Αγαπητέ μου, Τουφάν Έρχιουρμαν,
Οι εκλογές τέλειωσαν, οπότε μαλάθκιανε. Οκ, το κατανοούμε. Έταξες πολλά στους Τουρκοκύπριους και τους Τούρκους που ζουν στον βορρά για να εκλεγείς. Έτσι είναι οι πολιτικοί. Τους είπες ότι θα γίνουν Ευρωπαίοι με βούλα και με διαβατήριο. Τους είπες ότι θα κυκλοφορούν από την Καρπασία μέχρι την Πάφο ελεύθεροι κι ωραίοι. Τους είπες ότι θα μοιραστούν με τους Ε/Κ το φυσικό αέριο αφού, όπως λες, οι Τ/Κ ρίζουν και τη μισή ΑΟΖ στη νότια Κύπρο. Τους είπες ότι το βιοτικό τους επίπεδο θα ανέβει και σίγουρα δεν θα τρώνε αέρα κουπανιστόν εξαιτίας του τουρκικού πληθωρισμού που έχει κάμει κυριολεκτικά χώμα την τουρκική λίρα έναντι του ευρώ.
Οκ, Τουφάν. Εμείς λέμε ότι οι Τ/Κ δικαιούνται ακόμα περισσότερα. Θέλουμε τους Τ/Κ δημόσιους υπαλλήλους σε συνδυασμένες κλίμακες Α8-Α16, θέλουμε εφάπαξ των 300.000 ευρώ και συντάξεις των 4.000 ευρώ μηνιαίως, θέλουμε ΑΤΑ για όλους, θέλουμε τους Τ/Κ δημοσίους υπαλλήλους να μας βασανίζουν και να μας ταλαιπωρούν, όπως κάνουν οι γραφειοκράτες Ε/Κ δημόσιοι υπάλληλοι. Θέλουμε όλους του Τ/Κ πολίτες να ενταχθούν άμεσα στο ΓεΣΥ για να έχουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Θέλουμε στον βορρά να φτιαχτούν σοβαροί αυτοκινητόδρομοι και όχι δρόμοι με κυκλικούς κόμβους κάθε 500 μέτρα. Θέλουμε να αναγνωριστούν και τα λιμάνια και τα αεροδρόμια στο βόρειο τμήμα της χώρας μας. Θέλουμε να γίνουμε μια χώρα.
Οι Ε/Κ
Όλα αυτά είναι καλά αλλά, άνθρωπέ μου, μην ξεχνάς ότι υπάρχουν σε αυτή τη χώρα και οι Ελληνοκύπριοι. Θυμάσαι αυτόν τον φτωχόν τον Ακιντζί μόλις βγήκε; Βρήκε κάτι να πει ο καλός μου Μουσταφά για τους Ελληνοκύπριους, που τον αγάπησαν και τον αγαπούν από τότε και τον θεωρούν τον τιμιότερο των Κυπρίων πολιτικών, αφού βρήκε δύο λέξεις να πει για τον πόνο των Ε/Κ το 1974. Υπάρχει βεβαίως μια διαφορά. Ο Ακιντζί είναι Λεμεσιανός. Ένας ανοιχτόκαρδος άνθρωπος της θάλασσας και των ζωηρών γλάρων της. Εσύ είσαι ένα λευκωσιάτικο. Ενα παιδί ολίγον δύστροπο αποκύημα της στεγνής Μεσαορίας, οπότε δεν σου περισσεύει λίγο συναίσθημα για μας. Προσπάθησε όμως καλέ μου άνθρωπε και σταμάτα να μας παρουσιάζεις ως κατακτητές αυτής της χώρας.
Ο Ακιντζί, όταν εξελέγη, έδειξε πως μπορούσε να καταλάβει ότι πάνω σε αυτόν τον βράχο, που βγάζει αίμα και δάκρυ, πόνεσαν και οι Ελληνοκύπριοι. Μεταξύ μας, οι Ε/Κ ίσως πόνεσαν και λίγο περισσότερο, αφού αυτοί ήταν πάντα ορφανοί, χωρίς μητέρα πατρίδα, χωρίς συμμάχους, χωρίς κανένα δίπλα τους. Μόνοι, με την πελλάρα τους, τις ιδεοληψίες και τις εμμονές τους αλλά κυρίως έρημοι, όπως το Κλεφτόπουλο. Σαν καλαμιά στον Κάμπο. Ποιος μας είδε όταν μας έσφαζαν οι Φράγκοι και οι Βενετοί, ποιος μας προφύλαξε από τους Οθωμανούς κυβερνήτες, τον Χατζημπακκή και τον Κιουτσιούκ Μεχμέτ, ποιος μας λυπήθηκε όταν μας κρέμαζαν οι Εγγλέζοι το 1955;
Ναι, υπήρξαμε ανόητοι την περίοδο 1972-74 αλλά δεν φταίει για αυτό ο πολύς ο κόσμος. Φταίνε κάποιοι πολιτικάντηδες, όπως ο Μακάριος, ο Γρίβας και ο Ντενκτάς που πάνω από όλα έβαζαν τις φιλοδοξίες και τα σχέδιά τους και όχι τους απλούς ανθρώπους.
