Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης στα κατεχόμενα σε σχέση με την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη νέου ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, ο Τουφάν Ερχιουρμάν προηγείται του Ερσίν Τατάρ τη δεδομένη στιγμή από 5 ώς και 7%. Μάλιστα, όπως εκτιμάται στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, αυτή η δημοσκοπική διαφορά μεταξύ των δύο αντιπάλων μπορεί να αυξηθεί το επόμενο διάστημα. Στην ουσία, η διαφορά επιστρέφει στα επίπεδα που υπήρξαν αρχές του έτους με ορισμένες αυξομειώσεις τους προηγούμενους μήνες.
Βεβαίως, όπως εκτιμάται και παρά την αποτυπωμένη διαφορά σε αυτή τη χρονική συγκυρία, η μάχη στα κατεχόμενα θα είναι ιδιαίτερα σκληρή όσο θα πλησιάζει η 19η του Οκτώβρη.
Ενώπιον μιας τέτοιας κατάστασης, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης πήγε στη συνάντηση της πενταμερούς της Νέας Υόρκης απλώς για να καταγράψει την παρουσία του σε αυτή σε μια προσπάθειά του να αποφύγει τις έντονες πιέσεις που δέχεται από την αντιπολίτευση και τον βασικό του αντίπαλο πως όλο το διάστημα της παρουσίας του στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων δεν έχει πετύχει το παραμικρό που να δίνει οποιαδήποτε ελπίδα στην κοινότητα.
Η στάση Ερντογάν
Πολιτικοί παρατηρητές έλεγαν χθες στον «Π» πως μια από τις κρισιμότερες στιγμές που θα μπορούσαν να αποβούν καθοριστικές για το επόμενο μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να αποβεί η σημερινή παρουσία του Τούρκου Προέδρου στις εκδηλώσεις για την εισβολή στα κατεχόμενα. Για τους παρατηρητές των εξελίξεων και κυρίως για τη στάση που θα τηρήσει η Τουρκία στη λεγόμενη εκλογική διαδικασία, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η παραδοσιακή ομιλία ή, εν ολίγοις, η όποια παρέμβαση Ερντογάν. Αν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές με τις οποίες μίλησε ο «Π», σήμερα ο Ερντογάν αποφύγει να κάνει αναφορά δημοσίως για τις «εκλογές» του Οκτώβρη, τότε, αυτομάτως αυτό θα σημαίνει ότι ο Ερσίν Τατάρ θα θεωρηθεί «λήξαν κεφάλαιο για την Τουρκία».
Του χαρίστηκε
Ο Ερσίν Τατάρ αισθάνεται ιδιαίτερη αμηχανία από το γεγονός ότι όχι μόνο στο εσωτερικό πλαίσιο αλλά και εντός της Τουρκίας δεν φαίνεται να κτίζουν μαζί του οποιαδήποτε προοπτική δράσης. Είναι ενδεικτική η εικόνα που παρουσίασε στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια της πενταμερούς την περασμένη Πέμπτη. Η εμμονή του να βρεθεί στη διάσκεψη και να παρουσιαστεί ως υπερασπιστής του δόγματος των δύο «κρατών» δεν του αποκόμισε προφανώς κανένα αποτέλεσμα. Στην πενταμερή δεν τον άδειασε ο Τούρκους υπουργός, Χακάν Φιντάν, αλλά η τάση για αποστροφή προς το πρόσωπό του φαίνεται ότι υφίσταται και όλο θα εντείνεται τις επόμενες εβδομάδες.
Παρά το συνεχές στρίμωγμα του Τατάρ, ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος αντιλαμβάνεται πως η μάχη για την ηγεσία της κοινότητας θα είναι σκληρή. Μια κρίσιμη μάχη για το μέλλον της κοινότητας για την επαναφορά προοπτικής για το Κυπριακό με τη μορφή λύσης που έχουν προτείνει και προτείνουν ακόμη επισήμως τα Ηνωμένα Έθνη, ενώ όλοι αντιλαμβάνονται ότι αυτή η διαδικασία βρίσκεται στα όριά της να εκπέσει. Αυτό -θυμίζουμε- το παραδέχθηκε και η προσωπική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα, η Μαρία Άνχελα Ολγκίν, με τη γνωστή συνέντευξή της στον «Π» ότι μπορεί «η ομοσπονδιακή μορφή λύσης να παραμένει το πλαίσιο διευθέτησης αλλά για τις δύο πλευρές δεν αποτελεί πλέον κοινό σημείο αναφοράς».
