Το θέμα των σφετεριστών των ε/κ περιουσιών στα κατεχόμενα τείνει να εξελιχθεί σε μείζον θέμα για την οποιαδήποτε προοπτική προόδου στο Κυπριακό. Ήδη ο Τ/Κ ηγέτης Ερσίν Τατάρ έθεσε το θέμα επιτακτικά στην απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα, Μαρία Άνχελα Ολγκίν. Οι προεκτάσεις πολλές και ίσως στο τέλος να παίξει καταλυτικό ρόλο στην πορεία του εθνικού μας θέματος.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο σφετερισμός περιουσίας είναι σοβαρότατο αδίκημα και πρέπει να τιμωρείται με τον αυστηρότερο τρόπο.
Άλλωστε, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας καθορίζεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Στην Παγκόσμια Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948. Το άρθρο 17 είναι σαφέστατο.
1. Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.
Πόσω μάλλον όταν η αποστέρηση του δικαιώματος στην ιδιοκτησία είναι αποτέλεσμα παράνομης ενέργειας όπως η τουρκική εισβολή του 1974.
Περιουσίες όμως δεν υπάρχουν μόνο στα κατεχόμενα, οι οποίες ανήκουν σε Ε/Κ εκτοπισθέντες αλλά και σε Τ/Κ στις ελεύθερες περιοχές, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις ιδιοκτησίες τους ως αποτέλεσμα της μετακίνησης πληθυσμών λόγω της εισβολής του 1974.
Αναμφίβολα οι ε/κ περιουσίες στα κατεχόμενα υπερτερούν κατά πολύ σε αριθμό από τις περιουσίες Τ/Κ στις ελεύθερες περιοχές. Και για τις δύο αυτές περιπτώσεις, για την αποστέρηση περιουσιών από τους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, υπεύθυνη είναι η Τουρκία.
Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία περιουσιών οι ιδιοκτήτες των οποίων, αν και δεν εκδιώχθηκαν, αναγκάστηκαν να τις εγκαταλείψουν λόγω των δικών μας απαράδεκτων ενεργειών του 1963-1964, με πρωτεργάτη τον Εθνάρχη Μακάριο. Ακόμα, αν και μετά την ομαλοποίηση της κατάστασης, μετά το 1970 ορισμένοι επέστρεψαν, το θέμα υφίσταται. Οι περιουσίες αυτές θεωρούνται ότι ανήκουν σε αυτούς που, αφού τις λεηλάτησαν, εκμεταλλευόμενοι τα γεγονότα του 1964, τις καρπώθηκαν, νομότυπα μεν, ανήθικα δε. Για τις περιουσίες αυτές δεν γίνεται λόγος από κανένα.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν νομιμοποιούνται υπήκοοι τρίτων χωρών να αναπτύσσουν ε/κ περιουσίες στα κατεχόμενα. Ούτε ασφαλώς οι Τ/Κ, αλλά αυτοί θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές, και για τις περιουσίες, που παράνομα σήμερα κατέχουν, θα υπάρξει διευθέτηση στα πλαίσια μιας συνολικής λύσης του Κυπριακού.
Συνεπώς, οι ενέργειες δίωξης των σφετεριστών των ε/κ περιουσιών στα κατεχόμενα είναι σωστή και δεν μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει. Το ερώτημα είναι γιατί αυτήν τη χρονική στιγμή και σε τι αποσκοπεί.
Δυστυχώς σε αυτόν τον τόπο ούτε μεταξύ μας καταλαβαινόμαστε. Η διαφωνία, όχι για την ουσία αλλά για τη χρονική στιγμή, δεν έγινε αντιληπτή, σκόπιμα ή όχι, ούτε από τον ΠτΔ Νίκο Χριστοδουλίδη. Με μια επιπόλαιη δήλωση, είπε ότι όσοι διαφωνούν, «υιοθετούν τις τουρκικές θέσεις», ακολουθώντας το παράδειγμα του τέως ΠτΔ, ο οποίος αποκάλεσε τον Αμερικανό πρέσβη Κόνιγκ, «τοποτηρητή των τουρκικών συμφερόντων». Λυπούμαι κύριε ΠτΔ αλλά δεν έχετε κανένα δικαίωμα να στιγματίζεται όποιον διαφωνεί μαζί σας ότι, «υιοθετεί τουρκικές θέσεις». Εγώ προσωπικά δεν σας το επιτρέπω. Δεν δικαιούστε και ούτε σας παίρνει, κύριε Πρόεδρε, να μοιράζετε ταυτότητες πατριωτισμού ή μειοδοσίας. Νομίζω μια διευκρίνΙση είναι το λιγότερο που, όχι μόνο πρέπει αλλά που υποχρεούστε να κάνετε.
Ενόψει της νέας πρωτοβουλίας για λύση, νομίζω ότι με τις διώξεις των σφετεριστών δυναμιτίζεται το κλίμα μεταξύ των πλευρών και δίνεται ένα «άλλοθι» για να συνεχίσει η άλλη πλευρά την εμμονή της σε ακραίες θέσεις. Επιπρόσθετα, θεληματικά ή άθελά μας, το θέμα αυτό ενισχύει τη θέση Τατάρ ενόψει των εκλογών στα κατεχόμενα έναντι των δυνάμεων που είναι πιστές στην ομοσπονδιακή λύση. Σήμερα ο Ερσίν Τατάρ παρουσιάζεται ως ο κατ’ εξοχήν υπερασπιστής των οικονομικών συμφερόντων των Τ/Κ. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Κύριος στόχος μας είναι να επιφέρουμε πλήγματα στην οικονομία των κατεχομένων.
