Τα στατιστικά στοιχεία και οι προβλέψεις δείχνουν ότι η κυπριακή οικονομία βρίσκεται σε ένα καλό σημείο. Η ανάπτυξη κινείται με ρυθμό πέραν του 3% -και την επόμενη τριετία δεν θα υποχωρήσει από αυτό το όριο- η ανεργία μειώνεται, ο δανεισμός αυξάνεται, τα εισοδήματα βελτιώνονται, ο πληθωρισμός υποχωρεί. Η δημοσιονομική πειθαρχία, παρά τις ανησυχίες για το επίπεδο του κρατικού μισθολογίου, οδηγεί στην παραγωγή υψηλών πλεονασμάτων. Όλα καλά; Όχι ακριβώς: πέραν των 250.000 ζουν με διαθέσιμο εισόδημα κάτω από 14.000 το χρόνο, με τους μισούς να ζουν στο όριο της φτώχειας. Η μεσαία τάξη πιέζεται. Μπορεί να μην χρεοκοπεί -αυτό προκύπτει και από το ότι δεν έχει δημιουργηθεί μια νέα γενιά «κόκκινων δανείων», αλλά δεν βλέπει και φως στο τούνελ.
Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός πλήττουν δυσανάλογα τους χαμηλόμισθους, καθώς οι αυξήσεις στις τιμές βασικών αγαθών και υπηρεσιών καταναλώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και να επηρεάσει αρνητικά την κοινωνική συνοχή, καθώς οι χαμηλόμισθοι δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.
Στο πρώτο μετεκλογικό Ευρωβαρόμετρο, σε ερώτηση για τα ποια θέματα θα θέλατε να επικεντρωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την επόμενη πενταετία, για τους Κύπριους το υπ΄αριθμόν ένα θέμα είναι η «μετανάστευση και άσυλο» και έπονται η «Καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού» και «η υποστήριξη της οικονομίας και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Συνεπώς, η καλή γενική εικόνα της οικονομίας, δεν μεταφράζεται όμως σε ευημερία για όλους.
Να σημειωθεί ότι η ακρίβεια και ο πληθωρισμός πλήττουν δυσανάλογα τους χαμηλόμισθους, καθώς οι αυξήσεις στις τιμές βασικών αγαθών και υπηρεσιών καταναλώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους. Αυτό οδηγεί σε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και επηρεάζει αρνητικά την κοινωνική συνοχή, καθώς οι χαμηλόμισθοι δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.
Η κρατική πολιτική στήριξης δεν πρέπει να περιορίζεται στην παροχή επιδομάτων, αλλά να είναι ευρύτερη και να οδηγεί σε άνοδο των εισοδημάτων των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων.
Υπάρχουν εργαλεία προς αυτή την κατεύθυνση, όπως:
α) Αύξηση του κατώτατου μισθού που μπορεί να βοηθήσει τους χαμηλόμισθους να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο.
β) Μείωση των έμμεσων φόρων, δηλαδή ΦΠΑ, σε βασικά αγαθά.
γ) Ενίσχυση της διαδικασίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την επίτευξη καλύτερων μισθών και συνθηκών εργασίας για τους εργαζόμενους.
δ) Επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ώστε οι εργαζόμενοι να αποκτήσουν νέες δεξιότητες και να βρουν καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.
ε) Προώθηση επενδύσεων σε υποδομές και καινοτομία μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να αυξήσει τα εισοδήματα.