Για αυτό, καλέ μου Τουφάν, μην ξεχνάς ποτέ τους 150.000 Ε/Κ που έχασαν τα πάντα το 1974: Συγγενείς, σπίτια, περιουσίες και κυρίως μνήμες, όπως δεν ξεχνούμε κι εμείς τους Τ/Κ που χάθηκαν άδικα και το 1964 και το 1974. Μεγάλος τότε αριθμός Κυπρίων ξενιτεύτηκε μαζικά για να μπορέσουν να ξανακτίσουν τη ζωή αυτοί και οι οικογένειές τους. Οι Ε/Κ πάλεψαν από το 1992 μέχρι το 2004 για να μπουν στην Ευρώπη σε μια διαδικασία σκληρής εναρμόνισης. Οι Ε/Κ το 2013 κουρεύτηκαν και χρεοκόπησαν. Στη συνέχεια ξευτιλίστηκαν με τα διαβατήρια από τους διεφθαρμένους τους πολιτικούς. Έστω και αργά βέβαια κατάφεραν -να το θυμάσαι αυτό- μόνοι τους να ξανακτίσουν τις ζωές τους.
Ειλικρινείς
Αγαπητέ Τουφάν, κανένας δεν μειώνει τις ταλαιπωρίες που υπέστησαν οι Τ/Κ από το 1963 μέχρι το 1974. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Η ταλαιπωρία και ο πόνος δεν μοιράστηκαν μετά το 1974 ακριβοδίκαια. Η μητέρα Τουρκία πρόσφερε στους Τ/Κ έτοιμα σπίτια, έτοιμες περιουσίες, έτοιμες θέσεις εργασίας, έτοιμους μισθούς, πάνω σε μια γη που δεν διαφέντεψαν ποτέ. Τους πρόσφερε βεβαίως και προσβολές και μπόλικη οθωμανική αλαζονεία.
Από την άλλη, οι Ε/Κ κέρδισαν και διατήρησαν την πολιτική τους αναγνώριση και την Κυπριακή Δημοκρατία αλώβητη και πάλεψαν για δεκαετίες για να ξανακτίσουν τις ζωές τους. Ξέρεις γιατί; Διότι η βία που άσκησε η Τουρκία στην Κύπρο το 1974 ήταν υπέρμετρη. Με λίγα λόγια, δεν μπορούσε να τα πάρει όλα. Και το έδαφος και την πολιτική αναγνώριση.
Ας μείνουμε όμως στους Ελληνοκύπριους. Ξέρεις ποιο είναι το μεγαλύτερό τους κατόρθωμα παρά το ότι είναι ξερά και αγύριστα κεφάλια; Έχασαν τις πανέμορφες παραλίες της Αμμοχώστου και της Καρπασίας, τη μεγάλη εύφορη πεδιάδα της Μεσαρκάς, τα μεταλλεία του Πενταδακτύλου και την πιο γραφική πόλη του κόσμου, την Κερύνεια, αλλά κατάφεραν στην υπόλοιπη Κύπρο των βουνών, των λαγκαδιών και των αφιλόξενων παραλιών να κτίσουν κάτι μοναδικό.
Αυτό το επίτευγμα, αγαπητέ μου Τουφάν, θα θέλαμε να το αναγνωρίσετε. Θα θέλαμε να αναγνωρίσετε στους ορφανούς Ε/Κ αδελφούς σας ότι δούλεψαν με εργατικότητα και φαντασία και έκτισαν ξανά τις ζωές τους.
Θα θέλαμε -χωρίς ίχνος υπεροψίας- να δεχτείτε ότι οι Ε/Κ αδελφοί σας πέτυχαν κάτι το οποίο θα θέλατε να μοιραστείτε. Ίσως θα έπρεπε να δεχτείτε ακόμα κάτι το οποίο ήδη παραδέχονται πολλοί Τουρκοκύπριοι αδελφοί μας. Ότι δηλαδή το πείραμα της απόλυτης συμπόρευσής σας με την Τουρκία απέτυχε.
Όλοι αναγνωρίζουμε ότι υπό τις συνθήκες αυτό είναι δύσκολο να ειπωθεί, για αυτό όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε υπομονή.
Μην επιτρέψεις
Αγαπητέ Τουφάν,
Οι εκλογές τέλειωσαν, οπότε μην επιτρέψεις στην κακόβουλη ε/κ προπαγάνδα και σε κάποιους Ε/Κ μοναχοφαγάδες να σε απαξιώσουν πριν καν ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις, αν ξεκινήσουν ποτέ. Ήδη κάποιοι σε παρουσιάζουν ακόμα χειρότερο και από τον Τατάρ. Η πλειονότητα των Ε/Κ πολιτικών δεν θέλει λύση, οπότε μην δίνεις εύκολες αφορμές πολιτικής σου απαξίωσης.
Στην ε/κ πλευρά υπάρχουν 3 κατηγορίες πολιτών. Ένα 25-30% που δεν θέλει λύση. Ένα 40% που αναμένει να δει το σχέδιο λύσης και ένα 25-30% που θέλει λύση.
Για να υπάρξει λύση του Κυπριακού, απαιτείται να κερδηθεί η πλειοψηφία των δυο τελευταίων ομάδων και, πίστεψέ με, πρέπει κι εσύ και άλλοι Τ/Κ να βάλετε το χεράκι σας.