Λιγοστεύει ο χρόνος
Η τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση θεωρεί ότι το πλαίσιο λύσης μπορεί να εισέλθει στις ράγες όπως τις έχουν προδιαγράψει τα Ηνωμένα Έθνη. Δεν υπάρχουν ωστόσο πολλά περιθώρια στον χρόνο. Εκ των πραγμάτων η παρούσα εκλογική διαδικασία των Τουρκοκυπρίων, όπως και οι προεδρικές εκλογές το 2028 είναι οι εκλογικές αναμετρήσεις που μπορούν να καθορίσουν και το όριο ζωής μιας ομοσπονδιακής λύσης με πολιτική ισότητα.
«Το μοντέλο που υποστηρίζουμε στο Κυπριακό είναι μια ΔΔΟ που θα βασίζεται σε δύο ισότιμα συνιστώντα κράτη με πολιτική ισότητα. Γίνεται ένα σύνταγμα, μοιράζονται τρεις-τέσσερις εξουσίες, όλες οι άλλες εξουσίες είναι στα συνιστώντα κράτη», σημειώνει με σαφήνεια ο Ερχιουρμάν, η εκστρατεία του οποίου εστιάζεται, πέραν του Κυπριακού, και σε μια σειρά κύριων αξόνων με σύνθημα την «αλλαγή στην τουρκοκυπριακή κοινότητα με ένα γενικό πλαίσιο που αφορά την κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς και τη διαφθορά».
Σκληρή αντιπολίτευση
Η κριτική της αντιπολίτευσης στον Τατάρ είναι εξουθενωτική και ολοκληρωτική. Με βάση τις θέσεις Ερχιουρμάν, ο Ερσίν Τατάρ για 4-5 χρόνια «δεν μπόρεσε να λύσει ούτε ένα απλό ζήτημα. Η προεδρία είναι ανενημέρωτη και αποκομμένη από την πραγματικότητα». Για τον Ερχιουρμάν η ηγεσία του Τατάρ «είναι ηγεσία χαμένου χρόνου, για αυτό για το κόμμα της αντιπολίτευσης η «μόνη επιλογή είναι η αλλαγή».
Ο Ερχιουρμάν με σειρά δηλώσεών του ξεκαθαρίζει και τη στάση του απέναντι στην Τουρκία. «Δεν πολεμάω με τη Δημοκρατία της Τουρκίας. Αν έχω δεχθεί κριτική μέχρι στιγμής, είναι για αυτόν τον λόγο», σημειώνει προσφάτως, ως μια απάντηση προς ορισμένους στην αντιπολίτευση ότι εμφανίζεται ιδιαίτερα προσεκτικός απέναντι στην Τουρκία. Η στάση του αυτή είναι στάση κομβικής σημασίας, όπως ο ίδιος το αντιλαμβάνεται, γιατί αισθάνεται τις λεπτές ισορροπίες που θα πρέπει να κρατηθούν σε αυτό το ζήτημα.
Ο Ερχιουρμάν στις θέσεις του σημειώνει την ανάγκη της συναίνεσης γιατί, κατά την εκτίμησή του, «τα κόμματα πρέπει να αποδεχθούν πως χρειάζεται συλλογική διακυβέρνηση με βάση την αξιοκρατία και αξιοποίηση όλων των ικανών πολιτών αυτής της χώρας». Επιθυμεί εν ολίγοις να υπενθυμίσει ότι η κοινότητα δεν μπορεί να συνεχίσει σε ένα συγκεντρωτικό μοτίβο στη διαχείριση των ζητημάτων που απασχολούν τους Τουρκοκύπριους και ότι είναι ανάγκη να υπάρξει μια συλλογική αξιοποίηση των δυνατοτήτων της.
Ο χρόνος ώς την εκλογική διαδικασία στην τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν είναι μακρύς. Η αλλαγή σκυτάλης είναι κρίσιμη παρά τις εμμονές στην ελληνοκυπριακή πλευρά πως τίποτε δεν θα αποπροσανατολίσει την τουρκική στάση στο Κυπριακό. Το παράδειγμα ωστόσο ενός Μουσταφά Ακιντζί μπορεί να αποτυπώσει μια μη δογματική αντίληψη των γεγονότων σε περίπτωση επικράτησης της τουρκοκυπριακής αντιπολίτευσης.
