«Να σας θυμίσω ότι είναι με δικές μας ενέργειες που υπάρχει αυτή η κινητικότητα, είναι με δικές μας ενέργειες που έγινε η διευρυμένη στη Γενεύη, είναι με δικές μας ενέργειες που διορίστηκε προσωπική απεσταλμένη, που διορίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (απεσταλμένος), που υπήρξαν αποτελέσματα στη Γενεύη», δήλωσε ο ΠτΔ Νίκος Χριστοδουλίδης. Τώρα, αν ο Πρόεδρος εννοεί τη σύσταση της δικοινοτικής ομάδας νεολαίας και τη συντήρηση κοιμητηρίων, τότε πράγματι υπήρξε πρόοδος.
Δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς τις ενέργειες του ΠτΔ για να υπάρξει κινητικότητα στο Κυπριακό. Όμως, η οποιαδήποτε πρωτοβουλία ξεκίνησε γιατί έτσι έκρινε ο ΓΓ. Μετά την τραυματική του εμπειρία στο Κραν Μοντανά, θέλει να μας «μετρήσει» για τελευταία φορά, για να διαπιστώσει αν έχουμε αλλάξει μυαλά. Αυτός είναι ο λόγος που άρχισε με τα εύκολα, δηλαδή με τα ΜΟΕ. Δυστυχώς η εικόνα που δίνουμε δεν είναι πειστική. Όταν επιμένουμε και δεν συναινούμε στα εύκολα, πώς είναι δυνατόν τα προχωρήσουμε στα δύσκολα; Όταν στις «προκαταρκτικές» εξετάσεις παίρνουμε απροβίβαστο, πώς θα πετύχουμε στις «τελικές»;
Όσοι νομίζουν ότι μετά από ένα διαφαινόμενο ναυάγιο, τον ερχόμενο Ιούλιο στη Νέα Υόρκη, θα μας πουν στο καλό και τον Σεπτέμβρη να «παρακαθήσετε» ξανά, κάνουν λάθος. Ο ερχόμενος Ιούλιος είναι οι «τελικές» αλλά και τελευταίες «εξετάσεις». Ευκαιρίες ξανά δεν θα υπάρξουν.
Όσο αναφορά την κινητικότητα, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχει «καλή» και «κακή», ελπιδοφόρα και καταδικασμένη σε τραγικό τέλος. «Καλή» είναι αυτή που οδηγεί σε αποτέλεσμα, «κακή» είναι αυτή που οδηγεί στο κλείσιμο του Κυπριακού.
Αν συμφωνήσουμε με τον Πρόεδρο, ότι όλα έγιναν λόγω των δικών μας πρωτοβουλιών, δηλαδή να πιστωθεί η πλευρά μας με το επίτευγμα της νέας πρωτοβουλίας, τότε με την ίδια λογική θα πρέπει να χρεωθεί και το τέλος.
Δυστυχώς εκεί οδηγούν τα πράγματα. Αν μέχρι τώρα ακόμα να τα βρούμε στα ΜΟΕ, με κυριότερα την παραγωγή ενέργειας στη νεκρή ζώνη και τα οδοφράγματα, δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα για περαιτέρω βήματα.
Αναφορικά με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Η μπίλια της διχοτόμησης θα πέσει σε αυτόν, και ανεξάρτητα αν επανεκλεγεί ή εκλεγεί άλλος Πρόεδρος, όποιος και να είναι, θα είναι, επίσημα πλέον, Πρόεδρος μιας μισής πατρίδας.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δηλαδή αποτυχίας της νέας πρωτοβουλίας και κλεισίματος του Κυπριακού, ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα είναι η τραγική φιγούρα του Κυπριακού. Ο ιστορικός θα τον καταγράψει ως τον ηγέτη επί της προεδρίας του οποίου χάθηκε οριστικά η μισή πατρίδα.
Η κατάσταση αν και δύσκολη, πολύ δύσκολη, δεν είναι μη αναστρέψιμη. Υπάρχει ακόμα περιορισμένος χρόνος μέχρι τη διάσκεψη του Ιουλίου όπου, με τα σημερινά δεδομένα, το πιθανότερο είναι να γράφει ο επίλογος του κυπριακού δράματος και ο πρόλογος νέων δεινών για αυτήν τη μαρτυρική γη, δηλαδή τη διαχείριση μιας μισής Κύπρου που θα συνορεύει με μια μεγάλη Τουρκία των 90 εκατομμυρίων.
Το τι θα πρέπει να κάνει ο Πρόεδρος είναι μεν τολμηρό αλλά αυτονόητο και αναγκαίο. Ως γενική ενέργεια θα πρέπει να απαλλαγεί ή να παύσει να επηρεάζεται από «κακούς» συμβούλους. Πρώτον, ο ΥΠΕΞ, Κωνσταντίνος Κόμπος, θα πρέπει να μην έχει κανένα λόγο και ρόλο στο εθνικό θέμα. Οι επιπόλαιες και νομικίστικές του θέσεις και προσεγγίσεις ζημιώνουν το εθνικό θέμα. Δεύτερον, ο διαπραγματευτής Μενέλαος Μενέλαου θα πρέπει να αποκτήσει το θάρρος της γνώμης του. Αν χρειαστεί να διαφωνήσει με τον Πρόεδρο, να το πράξει αδιαφορώντας για το προσωπικό του κόστος. Νομίζω το παράδειγμα Μαυρογιάννη θα πρέπει να τον ταρακουνήσει. Τρίτον, όλοι αυτοί που «μάζεψε» ως συμβούλους και παρασυμβούλους, κυρίως νομικούς, θα πρέπει άμεσα να αποχωρήσουν. Όσοι θεωρούν το Κυπριακό ως νομικό θέμα είναι επικίνδυνοι. Αυτοί που ξέθαψαν απόψεις και στρατηγικές Τάσσου Παπαδόπουλου είναι οι χειρότεροι εχθροί για την πατρίδα.
