συμπτωματικές των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κυπριακή κοινωνία, αλλά όχι αρκετές για να φέρουν ουσιαστική αλλαγή. Το «minds in Cyprus», για τη Χριστιάνα απευθύνεται σε ένα σύμπτωμα της κατάστασης της κυπριακής κοινωνίας, ωστόσο δεν επιλύει το πρόβλημα. Η πρωτοβουλία αυτή της κυβέρνησης είναι καθ’ όλα ευπρόσδεκτη, όμως δυστυχώς δεν απευθύνεται στο ευρύτερο φάσμα των εργαζομένων του εξωτερικού, παρά μόνο σε τομείς του οικονομικού και επιχειρηματικού κόσμου. Η ίδια πιστεύει πως απαιτείται σοβαρή και διαρκής πολιτική παρέμβαση ώστε η Κύπρος να εξελιχθεί κοινωνικά και θεσμικά και να σταματήσει να αποθαρρύνει τους νέους της από το να οραματιστούν το μέλλον τους εντός της χώρας.
