Αναμφίβολα η συμμετοχή των Κυπρίων σε συνταξιοδοτικά σχέδια είναι ανησυχητικά χαμηλή και πρέπει να αυξηθεί – ενθαρρυνθεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η οποιαδήποτε ενθάρρυνση πρέπει να δοθεί αγνοώντας το κόστος της, όπως και τις παράπλευρες επιπτώσεις της.
Πριν πάω στις προθέσεις βουλευτών να βολέψουν συγκεκριμένα συνταξιοδοτικά ταμεία (Ταμεία Προνοίας) και όπως σε λίγο θα διαφανεί σύντομα, εύπορους συμπολίτες μας, ας ανατρέξουμε στην περιβόητη Αμυντική Εισφορά (Άμυνα). Όλοι γνωρίζουμε πως η άμυνα δεν επιβλήθηκε για την ενίσχυση της άμυνας, αλλά για να τυγχάνουν διαφορετικής φορολογικής μεταχείρισης οι ξένες εταιρείες ώστε να μεταφέρουν την έδρα τους στην Κύπρο και όλοι (ή έστω αρκετοί) να επωφελούνται από αυτόν το μηχανισμό. Πάντα όμως έχουμε έξυπνους επιχειρηματίες, λογιστές και δικηγόρους, και σταδιακά βρήκαν παράθυρα, τρύπες και δεν ξέρω τι άλλο, και φτάσαμε στο σημείο κυπριακές επιχειρήσεις να θεωρούνται ξένες. Με απλά λόγια, να μην πληρώνουν το μερίδιό τους και να ανταγωνίζονται αθέμιτα τους υπόλοιπους. Τρύπα που επιδιώκει τώρα να κλείσει ή τουλάχιστον να περιορίσει η κυβέρνηση.
Γιατί σας το έγραψα αυτό; Γιατί δείχνει τη νοοτροπία μας. Να επικαλούμαστε μεν (ίσως αρχικά και να το εννοούμε), το δημόσιο συμφέρον, αλλά με την πάροδο του χρόνου, να εκμεταλλευόμαστε τις ρυθμίσεις εις βάρος των υπολοίπων. Πολύ φοβάμαι πως αυτό ακριβώς θα γίνει και με τη μη φορολόγηση των εμπορικών δραστηριοτήτων των συνταξιοδοτικών ταμείων.
Οι βουλευτές μας δήθεν ενοχλήθηκαν από τα πρόγραμμα των διαβατηρίων (Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα) όπου κάποιοι επιχειρηματίες είχαν θησαυρίσει πουλώντας ουσιαστικά την ευρωπαϊκή υπηκοότητα που δεν τους άνηκε. Τουλάχιστον πλήρωσαν κάποιους φόρους. Τώρα θα μπορούν να μεταφέρουν τις εμπορικές δραστηριότητές τους σε ένα οικογενειακό συνταξιοδοτικό ταμείο και δεν θα πληρώνουν ούτε τον φόρο. Τόσο απλά.
Σκεφτείτε ακόμη ένα ταμείο που επενδύει σε εταιρεία ανάπτυξης γης και ένα ταμείο που επενδύει απευθείας στην ανάπτυξη γης. Επιδοτείται μόνο μια μερίδια μελών. Σκεφτείτε έναν επιχειρηματία ανάπτυξης γης που ανταγωνίζεται ένα συνταξιοδοτικό ταμείο ανάπτυξης γης που δεν θα πληρώνει φόρο. Δεν υπάρχει λογικό επιχείρημα υπέρ αυτής της φορολογικής μεταχείρισης - διάκρισης. Και όμως, τόσο κάποια ταμεία (αυτούς τους κατανοώ) όσο και βουλευτές (δεν άκουσα έστω και έναν να διαφωνεί) παρουσίασαν την πρόθεση φορολόγηση των εμπορικών δραστηριοτήτων των ταμείων με γενική φορολόγησή τους.
Ας δεχτούμε όμως ότι η Βουλή έχει αγνή πρόθεση (έστω και αν δεν ισχύει), θα έπρεπε το ελάχιστο να εισηγηθούν παράλληλα κάποιες ασφαλιστικές δικλίδες, π.χ.:
Τα κέρδη από εμπορικές δραστηριότητες να μην υπερβαίνουν το Χ% των συνολικών εσόδων του ταμείου.
Οι επενδύσεις σε εμπορικές δραστηριότητες να μην υπερβαίνουν το Ψ% του συνολικού ενεργητικού του ταμείου.
Μόνο ταμεία με πάνω από ΧΧΧ μέλη θα μπορούν να ασκούν εμπορικές δραστηριότητες.
Θα έχουν εξασφαλίσει την άδεια της εποπτικής Αρχής, ώστε να διασφαλίζεται ότι διαθέτουν τους εσωτερικούς μηχανισμούς και προσοντούχο προσωπικό να ασκήσουν τέτοιες δραστηριότητές. Σημειώστε πως υπάρχουν αυστηρές πρόνοιες για τα προσόντα και τη διακυβέρνηση ακόμη και για αγορά μετοχών… έτσι θα έπρεπε και εδώ, για την προστασία των μελών.
Τώρα θα μου πείτε αν είναι τόσο απλά τα πράγματα γιατί δεν το έκαναν – γιατί ασχολούμαι; Συμφωνώ μαζί σας, απλά ρίφκω αβκά πας τον τοίχον.
* Οι απόψεις που εκφράζονται ελπίζω να μην είναι μόνο προσωπικές.