Αφού στελεχωθεί λοιπόν με μια ομάδα της ρεαλιστικής σχολής και φιλοσοφίας, θα πρέπει κατά τη νέα επίσκεψη της απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα, Μαρίας Ανχελας Ολγκίν, να είναι έτοιμος να αποδεχθεί τις απαιτήσεις της άλλης πλευράς για τα ΜΟΕ. Δεν υπάρχει περίπτωση η νέα διάσκεψη να ασχοληθεί με δρόμους, φωτοβολταϊκά και κοιμητήρια. «Η οικοδόμηση εμπιστοσύνης συνιστά απαραίτητη συνθήκη για την επανεκκίνηση των συνομιλιών στη βάση του συμφωνηθέντος πλαισίου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ», αναφέρεται μεταξύ άλλων σε δήλωση του ελληνικού ΥΠΕΞ, μετά την συνάντηση Ολγκίν- Γεραπετρίτη. Τι άλλο περιμένεις Πρόεδρε; Αντί να ακούεις τον κάθε διχοτομιστή, άκου τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών. Η ελληνική διπλωματία είναι με το μέρος μας και όχι απέναντί μας. Ας μην ξεχνούμε ότι αν υπάρχει έστω και μια χαραμάδα ελπίδας είναι λόγω των σωστών χειρισμών των ελληνοτουρκικών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το αγκάθι των σφετεριστών θα πρέπει να σταματήσει άμεσα. Ο Γενικός Εισαγγελέας μπορεί να αναστείλει για κάποιο χρονικό διάστημα τις διώξεις. Εκτός των άλλων, οι ξένοι υπήκοοι που σφετερίζονται ε/κ περιουσίες θα είναι πολύ πιο εύκολο να διωχθούν στα πλαίσια μιας ομοσπονδιακής Κύπρου. Όλα αυτά περί κράτους δικαίου και περί ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν η παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας μπορεί να σώσει την πατρίδα, τότε όλα επιτρέπονται κύριε ΠτΔ.
Πρόεδρε Χριστοδουλίδη. Η εντιμότητά σου και η αγάπη σου προς την πατρίδα είναι δεδομένα. Αυτό που χρειάζεσαι είναι βοήθεια για να δεις τον δρόμο που οδηγεί στη λύτρωση του τόπου. Κλείσε τα αφτιά σου στις σειρήνες του απορριπτισμού.
Αν κάνεις όλα τα πιο πάνω, και αφού θωρακιστείς με φωνές της λογικής και του ρεαλισμού και όχι της παράνοιας και του εθνικισμού, τότε μπορείς να πας στη διάσκεψη του Ιουλίου με αισιοδοξία. Αποδεχόμενος το πλαίσιο του ΓΓ και την πολιτική ισότητα, όπως ακριβώς περιγράφεται από τον ΟΗΕ χωρίς εξυπνάδες και αμφισβητήσεις, τότε μπορείς να διεκδικήσεις με αξιώσεις μια λύση που θα μπορεί να είναι βιώσιμη, σε αντίθεση με το στάτους κβο το οποίο είναι καταστροφικό.
Κάποτε οι πιο πάνω υποχωρήσεις θα ήσαν αρκετές. Σήμερα όμως, μετά τον εφιάλτη του Κραν Μοντανά, δεν φτάνουν. Ενισχυμένη πολιτική ισότητα, δηλαδή εσωτερική κυριαρχία, και αποδοχή των υφιστάμενων εγγυήσεων, χωρίς επεμβατικά δικαιώματα, είναι η μόνη οδός.
Αν νομίζουμε ότι θα συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από τις ακραίες θέσεις Τατάρ και να επενδύουμε στο blame game, τότε εθελοτυφλούμε. Υπάρχει τόσο πολύ «blame» συσσωρευμένο εις βάρος μας που δεν ξεπλένεται με τίποτα.
«Ευθύνας ετέρους αξιών διδόναι, και αυτός ύπεχε», «Αν ζητάς να αποδοθούν ευθύνες σε άλλους, να είσαι έτοιμος να αποδοθούν ευθύνες και σε εσένα», κατά τον αρχαίο Αθηναίο νομοθέτη και φιλόσοφο Σόλωνα.
Πρόεδρε Χριστοδουλίδη, μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να σωθεί η πατρίδα αλλά και η πολιτική σου παρουσία. Μόνο έτσι θα σώσεις την πατρίδα και την υστεροφημία σου. Διαφορετικά, είσαι καταδικασμένος από την Ιστορία να καταγραφείς ως η κατάρα για τις επόμενες γενιές και η πατρίδα καταδικασμένη στον αφανισμό.
Χρόνος δεν υπάρχει, αγαπητέ Πρόεδρε. Δεν αξίζει αυτό το τέλος, ούτε στην πατρίδα ούτε σε σένα.
