Τέλος κακό όλα καλά. Business as usual. Ακόμα μια διάσκεψη για το Κυπριακό πέρασε χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το μόνο θετικό είναι ότι ακόμα να εξαντληθεί η υπομονή τους και για αυτό κρατούν την διαδικασία ζωντανή. Το «κακό» απεφεύχθει ή ορθότερα αναβλήθηκε. Πήραμε μια μικρή παράταση για το άδοξο τέλος του κυπριακού. Η δική μας πλευρά, όπως πάντα εθισμένη στην επικοινωνιακή τακτική, δηλώνει ότι η διαδικασία κρατήθηκε ζωντανή λόγω της δικής μας συνετής στάσης. Οι λόγοι βέβαια εντελώς διαφορετικοί. Πρώτον, λόγω των εκλογών του Οκτωβρίου στα κατεχόμενα για ανάδειξη του νέου Τ/κ ηγέτη και δεύτερον, γιατί στην παρούσα φάση η Τουρκία δεν ασχολείται με το κυπριακό. Αυτό δεν σημαίνει ότι άλλαξε στάση αλλά δεν θέλει να δώσει , στο παρόν στάδιο, καμία δικαιολογία για αποκλεισμό της από το πρόγραμμα ασφάλειας της ΕΕ. Αν και είτε φέρνουμε ένσταση είτε όχι η Τουρκία θα είναι μέρος του προγράμματος, με την χλιαρή στάση της στο κυπριακό δεν φέρνει σε δύσκολη θέση τους Ευρωπαίους φίλους της, Ιταλία, Γερμανία και Ισπανία με τους οποίους ήδη έχει συνάψει συμφωνίες για παραγωγή στρατιωτικών εξοπλισμών.
Αναφορικά με τα ΜΟΕ μικροπράγματα. Το αγκάθι των οδοφραγμάτων παραμένει και εμείς επιμένουμε στις διώξεις των σφετεριστών Ε/κ περιουσιών, ανεξάρτητα της σθεναρής αντίδρασης του ΓΓ των ΗΕ.
Η πλευρά μας θα πρέπει να είναι ικανοποιημένη. Ο στόχος επετεύχθη, τουλάχιστον ο βραχυπρόθεσμος, ίσως και ο μεσοπρόθεσμος.. Το κυπριακό μένει ανοικτό και το στάτους κβο συνεχίζεται. Υποχωρήσεις και τολμηρά βήματα δεν έγιναν και συνεπώς το απορριπτικό μέτωπο νοιώθει ικανοποιημένο. Μετά τις διώξεις των σφετεριστών ο Τατάρ βγαίνει ενισχυμένος και το πιθανότερο σενάριο είναι τον Οκτώβριο να επανεκλεγεί. «Ενοχλητικό» Τ/κ ηγέτη, όπως τον Τουφάν Ερχιουρμάν δεν φαίνεται να έχουμε. Φαινόμενα όπως του Μεχμέτ Αλι Ταλάτ και Μουσταφά Ακιντζί δεν θα υπάρξουν και συνεπώς η «ασφάλεια» Τατάρ θα συνεχιστεί. Κρυβόμενοι πίσω από τις ακραίες του θέσεις μπορούμε να διακηρύττουμε την ετοιμότητα μας για λύση χωρίς να υπάρχει ο φόβος να χρειαστεί να δείξουμε αυτήν την ετοιμότητα στο τραπέζι των συνομιλιών. Παλιά μας τέχνη κόσκινο.
Δεχθήκαμε την διάνοιξη των σημείων διέλευσης που ζητούν οι Τ/Κ, Λουρουτζίνα και Μια Μηλιά, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα δεχθούν και αυτοί τα σημεία Πυροίου και Κοκκίνων. Δηλαδή καμία πρόοδος. Μέχρι και στην αποναρκοθέτηση, εν έτει 2025, δεν δεχθήκαμε την πλήρη αποναρκοθέτηση.
