Ανησυχία για την πολιτικοποίηση του ζητήματος των αγνοουμένων στην Κύπρο, μέσω της έγκρισης ενός μονόπλευρου μνημείου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκφράζουν οι Hüseyin Akansoy και Πέτρος Σουππούρης σε επιστολή προς την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα, ζητώντας «ευγενικά να διορθωθεί αυτό το λάθος το συντομότερο δυνατόν».
Οι κ.κ. Hüseyin Akansoy και Πέτρος Σουππούρης, οι οποίοι έλαβαν το βραβείο του Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη το 2012, αναφέρουν στην επιστολή τους ότι «είμαστε δύο Κύπριοι — ένας Τουρκοκύπριος και ένας Ελληνοκύπριος». Προσθέτουν ότι «εμείς, ο Hüseyin Akansoy και ο Πέτρος Σουππούρης, είμαστε από τα πιο τραγικά θύματα της σύγκρουσης στην Κύπρο». Κατά τη διάρκεια των εθνοτικών συγκρούσεων και του πολέμου, συμπληρώνουν, «δεκάδες άμαχοι από τις οικογένειές μας, κυρίως μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι, σκοτώθηκαν ή αγνοούνται».
«Παρά ταύτα», συνεχίζουν, «δεν υποκύψαμε ποτέ στο μίσος ή την εχθρότητα. Δεν κάναμε διακρίσεις μεταξύ των θυμάτων των δύο κοινοτήτων. Κατανοώντας ο ένας τον πόνο του άλλου, αγκαλιαστήκαμε και αγωνιζόμαστε, και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε μαζί για την ειρήνη, τη φιλία και τη συμφιλίωση στη χώρα μας, την Κύπρο. Μαζί με άλλους φίλους που έχουν βιώσει παρόμοιες τραγωδίες και από τις δύο κοινότητες του νησιού, ιδρύσαμε το 2006 την οργάνωσή μας “Μαζί Μπορούμε” (Together We Can), τη Διακοινοτική Ένωση Συγγενών Αγνοουμένων και Θυμάτων της Σύγκρουσης και του Πολέμου 1963-1974».
Ακολούθως αναφέρουν ότι «οι προσπάθειές μας να αντισταθούμε στην εχθρότητα και να προωθήσουμε τη φιλία χωρίς διακρίσεις μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων αναγνωρίστηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο μας τίμησε με το “Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη” το 2012».
Εκφράζουν δε ευγνωμοσύνη για αυτή την αναγνώριση», προσθέτοντας ότι «είναι πολύ σημαντική για τις συνεχιζόμενες προσπάθειές μας για την ειρήνη, διότι πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια Ένωση που βασίζεται στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ισότητας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
«Πιστεύουμε επίσης», σημειώνουν, «ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μας βοηθήσει στην αναζήτηση της ειρήνης στη χώρα μας και να συμβάλει στην ειρηνική συνύπαρξη των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων». Ωστόσο, τονίζουν, «πρόσφατα ενημερωθήκαμε για μια εξέλιξη που μας θλίβει και που αντιβαίνει πλήρως στις βασικές αρχές της αλήθειας χωρίς αποκλεισμούς». Συμπληρώνουν δε ότι «διαπιστώσαμε ότι στον προϋπολογισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το 2026 έχουν διατεθεί κονδύλια για την τοποθέτηση μνημείου στο κτίριο του Κοινοβουλίου», επισημαίνοντας ότι «το μνημείο αυτό, που είναι αποτέλεσμα πρωτοβουλίας των Κυπρίων βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προορίζεται μόνο για τα ελληνοκυπριακά θύματα του 1974».