Για το θέμα λοιπόν της δίωξης των σφετεριστών των ε/κ περιουσιών στον βορρά, θα πρέπει να ζυγίζουμε τα υπέρ και τα κατά και τις υφιστάμενες συγκυρίες. Στο τέλος της ημέρας υπάρχει ο κίνδυνος να επαληθευθεί η λαϊκή παροιμία, «Θυμός του χωριάτη, ζημιά του πουγκιού του».
Τι γίνεται όμως και τι κάνουμε για τους σφετεριστές των τ/κ περιουσιών στον νότο; Αν νομίζουμε ότι επειδή δημιουργήσαμε την υπηρεσία του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών ξεμπλέξαμε, θα έρθει η στιγμή που θα εκπλαγούμε δυσάρεστα. Το θέμα δεν είναι να δημιουργείς μια νομοθεσία αλλά να την εφαρμόζεις σωστά. Δυστυχώς η Υπηρεσία του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών, όπως και πολλά άλλα στον τόπο μας, δεν διέπεται από χρηστή διοίκηση και διαφάνεια. Η πραγματικότητα δεν μας τιμά. Πλιάτσικο και αρπαχτή κατάντησε. Εκτός του ότι πολλές περιουσίες που υπάγονται στον Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών σωστά τις χρησιμοποιούν εκτοπισμένοι ως αντίβαρο της απώλειας των περιουσιών του στον βορρά, υπάρχουν και οι αετονύχηδες, μη πρόσφυγες, που για χρόνια εκμεταλλεύονται τεράστιες περιουσίες. Μήπως αυτοί δεν είναι σφετεριστές;
Ακόμα, το χειρότερο, υπάρχουν και οι «διπλοί» σφετεριστές. Είναι κοινό μυστικό ότι πολλοί «έξυπνοι» σύναψαν ετεροχρονισμένες συμφωνίες με Τ/Κ, με ημερομηνίες πριν την εισβολή, και ενοικιάζουν τις περιουσίες αυτές έναντι πινακίου φακής και στη συνέχεια τις μετενοικιάζουν και εισπράττουν χιλιάδες ευρώ μηνιαίως. Μήπως αυτοί δεν είναι δύο φορές σφετεριστές; Πρώτον, με ψευδείς παραστάσεις σφετερίζονται τις τ/κ περιουσίες και δεύτερον σφετερίζονται το δικαίωμα του πρόσφυγα να εκμεταλλευτεί αυτές τις περιουσίες. Αυτοί είναι νομικά, εθνικά αλλά και ηθικά σφετεριστές. Ο Ούγγρος ή ο Ισραηλινός, αν και σίγουρα σφετεριστής, δεν έχει συναισθηματικούς δεσμούς με την Κύπρο. Αυτοί όμως; Αυτοί είναι χειρότεροι από τους ξένους. Ειλικρινά, πια η διαφορά αυτών από τους μαυραγορίτες την εποχή της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα; Και οι μεν αλλά και οι δε, δεν εκμεταλλεύονταν το δράμα της κατοχής για να πλουτίζουν;
Σε κάθε έγκλημα, όποιο και να είναι, υπάρχει πάντα ο αυτουργός, δηλαδή ο εγκληματίας αλλά και ο ηθικός αυτουργός. Έγκλημα χωρίς ηθικό αυτουργό δεν υπάρχει. Συνεπώς και ο σφετερισμός των ε/κ περιουσιών στα κατεχόμενα έχει και αυτός τον ηθικό του αυτουργό. Δυστυχώς ο ηθικός αυτουργός είναι η κατά καιρούς ε/κ πολιτική ηγεσία και οι κατ’ επάγγελμα πατριώτες του απορριπτισμού.
Όλοι εσείς κύριοι που κόπτεστε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και χρησιμοποιείται το φαινόμενο του σφετερισμού δήθεν για την ηθική και το δίκαιο αλλά σκοπό έχετε να τινάζετε στον αέρα κάθε προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, δεν είστε οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος σφετερισμού; Ο λόγος του ότι σήμερα έρχονται στην Κύπρο και σφετερίζονται τις περιουσίες στα κατεχόμενα, Ισραηλινοί, Ρώσοι, Ούγγροι και άλλοι, δεν είναι η διαιώνιση της εκκρεμότητας του Κυπριακού; Δεν είναι τα ΟΧΙ σας, οι μακροχρόνιοι και οι προτάξεις που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση; Άλλωστε, μετά από κάθε ναυάγιο στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, γίνονται νέες μεγάλες αναπτύξεις στα κατεχόμενα. Κλασικό παράδειγμα η περιοχή της Μόρφου. Θα πρέπει να αντιληφθούμε επιτέλους ότι το έγκλημα του σφετερισμού είναι μια από τις συνέπειες των τετελεσμένων της κατοχής και συμπεριλαμβάνεται στο τεράστιο κόστος της μη λύσης, το οποίο δυστυχώς δεν κατανοούμε.
Ο κάθε Αϊκούτ και η κάθε Ουγγαρέζα, δεν θα διανοείτο να βρεθεί στην Κύπρο για ανάπτυξη γης αν η εδραίωση της κατοχής δεν έφτανε σε αυτό το σημείο. Εσείς κύριοι, με τις πράξεις σας, καταστήσατε τη μισή πατρίδα αντικείμενο σφετερισμού.
Εσείς ακόμα είστε χειρότεροι όλων, γιατί εκτός του ότι είστε η αιτία για τον περιουσιακό σφετερισμό, είστε και σφετεριστές του πόνου των προσφύγων. Οι σφετεριστές του κυπριακού δράματος. Αυτό και αν είναι διαχρονικός και κατά συρροή σφετερισμός. Οι σφετεριστές εμπορεύονται κλεμμένες περιουσίες, ενώ εσείς φλούδες ελπίδες, τον νόστο των εκτοπισθέντων και τον ψευδοπατριωτισμό.
