Ο Ιζ αλ-Ντιν αλ-Χαντάντ (ή Εζζ αλ-Ντιν αλ-Χαντάντ), γνωστός και ως «Αμπού Σουχαΐμπ», είναι σήμερα μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αλλά και καθοριστικές μορφές της Χαμάς. Εδώ και δεκαετίες κινείται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, χτίζοντας τη φήμη ενός αθέατου στρατιωτικού διοικητή. Αυτή του η προσήλωση στο χαμηλό προφίλ και τις ελάχιστες δημόσιες εμφανίσεις του έχει «χαρίσει» το προσωνύμιο «φάντασμα» ή «σκιά του αλ-Κασάμ». Η επιλογή του να παραμένει σχεδόν αόρατος, αλλά την ίδια στιγμή απολύτως παρών στη δομή διοίκησης της τζιχαντιστικής οργάνωσης, τον καθιστά «μυθική» φυσιογνωμία στη συλλογική φαντασία της Χαμάς.
Από τις πρώτες γραμμές στην κορυφή
Η πορεία του ξεκίνησε από τις χαμηλότερες κλίμακες της στρατιωτικής ιεραρχίας. Με τον χρόνο, ανέλαβε ευθύνες σε λόχους, τάγματα και ταξιαρχίες, κατακτώντας τη θέση του μεθοδικά. Σημαντικό σταθμό αποτέλεσε το 2021, όταν ορίστηκε διοικητής της Ταξιαρχίας της Πόλης της Γάζας.
Σε μια περίοδο που η Χαμάς επιχειρούσε να ανασυγκροτήσει τις μάχιμες δυνάμεις της, η δική του διοίκηση θεωρήθηκε καθοριστική για τη διατήρηση της συνοχής. Μετά τη στοχευμένη εξόντωση του Άχμαντ αλ-Γκαντούρ τον Νοέμβριο του 2023, ο αλ-Χαντάντ ανέλαβε επίσης τον βόρειο τομέα της Γάζας, επεκτείνοντας την επιρροή του σε έναν από τους πιο κρίσιμους χώρους αντιπαράθεσης με το Ισραήλ.
Το 2025, με τα επιτυχημένα χτυπήματα του ισραηλινού στρατού που επί της ουσίας έχουν αποδεκατίσει τον σκληρό διοικητικό πυρήνα της Χαμάς - ανάμεσά τους και του Σινουάρ - αναδείχθηκε στον βασικό στρατιωτικό επικεφαλής της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο ρόλος του στην 7η Οκτωβρίου
Σύμφωνα με ισραηλινές και δυτικές εκτιμήσεις, ο αλ-Χαντάντ υπήρξε ένας από τους αρχιτέκτονες της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου το 2023, μία επίθεση που από την Χαμάς ονομάστηκε «Κατακλυσμός του Αλ-Άκσα». Στο σχέδιο υπήρχε ιδιαίτερη πρόβλεψη και στόχευση στην απαγωγή ομήρων και στη μεταφορά τους στη Γάζα, επιλογή που αποτέλεσε κεντρικό μοχλό πίεσης. Είναι αυτή η συγκεκριμένη στρατηγική αλλά και ο τρόπος με τον οποίο επιλέχθηκαν συγκεκριμένα μέλη της Χαμάς για το συγκεκριμένο έργο που του έδωσαν ακόμη μεγαλύτερη δυναμική και αναγνώριση στα κλιμάκια της Χαμάς εντός του θύλακα.
Έκτοτε, ο ίδιος εμφανίζεται να έχει καθοριστικό ρόλο και στη διαχείριση των αιχμαλώτων, είτε μέσω άμεσης επίβλεψης είτε μέσω επιτελικών εντολών. Οι πληροφορίες τον θέλουν να συμμετέχει ενεργά στις εσωτερικές διαβουλεύσεις για το αν και υπό ποιους όρους θα γίνουν ανταλλαγές, ενώ έχει καλλιεργήσει την εικόνα ενός σκληρού διαπραγματευτή, πρόθυμου να προχωρήσει μόνο σε «έντιμες συμφωνίες».
Ένας διοικητής στη σκιά
Η μεγαλύτερη δύναμη του αλ-Χαντάντ είναι ίσως η ικανότητά του να παραμένει αόρατος, ένα χαρακτηριστικό που φαίνεται πως του κληροδότησε και ο ίδιος υιοθέτησε από τον Σινουάρ, τον οποίο και φέρεται να έχει διαδεχθεί μετά τον θάνατό του από ισραηλινή μονάδα στη Ράφα τον Οκτώβριο του 2024.
Με συνεχείς αλλαγές εμφάνισης, απόλυτη μυστικότητα στις μετακινήσεις και αυστηρούς κανόνες ασφαλείας, έχει επιβιώσει από αλλεπάλληλες ισραηλινές απόπειρες δολοφονίας. Υπολογίζεται ότι έχουν επιχειρηθεί τουλάχιστον έξι τέτοιες εναντίον του. Παράλληλα, γνωρίζει άπταιστα εβραϊκά, στοιχείο που τον καθιστά ιδιαίτερα χρήσιμο σε ανακρίσεις ή σε ψυχολογικές επιχειρήσεις με αιχμαλώτους.
Οι υπηρεσίες ασφαλείας του Ισραήλ τον θεωρούν έναν από τους σημαντικότερους στόχους τους και έχουν θέσει αμοιβή εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στον εντοπισμό του. Το ποσό επικήρυξης αν και παραμένει άγνωστο φέρεται να αγγίζει πλέον το 1 εκατομμύριο δολάρια – πάνω από 750.000 δολάρια αναφέρουν ανεπίσημα κύκλοι των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ.
Ο «κλειδοκράτορας» της Χαμάς
Η Χαμάς, μετά τις βαριές απώλειες στην ηγεσία της, προσπαθεί να λειτουργήσει με ένα πιο συλλογικό σχήμα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο αλ-Χαντάντ έχει αναλάβει τον ρόλο του «κλειδοκράτορα» στη Γάζα. Ελέγχει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και ασκεί καθοριστική επιρροή στις διαπραγματεύσεις που γίνονται με μεσολαβητές. Η φήμη του ως αδιάλλακτου, που δεν δέχεται λύσεις οι οποίες θα διαλύσουν τις Ταξιαρχίες Κασάμ, τον έχει αναδείξει σε κεντρικό παίκτη όχι μόνο στον πόλεμο, αλλά και στις συζητήσεις για το μέλλον της Λωρίδας.
