Λατρεύω τούτη την αισιοδοξία των μεσολαβητών. Δεν υπάρχει καθόλου το μαύρο ανάμεσα στα χρώματά τους. Ακόμα και αν θολώσει λίγο το άσπρο χρώμα τους, το πολύ γίνεται γκρι. Δεν γίνεται μαύρο. Είναι σαν άγγελοι. Και η Άνχελα το ίδιο. Άλλωστε «Άνχελα» σημαίνει «άγγελος». Μπήκε στη συνάντηση με τον Τουφάν και βγήκε. «Είμαι αισιόδοξη», είπε. Συναντήθηκε με τον Νίκο. «Είμαι αισιόδοξη», είπε. Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί είναι αισιόδοξη. Θα μου πείτε «κατάλαβέ το και εσύ πια. Τι άλλο να πει μια καλόκαρδη μεσολαβητής;» Νομίζω πως εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να εκτελέσω αυτό το καθήκον. Ποιος ήταν ο πιο αισιόδοξος μεσολαβητής μας; Ο Άλβαρο ντε Σότο. Ο διπλωμάτης από το Περού. Έμοιαζε με τους ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Είχε μια πορτοκαλί πένα. Η νέα σημαία μας θα μπορούσε να ήταν χρώματος πορτοκαλί. Μου φαίνεται πως εκείνος μας έχει δώσει τις πιο πολλές ελπίδες. Μια μέρα είχε πολύ σφίξιμο κατά τη διάρκεια περιδιάβασης στην εντός των τειχών περιοχή μας. Ήθελε να ουρήσει. Άρχισε να ψάχνει τουαλέτα σαν τρελός. Άμα δεν μπόρεσε να βρει, μπήκε μέσα σε ένα άδειο, ερειπωμένο σπίτι. Κατέγραψε τη σκηνή ένας δημοσιογράφος φίλος μας ο οποίος τον ακολουθούσε, όμως δεν δημοσίευσε τη φωτογραφία που έβγαλε. Άλλωστε, τι σχέση είχε με το Κυπριακό το σφίξιμο και η επιθυμία για ούρηση… Είναι ζήτημα τουαλέτας. Ευτυχώς που στην εντός των τειχών περιοχή υπάρχουν πάρα πολλά σπίτια χαλασμένα και ερειπωμένα. Κάνουν δουλειά τα ερείπια!
Είχα και εγώ τέτοιο σφίξιμο μια μέρα καθώς περιδιάβαζα στους δρόμους της Στοκχόλμης. Μου έδειξε τη γωνιά του δρόμου ένας φίλος μου, ο οποίος ζούσε σε εκείνη την πόλη. «Να, μπορείς να ουρήσεις εκεί», είπε. «Δεν γίνεται», είπα. «Μην ανησυχείς, δεν θα γίνει τίποτα. Είναι ελεύθερο αυτό στη Σουηδία», είπε! Τι λες μωρέ, είπα. Κοίτα κράτος! Πόσο σκέφτεται τον πολίτη του! Θυμήθηκα τον Δάσκαλο Αρίφ. Είχε πει: «Ανήκει σε όσους μπορούν να ουρήσουν στους δρόμους της αυτή η πατρίδα»!
Χαιρετίσματα στην κυρία Άνχελα που είπε πως είναι αισιόδοξη. Άραγε βρήκε στον Τουφάν εκείνο που δεν είχε βρει στον Τατάρ; Οι Ελληνοκύπριοι αρθρογράφοι, οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν κανένα άλλο θέμα να γράψουν σήμερα, γράφουν συνεχώς ότι ο Χριστοδουλίδης βιώνει πολύ δύσκολες μέρες με την έλευση του Τουφάν Έρχιουρμαν. Για να πω την αλήθεια, ούτε αυτό το κατάλαβα και πολύ. Ποιο είναι το πρόβλημα του Χριστοδουλίδη, λέει; Δεν μπόρεσα να το βρω. Τι αλλαγή βλέπουν στη νέα κατάσταση; Μήπως δεν είναι η Τουρκία πάλι ο σκηνοθέτης αυτής της ταινίας; Είναι και ο σεναριογράφος, και ο πρωταγωνιστής, και ο σκηνοθέτης. Τι μπορεί να κάνει ένας κομπάρσος ενόσω δεν αλλάζει ο σκηνοθέτης; Ιδού, ένα τραπέζι που θα καθίσουν με τον φόβο να μην είναι η πλευρά που χαλάει το παιχνίδι, όπως πάντα. Δεν καθόμαστε στο τραπέζι για να συμφωνήσουμε. Καθόμαστε για να νικήσουμε ο ένας τον άλλο. Θέλουμε στο τέλος του παιχνιδιού ο διαιτητής να θεωρήσει πως εμείς έχουμε δίκαιο και η άλλη πλευρά άδικο. Δηλαδή, το ζήτημα εδώ δεν είναι να φάμε σταφύλι. Είναι να δείρουμε τον αμπελουργό. Πες μου, αγαπητή Άνχελα. Μπορώ να κλέψω λίγη αισιοδοξία από εσένα; Διηγήσου μου για τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Τα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς. Δεν είναι πολλά, όμως έχουμε και εμείς εδώ κάποιους που ζουν πάνω από εκατό χρόνια. Και η δική τους ζωή ήταν εκατό χρόνια μοναξιάς. Αυτό το μέρος είναι μια τεράστια επαρχία. Δεν μοιάζει με την Κολομβία. Όμως, έχουμε και εμείς εδώ μικρούς Εσκομπάρ. Αν τους λέω μικρούς, είναι μικροί αναλόγως του Εσκομπάρ. Για το μέγεθος της Κύπρου, όμως, είναι μεγάλοι. Κοίτα, εξεπλάγης ακόμα και εσύ και ειδικά για το πού βρέθηκαν τόσα χρήματα εδώ στον βορρά. Πολυτελή οχήματα. Επαύλεις με πισίνες. Ταβέρνες και εστιατόρια ασφυκτικά γεμάτα. Δεν έχει δικό του νόμισμα το μέρος αυτό. Δεν έχει εξαγωγές. Είναι μη αναγνωρισμένο. Και είναι και τα εμπάργκο! Τότε, από πού προέρχονται αυτά τα χρήματα; Μήπως κολυμπούμε μέσα στο μαύρο χρήμα; Αυτοί είναι που δεν θέλουν λύση σε τούτο το νησί; Είδες ιδού, είναι ευχαριστημένοι και στον βορρά και στον νότο. Πόσοι έμειναν που προβληματίζονται για την επανένωση εδώ;
Όμως, υπάρχει ακόμα ένα ζήτημα. Άκουσες τι είπε ο κύριος Τομ Μπάρακ; Είμαστε απόστημα, λέει. Μια πληγή στην πορεία. Θα βάλει το νυστέρι, λέει. Ούτε εγώ τον νοιάζω. Ούτε εσύ τον νοιάζεις!
