«Το ηλεκτρικό σύρμα να μη βραχυκυκλώσει το εθνικό καλώδιο - δεσμό με την Ελλάδα» αναφέρει σε γραπτή του δήλωση - παρέμβαση, ο βουλευτής και πρώην Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, σχετικά με το έργο του Great Sea Interconnector και τις σημερινές ανταλλαγές δηλώσεων ανάμεσα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη και τον ΑΔΜΗΕ.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου σημειώνει ότι είχε προειδοποιήσει από πολύ νωρίς «για τα γεωπολιτικά ρίσκα, την αβεβαιότητα της οικονομικής βιωσιμότητας του έργου και τις τεχνικές δυσκολίες του εγχειρήματος».
«Οι συνέπειες της ρηχής, επιπόλαιης προσέγγισης της κυπριακής πολιτείας ήταν αναπόδραστες: σήμερα, οι πάντες έχουν καταλάβει ότι το έργο – για να το πω όσο πιο ήπια γίνεται – έχει καταλήξει σε τέλμα», προσθέτει.
Ωστόσο, αυτό που τον ανυσυχεί και τον φοβίζει περισσότερο από κάθε τεχνική ή οικονομική πτυχή,όπως αναφέρει, είναι η διαφαινόμενη διασάλευση των σχέσεων Αθηνών και Λευκωσίας.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι «οι κατόπιν εορτής, απερίσκεπτοι λεονταρισμοί για λόγους εντυπώσεων στο εσωτερικό, δεν απαλλάσσουν κανέναν από τις τεράστιες ευθύνες του, ούτε βοηθούν στην άρση του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει το έργο».
Διαβάστε τη γραπτή του δήλωση:
Τις απόψεις μου για το έργο του Great Sea Interconnector τις εξέφρασα έγκαιρα, πριν ληφθούν οι οποιεσδήποτε αποφάσεις.
Είχα τότε επισημάνει τα γεωπολιτικά ρίσκα, την αβεβαιότητα της οικονομικής βιωσιμότητας του έργου και τις τεχνικές δυσκολίες του εγχειρήματος.
Οι συνέπειες της ρηχής, επιπόλαιης προσέγγισης της κυπριακής πολιτείας ήταν αναπόδραστες: σήμερα, οι πάντες έχουν καταλάβει ότι το έργο – για να το πω όσο πιο ήπια γίνεται – έχει καταλήξει σε τέλμα.
Αυτό όμως που με ανησυχεί – που με φοβίζει – περισσότερο από κάθε τεχνική ή οικονομική πτυχή, είναι η διαφαινόμενη διασάλευση των σχέσεων Αθηνών και Λευκωσίας.
Όσοι, επικαλούμενοι γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα, κατάφεραν να οδηγήσουν τη χώρα μας σε αυτή τη μετωπική σύγκρουση με την Αθήνα, έχουν διαπράξει πολύ μεγάλο εθνικό λάθος.
Γιατί τίποτε δεν είναι πιο επιζήμιο για την Κύπρο μας από την αντιπαράθεση με τον πιο σταθερό και διαχρονικό μας σύμμαχο — την Ελλάδα — τη στιγμή που στην περιοχή μας συντελούνται κοσμογονικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Οι κατόπιν εορτής, απερίσκεπτοι λεονταρισμοί για λόγους εντυπώσεων στο εσωτερικό, δεν απαλλάσσουν κανέναν από τις τεράστιες ευθύνες του, ούτε βοηθούν στην άρση του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει το έργο.
Αντίθετα, συνιστούν πρακτική επικίνδυνη για την πατρίδα μας, διακυβεύοντας την ασφάλεια του πιο σημαντικού «καλωδίου» – αυτού που ιστορικά, ηθικά, εθνικά και γεωπολιτικά μάς συνδέει με την Ελλάδα.