Ειλικρινά, ακούγοντας τον ΠτΔ Νίκο Χριστοδουλίδη να κάνει δηλώσεις μετά την διάσκεψη, απορείς αν συμμετείχε στην διάσκεψη για το κυπριακό ή για κάποιο άλλο θέμα. Δεν εξηγείται διαφορετικά η εκτίμησή του ότι το αποτέλεσμα ήταν προς την ορθή κατεύθυνση. Για να χρησιμοποιήσω την προσφιλή σου φράση, «Για πρώτη φορά», δυστυχώς κύριε Χριστοδουλίδη το κυπριακό υποβιβάστηκε, για πρώτη φορά, αποκλειστικά για θέματα ΜΟΕ. Ούτε η εξαγγελία για νέες συναντήσεις είναι επιτυχία γιατί και πάλι για ΜΟΕ θα γίνει η συζήτηση. Η μια διάσκεψη για ΜΟΕ θα διαδέχεται την άλλη μέχρι τα ΜΟΕ να γίνουν η βάση για την ειρηνική συνύπαρξη δυο κρατών. Η διχοτόμηση κύριοι είναι γεγονός.
Στην διάσκεψη τον πρόεδρο δεν συνόδευσαν οι αρχηγοί των κομμάτων. Όχι πως θα προσέφεραν τίποτα αλλά είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όλοι απασχολημένοι με τις μαύρες επετείους. Δουλειές και φούριες. Οι «εορτασμοί», γιατί έτσι κατάντησαν πλέον, είναι πόλοι έλξης ψηφοφόρων και συνεπώς η παρουσία τους στην Κύπρο ήταν απαραίτητη. Αυτό όμως που κάνει την χείριστη εντύπωση είναι το γεγονός της απουσίας της οποιαδήποτε φωνής της ρεαλιστικής σχολής. Η διαπραγματευτική ομάδα του προέδρου, κυρίως υποστηρικτές της νομικίστικης προσέγγισης του κυπριακού και πρωτίστως σύμφωνοι με τις προεδρικές θέσεις. Αν υπάρχει και μια μεμονωμένη εξαίρεση είναι από αυτές που συμβιβάζονται και δεν έχουν το θάρρος και το ανάστημα να διαφωνήσουν ανοικτά με τον πρόεδρο. Τρανταχτά ονόματα, όπως ο Τουμάζος Τσελεπής, έλαμψαν δια της απουσίας τους. Η συνοδεία του προέδρου καθαρά προσωπική του επιλογή ως και εάν το κυπριακό είναι υπόθεση του στενού του περιβάλλοντος. Δυστυχώς ο ΠτΔ, ακούει μόνο τον εαυτό του και τους αναμεταδότες των θέσεών του. Η αντίθετη άποψη αποκλείεται και όποιος διαφωνεί μαζί του συνταυτίζεται με τις Τουρκικές επιδιώξεις, όπως αποκάλεσε αυτούς που διαφωνούν με την τακτική των διώξεων των σφετεριστών.
Η συνέχεια γνωστή. Την βιώσαμε πολλές φορές. Ο ΓΓ στην έκθεσή του για την διάσκεψη θα επιρρίψει ευθύνες και στις δυο πλευρές και εμείς θα σερβίρουμε στους ιθαγενείς ότι τα ΗΕ κρατούν ίσες αποστάσεις. Τα ΗΕ την αλήθεια λένε και δεν παίζουν με αποστάσεις. Η άλλη πλευρά ζητά κυριαρχική ισότητα και εμείς πλήρη κυριαρχία σε όλη την επικράτεια. Η μη αποδοχή της πολιτικής ισότητας αυτό δείχνει.