Οι κ.κ. Hüseyin Akansoy και Πέτρος Σουππούρης αναφέρουν ότι «είναι ιστορικά και ηθικά αδιανόητο να πιστεύουμε ότι μόνο μία κοινότητα υπέφερε σε αυτό το νησί και να διαγράφουμε τον πόνο των οικογενειών των αγνοουμένων Τουρκοκυπρίων». Επισημαίνουν δε ότι «η αγωνία και ο πόνος έχουν τις ρίζες τους ακόμη και πριν από το 1974. Και ακόμη και το 1974, διαπράχθηκαν εγκλήματα απερίγραπτης βαρβαρότητας και κατά των Τουρκοκυπρίων», τονίζοντας ότι «η πολιτικοποίηση ενός ανθρωπιστικού ζητήματος καθιστά ακόμη πιο δύσκολες τις προσπάθειες για την επούλωση αυτής της πληγής».
Ακολούθως αναφέρουν ότι «δεν είναι αυτό που περιμένουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία συμβολίζει την ειρήνη, τη φιλία και τη συνεργασία». Τονίζουν δε ότι «με την παρούσα επιστολή, ζητούμε ευγενικά να διορθωθεί αυτό το λάθος το συντομότερο δυνατόν». Εάν πρόκειται να υπάρχει μνημείο στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καταλήγουν, «θα πρέπει να είναι αφιερωμένο σε όλα τα θύματα της κυπριακής τραγωδίας».
Σημειώνεται ότι επιστολή για το ίδιο θέμα απέστειλε στην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα ο τέως ευρωβουλευτής Νιαζί Κιζιλγιουρέκ.
Αυτούσια η επιστολή:
Ms Roberta Metsola
President of the European Parliament
27 Oct 2025
Subject: Concern over the politicization of the issue of the missing persons in Cyprus, through the approval for a one-sided memorial in the European Parliament.
Your Excellency,
We are two Cypriots — a Turkish Cypriot and a Greek Cypriot.
We, Hüseyin Akansoy and Petros Souppouris, are among the most tragic victims of the Cyprus Conflict. During the ethnic conflicts and the war, dozens of civilians from our families, especially small children and the elderly were killed or went missing.
Despite this, we have never succumbed to hatred or hostility. We have not made distinctions among the victims of the two communities. By understanding each other’s pain, we embraced one another and have struggled, and continue to struggle together for peace, friendship, and reconciliation in our country, Cyprus. With other friends that have faced similar tragedies from both communities of the island we have jointly founded in 2006 our organization “Together We Can” The Bi-communal Association of Relatives of missing persons and victims of conflict and war 1963-1974.
Our efforts to resist enmity and to promote friendship without distinguishing between Turkish Cypriots and Greek Cypriots were recognized by the European Parliament, which honored us with the “European Citizens’s Award” in 2012.
We are grateful for this recognition.
This recognition is very important in our ongoing efforts for peace, because we believe that the European Union is a Union founded on the values of respect for human dignity, equality and respect for human rights.
We also believe that the European Union can help us in our country’s search for peace and can contribute to Turkish Cypriots and Greek Cypriots living together peacefully.
However, we have recently become aware of a development that saddened us and which goes completely against the fundamentals of inclusive truth.
We saw that in the 2026 budget of the European Parliament, funds have been allocated for a memorial to be placed in the Parliament building. However, this memorial, as a result of an initiative by the Cypriot Members of the European Parliament, is intended only for the Greek Cypriot victims of 1974.
Yet, it is historically and morally inconceivable to believe that only one community suffered on this island and to erase the pain of the families of Turkish Cypriot missing persons. The anguish and pain have their roots even before 1974. And even in 1974, crimes of unspeakable brutality were committed also against Turkish Cypriots. The politicisation of a humanitarian issue only makes efforts to heal this wound even more difficult.
This is not what we expect from the European Union, which symbolizes peace, friendship, and cooperation!
With this letter, we kindly ask that this mistake be corrected as soon as possible.
If there is to be a memorial in the European Parliament building, it should be dedicated to all the victims of the Cyprus Tragedy.
Respectfully,
Hüseyin Akansoy and Petros Souppouris
