Η διάλυση του PKK σηματοδοτεί ιστορική ευκαιρία ειρήνης και δημοκρατικής ένταξης των Κούρδων μέσα σ ένα παγκόσμιο σκηνικό που έχει ξεφύγει! Στις 8 Ιουλίου, οι πρώτοι 30 από το PKK καταθέτουν τα όπλα υπό την κοινή επίβλεψη των Τούρκων και των Ιρακινών. Ο Οτσαλάν μετατωπίζει με τις αποφάσεις του, έναν ένοπλο αγώνα σε μια δημοκρατική πολιτική. Ο Οτσαλάν τονίζει ότι «το δημοκρατικό σύστημα και η πολιτική συμμετοχή μπορούν να επιλύσουν το κουρδικό ζήτημα». Η διάλυση σηματοδοτεί μετασχηματισμό των κουρδικών διεκδικήσεων σε πολιτική δράση υπό δημοκρατικό πλαίσιο. Η διάλυση του PKK μπορεί να θεωρηθεί και ως μια σπάνια νησίδα λογικής σε έναν τρελό κόσμο. Μια νέα μορφή συμβιβασμού, που δείχνει πόσο βαθιά έχει αλλάξει το διεθνές σκηνικό.
Η Τουρκία και οι Κούρδοι ίσως ανοίγουν έναν δρόμο για το πώς «οι παλιοί εχθροί» αναγκάζονται να συνεργαστούν σε μια εποχή όπου το παγκόσμιο σύστημα απειλείται από πολέμους, κλιματική κατάρρευση και τεχνολογικές εκρήξεις. Το τέλος του PKK ίσως δεν είναι απλώς το τέλος ενός αντάρτικου. Είναι μια αντανάκλαση τού πώς ακόμα και τα πιο βαθιά ριζωμένα ιστορικά μίση λυγίζουν μπροστά στην πίεση του «παγκόσμιου χάους» που μας περιβάλλει. Το μέλλον της συνεργασίας μεταξύ Τούρκων και Κούρδων φαντάζει πλέον ευοίωνο. Βέβαια, όλα είναι ακόμα πολύ ρευστά, μιας και η παράδοση των όπλων θα διαρκέσει περίπου 5 μήνες. Από εκεί και πέρα το ερώτημα είναι αν οι Κούρδοι θα έχουν αναβαθμισμένη συμμετοχικότητα εντός Τουρκίας.
Στο εσωτερικό της Τουρκίας, και όπως φαίνεται και μέσα από τις διεθνείς αντιδράσεις, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτό το πρότζεκτ ειρήνης της κυβέρνησης Ερντογάν! Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία βελτιώνει σημαντικά την εικόνα της διεθνώς μέσα από μια σειρά πράξεων υψηλής διπλωματίας (Τουρκία-Αρμενία). Βέβαια, η Τουρκία δεν παύει να είναι μια χώρα με συγκεντρωτική εξουσία και απίστευτα παραδείγματα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως, με την διπλωματία της κατάφερε η Δύση να υποστηρίξει αυτό της το εγχείρημα για «σταθερότητα» στην περιοχή. Ιστορικά όλοι γνωρίζουμε ότι οι Αμερικάνοι για δεκαετίες χρησιμοποιούσαν κουρδικές οργανώσεις σαν αντιστάθμισμα στη Μέση Ανατολη (SDF στη Συρία εναντίον της ISIS). Τα συμφέροντα όμως αλλάζουν. Οι Κούρδοι που ήταν «ήρωες στον πόλεμο κατά του ISIS» τώρα πιέζονται να παραδώσουν τα όπλα για χάρη της Τουρκίας, ενός ΝΑΤΟϊκού πυλώνα. Αλλάζουν οι γεωπολιτικές δυναμικές και εμείς στην Κύπρο, θεατές που σφυρίζουμε αδιάφορα.
Εμείς όπως φαίνεται, αδυνατούμε να αντιληφθούμε τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας. Η Τουρκία «επιβραβεύεται» από τη Δύση με αμυντικές συμφωνίες, εξοπλιστικά, αλλά και τώρα με το πολιτικό κέρδος από τη διάλυση του PKK. Οι ίδιοι παίκτες (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ) που έχει η Κύπρος άμεση ανάγκη, χειροκροτούν τώρα μια «ειρήνη» που συμφέρει την Τουρκία. Πού είναι όμως ο νους μας; Είναι φυσικά στην αρπαχτή που αυτή τη φορά δεν ονομάζεται Ρωσία αλλά Ισραήλ. Χιλιάδες ακίνητα στην Κύπρο έχουν ήδη καταλήξει σε Ρώσους μεγιστάνες. Το νέο μας, όμως, φρούτο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι οι Ισραηλινοί επενδυτές. Οι οποίοι φαίνεται ότι αγοράζουν παραλιακές εκτάσεις, γη, πολυκατοικίες, δημιουργώντας μια «νέα τάξη πραγμάτων» στο νησί. Ολόκληρες γειτονιές της Λεμεσού και της Λάρνακας αλλάζουν χέρια, την ώρα που το Κυπριακό παραμένει ανοιχτό και το Βαρώσι παραμένει υπό τουρκικό έλεγχο. Φαίνεται κιόλας ότι η απουσία στρατηγικής για την επίλυση του Κυπριακού έχει αντικατασταθεί με τη μέθη από τις πωλήσεις σε Ισραηλινούς. Το 2017 ήταν η μέθη από τα λερωμένα-«χρυσά» διαβατήρια! Όσο έρχονται κεφάλαια στην Κύπρο, η επίλυση του Κυπριακού μπαίνει σε δεύτερη, ίσως και τρίτη μοίρα. Εύχομαι στην επικείμενη πενταμερή συνάντηση να μην τους πάρει, πάλι, όλους μαζί του ο Πρόεδρος εκδρομή, όπως έκανε και πριν δυο μήνες, για να αποφασίσουν, όπως είπε και η Ολγκίν, την αποκατάσταση των κοιμητηρίων ενθεν και ένθεν. Εκτός αν ο συμβολισμός των κοιμητηρίων συνδέεται με την ταφόπλακα του Κυπριακού που όπως φαίνεται εκεί οδεύουν τα πράγματα δυστυχώς.
Η διάλυση του PKK, το παιχνίδι της Τουρκίας με τις συμφωνίες για ενεργειακούς αγωγούς, οι επενδύσεις σε κυπριακή γη, ακόμα και οι ρωσο-ισραηλινές μπίζνες, όλα είναι κομμάτια του ίδιου παγκόσμιου puzzle. Από αυτό το puzzle επιλέγουμε να αγνοούμε με πλήρη συνείδηση τις γεωπολιτικές ισορροπίες και να πετάμε στον κάλαθο το κομμάτια του puzzle που αυτή τη στιγμή δεν εξυπηρετούν την ατζέντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, και που ρίχνουν το Κυπριακό στα αζήτητα!
