Πρωταγωνίστησε σε δυο από τις πιο εμβληματικές ταινίες που μιλούν για τον πόλεμο του '40 και την Κατοχή και το όνομά της αναμφίβολα έχει ταυτιστεί με τη λαϊκή συνείδηση. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη μπορεί να ήταν το λαμπερό αστέρι του ελληνικού κινηματογράφου, οι ερμηνείες της όμως στην "Υπολοχαγό Νατάσσα” και στη "Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά” εξύμνησαν το υποκριτικό της ταλέντο.
Η "Υπολοχαγός Νατάσσα” ήταν η τελευταία ταινία που έπαιξαν μαζί η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1971, σε σενάριο - σκηνοθεσία του Νίκου Φώσκολου και από τότε ταυτίστηκε με την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Όταν προτάθηκε, μάλιστα, στον Νίκο Φώσκολο η συνεργασία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, υπήρχαν ενδοιασμοί. Ο Φίνος και οι συνεργάτες του τον μετέπεισαν, καθώς η Αλίκη ήθελε να κάνει μια ταινία μαζί του με κάθε τρόπο.
Η πρώτη συνάντησή τους είχε γίνει στο σπίτι της Αλίκης στη Στησιχόρου. Οι πρώτες ταινίες που τής πρότεινε δεν την άγγιξαν, αλλά όταν άκουσε την ιστορία της "Υπολοχαγού Ναυσικάς”, όπως θα λεγόταν αρχικά η ηρωίδα, ενθουσιάστηκε. Το μονο που του ζήτησε ήταν να αλλάξει το όνομα. Το "Ναυσικά” ήταν ένα όνομα που ακολουθούσε την Αλίκη Βουγιουκλάκη από την κωμωδία "Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο” κι εκείνη δεν ήθελε ο ρόλος της να έχει χιουμοριστική χροιά και έτσι γεννήθηκε η... "Υπολοχαγός Νατάσσα”.
Για την εποχή, η ταινία θεωρήθηκε υπερπαραγωγή με γυρίσματα στην Κύπρο και Γερμανία και πολλά εξωτερικά πλανά. Πολλές δε από τις σκηνές έγιναν στην επιβλητική βίλα Καζούλη στην Κηφισιά, που κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής οι Γερμανοί την είχαν επιτάξει και είχαν εγκαταστήσει εκεί το φρουραρχείο των Ες Ες.
Η σκηνή του γάμου της Νατάσας και του Ορέστη, γυρίστηκε στον Άγιο Βασίλειο στο Δημοτικό Κοιμητήριο Βουλιαγμένης. Η αυλή της εκκλησίας ήταν γεμάτη από κόσμο, που συμμετείχαν ως κομπάρσοι, προκειμένου να δουν από κοντά το λαμπερό ζευγάρι. Τα εσωτερικά πλάνα όμως δεν έγιναν στον ίδιο ναό, πράγμα καθόλου συνηθισμένο εκείνη την εποχή.
Η "Υπολοχαγός Νατάσσα” έκανε τεράστια εισπρακτική επιτυχία στην Ελλάδα, κόβοντας περισσότερα εισιτήρια από οποιαδήποτε άλλη (751.117), ένα ρεκόρ που διατήρησε έως και το 1999.
Η άγνωστη σύνδεση της Αλίκης Βουγιουκλάκη με την Κατοχή
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι από τον Ιωάννη Βουγιουκλάκη, δικηγόρο και πρώην Νομάρχη Αρκαδίας (1908–1943) και την Αιμιλία Κουμουνδούρου (1910–2006), δισέγγονη του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κουμουνδούρου. Οι γονείς της παντρεύτηκαν στις 22 Οκτωβρίου 1933. Καταγόταν από το χωριό Λάγια της Μάνης. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο πατέρας της δολοφονήθηκε το 1943. Ο θάνατος του πατέρα της στοίχισε πολύ, δεν είχε πλέον την πατρική στοργή και η μητέρα της ανέλαβε μόνη της υπό αντίξοες συνθήκες να μεγαλώσει τα τρία της παιδιά: την Αλίκη, τον Αντώνη και τον Τάκη.
Η δολοφονία του πατέρα της ήταν ένα γεγονός που τη σημάδεψε.
Στη συνέχεια η ίδια σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και γρήγορα ξεχώρισε στο σανίδι και τη μεγάλη οθόνη. Το 1954 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία "Το ποντικάκι" και πολύ σύντομα κατέκτησε τις καρδιές του κοινού. Με περισσότερες από 40 ταινίες – πολλές από τις οποίες έσπασαν τα ταμεία – η Αλίκη δεν ήταν μόνο το "ξανθό κορίτσι της διπλανής πόρτας", αλλά και μια ηθοποιός με ένστικτο, σπιρτάδα και ασυνήθιστη καλλιτεχνική επιμονή. Το 1965 παντρεύτηκε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ – το απόλυτο καλλιτεχνικό ζευγάρι της εποχής - με τον οποίο απέκτησαν τον γιο τους, Γιάννη. Παρά τον χωρισμό τους, παρέμειναν συνδεδεμένοι στη μνήμη του κοινού μέσα από τις κοινές τους ταινίες.
Το 1971 συνεργάστηκε με τον Νίκο Φώσκολο και προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία "Υπολοχαγός Νατάσσα”, που είχε τόσο μεγάλο συναισθηματικό βάρος για εκείνη, λόγω του θανάτου του πατέρα της στην Κατοχή.
Πηγή: womantoc.gr
