Ήταν τότε, που ο κόσμος εν ήξερε τι πάει να πει “ασφάλεια”. Ούλλα τα είχαμεν πάνω στην τύχη μας, τζιαι στο Θεό. Μα εφκήκε τότε στην Αμμόχωστο ένας νεαρός, ο Αντρέας ο Χαραλάμπους, που εδούλευκεν για μια αγγλική εταιρεία που ελάλεν “The Guardian”. Εφορούσεν το καπελάκιν του, κρατούσεν μια βαλιτσούαν, τζιαι εγύριζεν που χωρκό σε χωρκό.
«Ασφάλεια πυρός, κύριε Μιχαήλ! Αν γίνει φωθκιά, να μεν χάσεις το βιός σου!»
Οι χωρκανοί εγελούσαν.
«Μα εννα μας κάψει ο Θεός, Αντρέα;»
«Όι, μα αν κάψει το ρεύμαν ή ο κλίβανος, να ’χεις να ξαναστήσεις τη δουλειά σου!»
Κάποιοι εγελούσαν, άλλοι ελάλεν τον “τρελό της ασφάλειας”. Μα ένας, ο Παναής ο φούρναρης, είπεν να δοκιμάσει. Επλήρωσε πέντε λίρες το χρόνο για να σφραγίσει την ησυχία του.
Ένα βράδυν του Αύγουστου του ’58, μια σπίθκα που τον φούρνο έβαλε φωθκιά στην αποθήκη. Ο Παναής εκαρφώθηκεν, εχάθηκεν το αλεύριν, τα ξύλα, τα εργαλεία του. Όμως, σε λλίες μέρες εφάνηκεν ο Αντρέας, με χαρτίν τζιαι σφραγίδες:
«Εν καλυμμένος, Παναή. Η εταιρεία εννα σου δώσει τζιαι παραπάνω που ό,τι έχασες.»
Ο Παναής ξανάχτισε τον φούρνο του. Τζιαι λλίον λλίον, ούλλοι στο χωρκό εζητούσαν “να τους γράψει ο Αντρέας”.
Έτσι άρκεψεν η πρώτη ασφάλεια πυρός στο χωρκό τζιαι στα πέριξ. Ο Αντρέας έμεινεν να λαλεί στους νέους:
«Η ασφάλεια εν τζιαιν ενάντια στη μοίρα. Εν το δίκτυ σου, να μεν χαθείς άμαν φυσήσει ο αγέρας.»
Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση της ασφαλιστικής βιομηχανίας στην Κύπρο, ο ΠΟΛΙΤΗΣ παρουσιάζει ένα ξεχωριστό αφιέρωμα που φωτίζει τη διαδρομή, τους ανθρώπους και τα γεγονότα που διαμόρφωσαν έναν από τους πιο σταθερούς πυλώνες της κυπριακής οικονομίας. Από τα πρώτα γραφεία των δεκαετιών του ’30 και τις ασφαλίσεις πυρός και ζωής, μέχρι τη σύγχρονη εποχή της ψηφιακής μετάβασης και της βιωσιμότητας, το αφιέρωμα αναδεικνύει πώς η ασφάλιση έγινε συνώνυμη της εμπιστοσύνης, της πρόνοιας και της κοινωνικής ευθύνης.
Της Μαρίας Γεωργίου, Εξωτερικός Σύμβουλος Επικοινωνίας
