Στις εκλογές για την ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας δεν ηττήθηκε μόνο ο Ερσίν Τατάρ. Ηττήθηκε και το αφήγημα της ελληνοκυπριακής πλευράς που θέλει τους Τουρκοκύπριους πιόνια της Τουρκίας. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι η Άγκυρα δεν μπόρεσε να ελέγξει το αποτέλεσμα. Άρα, εμείς οι Ελληνοκύπριοι κατασκευάζουμε μύθους για να απλοποιήσουμε μια πολύπλοκη πραγματικότητα και να αποφύγουμε τις δικές μας ιστορικές ευθύνες.
Στη άλλη πλευρά υπάρχει μια συλλογικότητα που δεν μπορεί να καταργήσει ο ναρκισσισμός της ελληνοκυπριακής πλευράς, ο οποίος δεν αποδέχεται την ύπαρξη μιας δεύτερης κυρίαρχης κοινότητας στην Κύπρο. Για αυτό και η ανάγνωση του αποτελέσματος στην τουρκοκυπριακή κοινότητα γίνεται με ελληνοκυπριακά κριτήρια. Μα όμως η πιο σημαντική πρόκληση της επόμενης ημέρας δεν είναι η εκπλήρωση των προσδοκιών της ελληνοκυπριακής πλευράς, η οποία επιμένει να διαβάζει τα γεγονότα με ελληνοκυπριακο-κεντρικό τρόπο.
Η πιο σημαντική πρόκληση της επόμενης ημέρας αφορά τους Τουρκοκύπριους και συγκεκριμένα την τουρκοκυπριακή Κεντροαριστερά, η οποία καλείται να αποδείξει ότι είναι διαφορετική και πιο αποτελεσματική από την τουρκοκυπριακή Δεξιά ως προς τη διαχείριση του Κυπριακού και της τουρκοκυπριακής εξωτερικής πολιτικής. Τούτο δεν σημαίνει ότι έλαβε ισχυρή εντολή για να παραδώσει τους Τουρκοκύπριους σε κάποιους που θεωρούν ότι είναι οι μοναδικοί ιδιοκτήτες του νησιού επειδή είναι περισσότεροι σε αριθμό. Κέρδισε τις εκλογές για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της τουρκοκυπριακής κοινότητας και θα είναι εξίσου σκληρός και απαιτητικός, όσο δηλαδή είναι οι ηγέτες των Ελληνοκυπρίων.
Οι Τουρκοκύπριοι μπούχτισαν με τις πολιτικές του Ερσίν Τατάρ αλλά και των κομμάτων της λεγόμενης συγκυβέρνησης. Τα φαινόμενα διαφθοράς και η κακοδιαχείριση έστρεψαν τους ψηφοφόρους προς την αντιπολίτευση. Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων. Οι Τουρκοκύπριοι δεν στράφηκαν προς γραφικούς υποψηφίους. Υπήρχαν αρκετοί φαιδροί ανάμεσα στους 8 υποψήφιους των «προεδρικών εκλογών». Αντίθετα, ενίσχυσαν εκλογικά ένα από τα παραδοσιακά κόμματα της τουρκοκυπριακής πολιτικής σκηνής.
Έτσι ο Τουφάν Ερχιουρμάν έλαβε ισχυρή εντολή με ποσοστό 62,76%. Με αυτό το μεγάλο ποσοστό ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος συνομιλητής στο Κυπριακό, με την έννοια ότι έχει με το μέρος τους τη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων στην τουρκοκυπριακή κοινότητα και άρα έχει μεγάλες πιθανότητες να περάσει από δημοψήφισμα ένα σχέδιο λύσης εάν αρχίσουν συνομιλίες και υπάρξει θετική κατάληξη.
Στην ελληνοκυπριακή πλευρά υπάρχει ένας αξιόπιστος ηγέτης ο οποίος να μπορεί να σχηματίσει πλειοψηφικό ρεύμα της τάξεως του 60% ώστε να θεωρείται αξιόπιστος συνομιλητής στο Κυπριακό ως προς τις πιθανότητες αποδοχής του σχεδίου λύσης;
Τα κόμματα της λύσης στην ελληνοκυπριακή πλευρά βλέπουν τα ποσοστά τους να μειώνονται και καβγαδίζουν μεταξύ τους για όλα σχεδόν τα θέματα. Ενώ οι Ελληνοκύπριοι ψηφοφόροι γυρνούν την πλάτη στα παραδοσιακά κόμματα και τρέχουν από πίσω τους γραφικούς πολιτικούς που ήρθαν να καλύψουν το πολιτικό κενό αλλά δεν έχουν ιδέα για το Κυπριακό. Ακόμη δηλαδή και αν προσέλθουν οι δύο πλευρές σε συνομιλίες και καταλήξουν σε σχέδιο λύσης, το πρόβλημα που θα προκύψει αφορά τον πολιτικό τεμαχισμό της ελληνοκυπριακής πλευράς και τα ποσοστά αποδοχής ενός σχεδίου.