Το τραγικό όμως είναι το ότι πήγαμε στην Νέα Υόρκη απλά για να πάμε. Για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, αγνοώντας τις θέσεις της διεθνούς κοινότητας και ειδικότερα των ΗΕ. Η προσωπική απεσταλμένη του ΓΓ, σε δύο συνεντεύξεις της πριν την διάσκεψη, ήταν σαφέστατη. Το πλαίσιο λύσης είναι μεν η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα αλλά αυτό τέλειωσε στο Κραν Μοντανά. Το ποιος ευθύνεται για τον «θάνατο» της ΔΔΟ είναι γνωστό στον πλέον αρμόδιο, τον ΓΓ των ΗΕ. Με αυτό σαν δεδομένο θα συμφωνήσω με τον Κυβερνητικό εκπρόσωπο και τον ΠτΔ ότι ο ΓΓ και η απεσταλμένη του, ο μεν μέσω των εκθέσεών του και η δε μέσω των συνεντεύξεών της, κρατούν ίσες αποστάσεις. Με τις αποστάσεις αυτές αδικούν όμως την άλλη πλευρά γιατί δεν κατονομάζουν τον υπεύθυνο του ναυαγίου τον Ιούλιο του 2017. Βασικά μας προστατεύουν.
Η θέση μας για συνέχιση των συνομιλίων από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά αποτελεί πλέον πρόταξη. Αυτό καταφέραμε κύριοι, με την εθνική μας ανεπάρκεια. Καταφέραμε το ακατόρθωτο, δηλαδή να μετατρέψουμε έναν οδυνηρό συμβιβασμό σε πρόταξη.
Το ρεζουμέ της νέας διάσκεψης απλό αλλά όχι κατανοητό για το απορριπτικό μέτωπο. ΔΔΟ τέλος. Τα τελευταία μασκαραλίκια με τους σφετεριστές, ήταν μια προσπάθεια αποφυγής των συνομιλιών. Μη έχοντας άλλα κόλπα, γιατί τις δεκαετίες που πέρασαν μας πήρανε χαμπάρι, σκαρφιστήκαμε το θέμα αυτό αλλά δυστυχώς μας κατάλαβαν άμεσα. Πρόκληση έντασης αποκαλεί τις διώξεις ο ΓΓ , θέμα που πρέπει να επιλυθεί σε συνομιλίες μεταξύ των δύο ηγετών στα πλαίσια διαπραγματεύσεων για μια συνολική διευθέτηση, η γνώμη της Μαρίας Άνχελας Ολγκίν.
Τα μηνύματα πριν την διάσκεψη δυστυχώς θεληματικά, λυπούμαι να πω , δεν τα λάβαμε. Πήγαμε απλά και μόνο για συντήρηση της δήθεν κινητικότητας για εσωτερική κατανάλωση.
Θα το επαναλάβω. Και οι δύο πλευρές είναι για τον διεθνή παράγοντα αδιάλλακτες με ακραίες θέσεις Η άλλη πλευρά με την αξίωση για κυριαρχική ισότητα και εμείς με στόχο την δική μας κυριαρχία σε ολόκληρη την επικράτεια.
Για τα ΗΕ δεν υπάρχει πλέον ούτε συμφωνημένο πλαίσιο ούτε κοινό έδαφος. Ο μόνος λόγος που αναφέρονται στην ΔΔΟ είναι λόγω των όρων εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας. Δεν θα αργήσει πολύ το τέλος της προσπάθειας του ΓΓ. Η επόμενή του κίνηση μονόδρομος. Θα καταθέσει την εντολή του και θα ζητήσει νέα, με άλλους όρους.
Κύριε ΠτΔ, μην αναλώνεται τον χρόνο σας σε ετοιμότητες για λύση και πράσινα άλογα. Game is over.
Αν και θα ήταν άδικο να επιρριφθεί εξ ολοκλήρου η ευθύνη σε σας, γιατί το συμφωνημένο πλαίσιο «πέθανε» στο Κραν Μοντανά, με άμεσo υπαίτιο τον προκάτοχό σας, χωρίς βέβαια και εσείς να είστε άμοιρος ευθυνών, η ρητορική για ετοιμότητα, συμφωνημένα πλαίσια, τολμηρά βήματα και άλλα, δεν αποτελούν πλέον προσπάθειες για λύση αλλά μνημόσυνα για την λύση που θα μπορούσε να επανενώσει την πατρίδα μας. Μια μορφή λύσης την οποία εμείς σκοτώσαμε και την ρίξαμε στα σκουπίδια. Ούτε το θάρρος να παραδεχτούμε τα εθνικά μας εκτρώματα δεν έχουμε. Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα. Να ζήσουμε να την θυμόμαστε.
