Π}ρόσφατα ανακοινώθηκε και το σχέδιο από την κυβέρνηση με τους πυλώνες που θα επιχειρήσει να φέρει πίσω στην Κύπρο ανθρώπους που είναι στο εξωτερικό. Εκείνο που δεν έχει καταφέρει ακόμη η κυβέρνηση είναι να πείσει τους Κύπριους να μείνουν στο εσωτερικό. Την περασμένη εβδομάδα συνάντησα έναν νέο, ο οποίος ζει και εργάζεται στη Λεμεσό. Τον είχα φιλοξενήσει και στην εκπομπή μου, ένας από εκείνους τους δεκάδες νέους που βρίσκονται σε αυτό τον τόπο και κάνουν όνειρα για το μέλλον τους. Ο συγκεκριμένος δηλώνει content creator, YouTuber, άνθρωπος που ασχολείται με ένα επάγγελμα που πριν μια δεκαετία δεν ήταν καν επάγγελμα. Πλέον, είναι σε έναν χώρο, καινούργιο, απ’ αυτούς που έχουν προοπτικές. Η απογοήτευσή του όμως για την πόλη του, τη Λεμεσό αποτυπώνει αυτό που πραγματικά ζουν οι νέοι σήμερα σε όλη την Κύπρο. Αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς, βλέπουν τα ενοίκια να εκτοξεύονται με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ενοικιάσει ένα διαμέρισμα και αναγκάζεται ακόμη να μένει στο πατρικό του. Δεν είδε την προοπτική σε άλλους χώρους εργασίας γι’ αυτό και επέλεξε να είναι ένας από αυτούς που θα το παλέψουν να είναι αυτοδημιούργητοι σε ένα άγνωστο για την Κύπρο περιβάλλον που λοιδορείται, αφού αν δεν είσαι υπάλληλος εταιρείας και κάνεις περιεχόμενο στο διαδίκτυο, δεν θεωρείσαι σοβαρός επαγγελματίας, δεν κάνεις μία σοβαρή δουλειά!
Παρά το γεγονός πως κατάφερε να έχει ένα καλό εισόδημα, εντούτοις βλέπει τη ζωή στην πόλη να είναι πιο ακριβή από ποτέ. Είναι φυσικά ευχάριστο να βλέπεις πως την επιλέγουν forex εταιρείες, πως υπάρχουν αναπτύξεις, ωστόσο αυτές δεν αφορούν τους νέους, αφορούν μόνο αυτούς που έχουν την οικονομική ευχέρεια να ζουν πλέον σε αυτή την πόλη. Όχι, πως το στεγαστικό δεν έχει επηρεάσει και τις άλλες πόλεις αλλά στη Λεμεσό παράγινε το κακό.
Η κυβέρνηση λοιπόν, καλά κάνει και αναζητεί κίνητρα για να μπορέσει να φέρει πίσω στην Κύπρο αυτούς που ζουν στο εξωτερικό. Θα πρέπει, ωστόσο, πρωτίστως να αναζητήσει τους λόγους που φεύγουν οι Κύπριοι από το νησί. Είναι ένας τόπος που δεν υπάρχει προοπτική ή επαγγελματική ανέλιξη ή υπάρχουν και άλλοι κοινωνικοί λόγοι που εγκαταλείπουν την πατρίδα; Ακόμη και αν παραμερίσουμε την ευνοιοκρατία, το ρουσφέτι, τη διαφθορά και πούμε πως σε ιδιωτικές επιχειρήσεις τα πράγματα λειτουργούν (κάπως) πιο αξιοκρατικά, εντούτοις μας λείπει το περιτύλιγμα. Δεν υπάρχουν συγκοινωνίες, η κυβέρνηση δεν επενδύει στον πολιτισμό για να υπάρχουν χώροι σωστής ψυχαγωγίας των πολιτών, ενώ δεν δίνονται καν κίνητρα σε ανθρώπους που υποαμείβονται ώστε να μπορέσουν να μείνουν στον τόπο τους και να μην την κάνουν για άλλες πολιτείες. Αν και αν κρίνουμε από το σχέδιο, μάλλον η κυβέρνηση θέλει τους πλούσιους Κύπριους που ζουν στο εξωτερικό, όχι αυτούς που είναι απλοί εργαζόμενοι. Άρα γιατί να νοιαστεί για τους εντός; Και για ποια μυαλά μιλάμε; Μόνο για τα... ματσωμένα;
