Σε απόγνωση βρίσκονται οι γονείς του Πέτρου, ενός 21χρονου νέου με γενικευμένη ψυχοκινητική καθυστέρηση, καθώς –όπως καταγγέλλουν– δεν υπάρχει καμία κρατική πρόνοια για την υποστήριξη ενηλίκων ατόμων με αναπηρία μετά το πέρας της φοίτησής τους στα ειδικά σχολεία. Σε ανοικτή επιστολή προς την υφυπουργό Κοινωνικής Πρόνοιας Μαριλένα Ευαγγέλου, οι γονείς τονίζουν ότι το πρόβλημα δεν έγκειται στην πρόσφατη απόρριψη του παιδιού τους από το Ίδρυμα Χρίστου Στέλιου Ιωάννου, αλλά στο γεγονός ότι «δεν υπάρχει καμία εναλλακτική» για νέους όπως ο Πέτρος, που μένουν εκτός κάθε δομής στήριξης.
Απόρριψη χωρίς εναλλακτική
Όπως εξηγούν στην επιστολή, η οικογένεια αιτήθηκε τον Απρίλιο 2025 την ένταξη του Πέτρου στο Ίδρυμα Χρίστου Στέλιου Ιωάννου, αφού ο ίδιος είχε ήδη συμμετάσχει σε σχετικά προγράμματα και το περιβάλλον του ήταν οικείο. Ωστόσο, η αίτηση απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι οι υπηρεσίες του Ιδρύματος δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του Πέτρου. Οι γονείς δηλώνουν πως σέβονται πλήρως την απόφαση του Ιδρύματος, όμως εκφράζουν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι δεν υπάρχει πουθενά αλλού να απευθυνθούν. «Το κράτος δεν διαθέτει δικές του δομές για τη στήριξη ενηλίκων ατόμων με αναπηρία», επισημαίνουν χαρακτηριστικά, και καταγγέλλουν την παντελή έλλειψη προνοιακού σχεδιασμού για την επόμενη μέρα μετά το σχολείο.
Πρόσκαιρη λύση η παράταση φοίτησης
Αναφορά γίνεται και στην πρόσφατη απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να παραταθεί η φοίτηση στα ειδικά σχολεία μέχρι την ηλικία των 22 ετών, γεγονός που επιτρέπει στον Πέτρο να παραμείνει στο σχολείο για ακόμη έναν χρόνο. Ωστόσο, οι γονείς επισημαίνουν πως αυτή η ρύθμιση δεν αποτελεί λύση, καθώς «τον Σεπτέμβριο του 2026 θα βρεθούμε ξανά στο ίδιο αδιέξοδο». Η ίδια η κυβέρνηση, όπως τονίζουν, έχει αναγνωρίσει δημόσια την έλλειψη δομών φιλοξενίας και απασχόλησης για ΑμεΑ μετά τα 21 έτη, γεγονός που επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα του προβλήματος.
Πέντε ερωτήματα στην υφυπουργό
Οι γονείς απευθύνουν πέντε συγκεκριμένα ερωτήματα προς την υφυπουργό, ζητώντας σαφείς και δεσμευτικές απαντήσεις:
- Υπάρχει εθνικό σχέδιο δράσης για τα ΑμεΑ μετά την ηλικία των 22 ετών, με χρονικά ορόσημα και χρηματοδότηση;
- Ποια είναι τα κριτήρια εισδοχής στα νέα προγράμματα Ημερήσιας Φροντίδας που έχουν εξαγγελθεί;
- Πώς προστατεύονται θεσμικά τα δικαιώματα ατόμων που δεν κρίνονται «επαρκώς λειτουργικά»;
- Γιατί οι νέες δομές καθυστερούν, ενώ αναγνωρίζεται επισήμως η ανάγκη για άμεσες λύσεις;
- Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αυτών των παιδιών όταν οι γονείς τους δεν θα μπορούν να τα φροντίζουν;
«Η ερώτηση δεν είναι ρητορική», γράφουν οι γονείς, και προσθέτουν: «περιμένουμε συγκεκριμένη απάντηση».
«Δεν ζητούμε χάρη»
Η επιστολή ολοκληρώνεται με ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την Πολιτεία: «Δεν ζητούμε χάρη. Ζητούμε κρατική πρόβλεψη και δικαίωμα σε μία καθημερινότητα με ασφάλεια, δραστηριότητα και αξιοπρέπεια». Οι γονείς υπογραμμίζουν ότι η απουσία ουσιαστικής πολιτικής σε αυτό το πεδίο δεν μπορεί να θεωρείται απλώς αδράνεια. «Η σιωπή ή η καθυστέρηση σε τέτοια ζητήματα είναι πολιτική επιλογή», καταλήγουν.
