Γεμάτη η χώρα με μικρόψυχους. Δεν θα πω ότι είναι η πλειοψηφία και δεν μιλώ για την Κύπρο. Ούτε ένα εκατομμύριο δεν είμαστε, πού να βρεθούν τόσοι πολλοί μικρόψυχοι; Όχι πως δεν υπάρχουν, αλλά σε σχέση με την Ελλάδα, οι εκεί μικρόψυχοι σαρώνουν κατά κύματα.
Μιλώ για τον ελληνικό χώρο, όπου η τραγωδία που έπληξε την οικογένεια Σαμαρά με τον θάνατο της κόρης του, συγκλόνισε πάρα πολλούς, αλλά απέδειξε πως αρκετοί «αδελφοί» Ελλαδίτες πάσχουν πραγματικά από ανίατη μικροψυχία.
Το τι γράφτηκε για τον Αντώνη Σαμαρά αλλά και για την ίδια την κόρη του είναι αδύνατο να αντιγραφεί και να παρουσιαστεί από τη στήλη εδώ…
Σε καμιά περίπτωση. Ούτε λέξη, ούτε καν υπονοούμενα δεν πρόκειται να αφήσω. Αλλά τα όσα γράφτηκαν με μίσος και… βρομοψυχία για τον πατέρα, την οικογένεια αλλά και την ίδια τη νεκρή, σε κάνουν να ανατριχιάζεις και αναρωτιέσαι μέχριπού μπορεί να οδηγήσει η αρρωστημένη ψυχοσύνθεση μιας μάζας, που ειλικρινά σκέφτομαι αν αξίζει ή έχει λόγο ύπαρξης.
Δεν ξέρω αν έφτασαν στα αφτιά και στα μάτια της οικογένειας τα όσα αποκρουστικά γράφτηκαν πριν καν την κηδεία της 34χρονης Λένας. Αυτοί που… αρθρογραφούσαν ή… σχολίαζαν με απύθμενο μένος τον θάνατο μιας νεαρής κοπέλας επειδή είχε πατέρα έναν πολιτικό που διετέλεσε και Πρωθυπουργός της Ελλάδας, είναι άρρωστοι βαθιά στον εγκέφαλο και τα εσώψυχά τους. Και είναι… Έλληνες και… μετείχαν της ελληνικής παιδείας κατά τον Ισοκράτη. Μπούρδες και με συγχωρείτε για τον αιφνίδιο ξεπεσμό του λεξιλογίου μου. Αλλά αντέχοντας να τα διαβάσω μόνο… πέντε λεπτά, κατανόησα πως ελληνική παιδεία δεν είναι τίποτε παραπάνω από την αγωγή της ψυχής. Ή την αποκτάς, την έχεις και ζεις γι αυτήν και μαζί της, ή την αγνοείς μέχρι να εξαφανιστείς από προσώπου Γης!
Ο Σίγμουντ Φρόιντ έλεγε στις επιστολές του προς τον Γιούνγκ, πως η πλειοψηφία των όσων των επισκέπτονται για… θεραπεία δεν είναι παρά σκουπίδια…
Τα ζόμπι που εύχονταν κατάρες και αναθέματα στη νεκρή, αλλά και την οικογένειά της, δεν θα εξαλειφθούν ποτέ…Πάντα θα υπάρχουν εις τους αιώνας των αιώνων. Και δεν μπορώ παρά να παραθέσω ένα απόφθεγμα του Νίτσε, που ταιριάζει σ' αυτούς, αλλά και σε όλους τους όμοιούς τους, σε όλο τον χαλασμένο πλανήτη μας. «Σιχαίνομαι τους μικρόψυχους», έλεγε ο Νίτσε. «Μέσα τους δεν έχουν τίποτα καλό και σχεδόν τίποτα κακό»! Ναι, το θαυμαστικό το βάζω για το τίποτα. Για τίποτα άλλο….
