Ο Μάνος Χατζιδάκις υπήρξε η μεγαλύτερη ίσως μουσική ιδιοφυία της Ελλάδας. Εκτός από μεγάλος συνθέτης ήταν βαθύς στοχαστής και διανοούμενος και ο πολιτικός του λόγος παραμένει πάντοτε ολοζώντανος και επίκαιρος. Ανάμεσα στα όσα σημαντικά και προφητικά είπε, είναι και τα ακόλουθα: «Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό φαινόμενο είναι η μεγεθυσμένη έκφραση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας». Διέβλεπε δεκαετίες πριν την επανεμφάνιση του τέρατος και δήλωνε ότι «ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι» και ότι αν συνηθίσουμε την παρουσία του στο τέλος θα του μοιάσουμε. Η ανοχή και η κάθε μορφής συγκάλυψη ή η δικαιολογία γεγονότων που παραπέμπουν σε σκοτεινές στιγμές της Ιστορίας, εκείνο που επιτυγχάνουν είναι να τον υποδαυλίζουν και να τον εκτρέφουν. Αναφέρομαι σε μαθητές που χαιρετούσαν με τον ναζιστικό χαιρετισμό κατά τη διάρκεια φωτογράφησης και που σύμφωνα με καταγγελίες η καθηγήτριά τους όχι μόνο δεν τους σταμάτησε αλλά αντίθετα τους ενθάρρυνε να συνεχίσουν τη φωτογράφηση.
Το ύφος των αντιδράσεων από αυτούς που αναμένετο να πάρουν θέση αποκαλύπτει αδιαφορία προς το γεγονός και προσπάθεια υποτίμησης, υποβάθμισης και ακόμη διαστρέβλωσής του. Με τη στάση τους είναι ως εάν να λένε «ε, και τι έγινε;» Θεωρούν το ζήτημα χωρίς σημασία, μερικοί δε δείχνουν με τη σιωπή τους ότι μάλλον το ευνοούν. Από τα πολιτικά κόμματα του τόπου τοποθετήθηκαν με ανακοινώσεις τους καθαρά επικριτικά απέναντι στα γεγονότα μόνον τα προοδευτικά και αριστερά κόμματα. Τα κόμματα του κεντροδεξιού και δεξιού μέρους του πολιτικού φάσματος τήρησαν σιγή. Γιατί; Δεν τους αφορά το θέμα; Δεν αντιλαμβάνονται ότι το να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε σε τέτοια φαινόμενα στην πράξη σημαίνει ότι τα αποδεχόμαστε και τους αφήνουμε χώρο να αναπτυχθούν; Αγνοούν ότι η αναβίωση του ναζισμού μόνον δεινά θα προκαλέσει στον τόπο; Ενώ για άλλα ελάσσονος σπουδαιότητας θέματα οι βουλευτές μας σπεύδουν να τα εγγράψουν για συζήτηση στη Βουλή, τη σημασία του ναζιστικού χαιρετισμού τη υποτίμησαν.
Εντύπωση προκαλεί η ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο μετά από «μελέτη έκθεσης γεγονότων για το θέμα» εκτιμά ότι πρόκειται για «απερίσκεπτη» αντίδραση των μαθητών. Ο χαρακτηρισμός αυτός παραπέμπει στο «άφρον», όπως κάποιοι το χαρακτήρισαν, πραξικόπημα και όχι στο προδοτικό και επαίσχυντο. Όχι κυρία υπουργέ, δεν ερμηνεύουμε έτσι ανώδυνα ενέργειες και χειρονομίες μιας μαύρης περιόδου γεμάτης εγκλήματα, θανάτους, στρατόπεδα συγκεντρώσεως και ολοκαυτώματα. Λυπάμαι να παρατηρήσω ότι η θεώρηση που κάνετε για το κατ' εξοχήν ναζιστικό σύμβολο είναι επιπόλαιη και επιφανειακή και αναμένετο μια πιο δραστική επέμβαση. Η στάση του υπουργείου φανερώνει ότι, είτε δεν γίνεται κατανοητή η σημασία του γεγονότος, είτε γίνεται προσπάθεια να πέσει στα μαλακά.
Έστω και τώρα επιβάλλεται μια συστηματική αναθεώρηση του τρόπου διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας, γιατί εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι η μέχρι τώρα ακολουθούμενη μέθοδος δεν αποδίδει αφού τουλάχιστον για μερικούς δεν έχει καμιά επίδραση. Οι μαθητές μας αγνοούν ουσιώδη γεγονότα που σημάδεψαν τον παγκόσμιο πολιτισμό και παρέχεται έτσι η δυνατότητα στις δυνάμεις της αντίδρασης να τα αλλοιώνουν και να τα διαστρέφουν. Πιο απογοητευτική ήταν η τοποθέτηση της ηγεσίας των καθηγητών που αναφέρει ότι «συγκεκριμένα γεγονότα διαστρεβλώθηκαν ή παραποιήθηκαν». Είναι πραγματικά λυπηρό που οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών αντιμετωπίζουν με τέτοιο συντηρητισμό ενέργειες που ανακαλούν στη μνήμη και επικροτούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ενώ άλλος έπρεπε να είναι ο ρόλος τους. Η στάση, τόσο του αρμόδιου υπουργείου όσο και των διδασκόντων είναι ανησυχητική, γιατί εκούσια ή ακούσια ετοιμάζουν το έδαφος για την επικράτηση των ακραίων και επικίνδυνων.
Οι νεαροί μαθητές δεν ευθύνονται για όσα συνέβησαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήνονται να δρουν ανεξέλεγκτα, αφού είναι γνωστό ότι επηρεάζονται και κατευθύνονται από τις οπαδικές τους επιλογές και αυτοί που τους χειραγωγούν έχουν αλλότρια κίνητρα. Η ευθύνη ανήκει πρώτιστα στην εκπαίδευση, δηλαδή στο τι γίνεται στα σχολεία. Όπως υπάρχει κανονισμός στην εκπαιδευτική νομοθεσία που προνοεί να εκκλησιάζονται οι μαθητές ορισμένες φορές τον χρόνο, να θεσμοθετηθεί ανάλογος κανονισμός για τη διδασκαλία των εγκλημάτων των Ναζί.
Καλό Πάσχα!
