Το βελγικό κράτος καταδικάστηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το εφετείο των Βρυξελλών, εξαιτίας της βίαιης απομάκρυνσης πέντε παιδιών μικτής φυλής από τις μητέρες τους στο Κονγκό.
Σε μια πολυαναμενόμενη απόφαση, που χαρακτηρίζεται ως ιστορική, αναγνωρίζει ότι οι πέντε γυναίκες, γεννημένες στο τότε βελγικό Κονγκό και σήμερα ηλικίας περίπου 70 ετών, υπήρξαν θύματα «συστηματικής απαγωγής» από το κράτος τη δεκαετία του 1940 και 1950. Τα παιδιά μεταφέρθηκαν σε ιδρύματα λόγω της μικτής καταγωγής τους, η οποία θεωρούνταν απειλή για την αποικιακή τάξη.
«Αυτή είναι μια νίκη και μια ιστορική απόφαση», δήλωσε η δικηγόρος των γυναικών, Michèle Hirsch. «Είναι η πρώτη φορά που το βελγικό αποικιακό κράτος καταδικάζεται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Οι γυναίκες, που κατάφεραν να κερδίσουν την έφεση μετά την αρχική τους ήττα το 2021, εκφράζουν την ανακούφισή τους. «Η δικαιοσύνη αποδόθηκε», δήλωσε η Monique Bitu Bing μία από τις επιζήσασες.
Η Noëlle Verbeken, η οποία απομακρύνθηκε από τη μητέρα της και βρέθηκε 500 χιλιόμετρα μακριά, είπε στον γαλλόφωνο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό RTBF του Βελγίου: «Αυτή η απόφαση λέει ότι έχουμε μια συγκεκριμένη αξία στον κόσμο. Μας αναγνωρίζουν».
Το δικαστήριο διέταξε το βελγικό κράτος να καταβάλει 50.000 ευρώ σε κάθε γυναίκα για την ηθική και ψυχολογική βλάβη που υπέστησαν, καθώς και πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ για δικαστικά έξοδα, αναφέρει ο Guardian.
Η καταδίκη αναγνωρίζει την πρακτική της βίαιης απομάκρυνσης ως «απάνθρωπη πράξη» και «δίωξη που συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», βάσει του καταστατικού της Νυρεμβέργης.
Η πολιτική απομάκρυνσης παιδιών μικτής καταγωγής είχε τις ρίζες της στην αποικιακή διακυβέρνηση του Κονγκό από τον βασιλιά Λεοπόλδο Β’, αλλά συνεχίστηκε ακόμη και μετά την αναγνώριση των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, με τις πρώτες καταγγελίες να εμφανίζονται το 1952.
Η απόφαση αποτελεί μια καθυστερημένη, αλλά σημαντική δικαίωση για τα θύματα του βελγικού αποικιακού συστήματος, ενώ παράλληλα εγείρει ερωτήματα για την ευθύνη της χώρας έναντι της αποικιακής της κληρονομιάς.
Αν και οι ακριβείς αριθμοί δεν είναι ξεκάθαροι, χιλιάδες παιδιά επηρεάστηκαν από την πολιτική των αναγκαστικών απομακρύνσεων και του διαχωρισμού κατά τη διάρκεια της επί δεκαετίες κυριαρχίας του Βελγίου στα εδάφη της σύγχρονης Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, της Ρουάντα και του Μπουρούντι.
Το 2018, ο τότε πρωθυπουργός του Βελγίου, Charles Michel, ζήτησε συγγνώμη για τη μεταχείριση των παιδιών μικτών ζευγαριών, γνωστών ως métis , λέγοντας ότι το κράτος παραβίασε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους.
ΠΗΓΗ: huffingtonpost
