Οι εξελίξεις σε σχέση με το ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ στη Λευκωσία συνεχίζουν να προκαλούν συνωστισμό και πιέσεις για την Πινδάρου, με επίκεντρο την απόφαση της Αναστασίας Ανθούση και του Γιώργου Παμπορίδη να κατεβούν στην εκλογική διαδικασία. Πίσω από τις δημόσιες τοποθετήσεις, και με δεδομένο ότι οι πιθανότητες για εσωκομματικές προκριματικές εκλογές δείχνουν όλο και πιο πιθανές, γίνεται αρκετός λόγος και για τη στάση της ίδιας της ηγεσίας του κόμματος και δη στελεχών τα οποία διαισθάνονται πως ο «συνωστισμός» νέων προσώπων στα ψηφοδέλτια, δεν αποκλείεται να αλλάξει τους εσωτερικούς συσχετισμούς δυνάμεων και κλικών.
Το ερώτημα που τίθεται, επομένως, είναι γιατί η ηγεσία του ΔΗΣΥ δείχνει τόσο έντονη πρόθεση να δημιουργήσει αναταραχές, οι οποίες μάλιστα, μπορεί την επάυριο των εκλογών να οδηγήσουν σε νέες ανακατατάξεις στελεχών στα υψηλά δώματα της πυραμίδας του κόμματος.
Τα νέα ονόματα υποψηφίων, μάλιστα, δεν συνάδουν με την γενικότερη τάση του ΔΗΣΥ το τελευταίο διάστημα, και ιδίως με την στροφή προς την λαϊκή δεξιά, η οποία καταφανώς έχει ως στόχο την απώλεια ψήφων προς το ΕΛΑΜ. Η ένταση με την οποία ο ΔΗΣΥ στράφηκε προς τα άκρα της δεξιάς, όμως, σε συνδυασμό και με φωνές για την απώλεια ταυτότητας του κόμματος, μόνο ικανοποίηση δεν προκαλεί στα παραδοσιακά αστικά κοινά του κόμματος στη Λευκωσία.
Η εικόνα της Λευκωσίας
Το κατ’ εξοχήν αστικό-δεξιό κόμμα της πολιτικής σκηνής, δείχνει σοβαρές αδυναμίες στα βασικότερα, ιστορικά του προπύργια, μεταξύ των οποίων και η αστική Λευκωσία. Οι αστικές κάλπες των κεντρικών περιοχών της πρωτεύουσας, όπως είναι το κέντρο της Λευκωσίας, η Έγκωμη, η Αγλαντζιά και ο Στρόβολος, διαχρονικά αντλούσαν περίπου το 45% των συνολικών ψήφων του κόμματος σε όλη την επαρχία και αποτελούσαν ανέκαθεν βαρόμετρο για την γενικότερη επίδοση του κόμματος, όχι μόνο στην επαρχία Λευκωσίας, αλλά και σε παγκύπριο επίπεδο. Μάλιστα, οι εν λόγω περιοχές αντλούσαν το σεβαστό 15% περίπου των συνολικών ψήφων του κόμματος, ένα ποσοστό που επίσης βρίσκεται σε πτωτική πορεία.
Αξιοσημείωτο είναι, δε, πως στις εν λόγω περιοχές, ο ΔΗΣΥ λαμβάνει σταθερά υψηλότερα ποσοστά από το σύνολο της Επαρχίας Λευκωσίας, επιβεβαιώνοντας έτσι, και μαθηματικά, τον ρόλο τους ως προπύργιο του κόμματος. Σε αυτές ακριβώς τις κάλπες, ο ΔΗΣΥ δείχνει μια σταθερή απώλεια ψήφων στις τελευταίες βουλευτικές αναμετρήσεις, κάτι που αντικατοπτρίστηκε, τελικά, και στη στάση των ψηφοφόρων του κόμματος στις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Οι πιέσεις του 2006, μετά την απομόνωση του κόμματος στα απόνερα του Σχεδίου Ανάν, δεν ήταν μια εξαίρεση στον κανόνα, και η μερική ανάκαμψη του 2011 δεν απέτρεψε την διαμόρφωση πτωτικής τάσης στην επίδοση του ΔΗΣΥ στις αστικές κάλπες της Λευκωσίας. Αν συνεχιστεί, μάλιστα, η τάση, όπως καλά γνωρίζουν στην Πινδάρου, οι προοπτικές του κόμματος γενικότερα, θα είναι περιορισμένες, ενώ και ο κεντρικός, ηγετικός του ρόλος, ο οποίος δέχτηκε ισχυρό πλήγμα το 2023, πολύ πιθανόν να συνεχίσει να υποχωρεί.
Τα στελέχη
Η σταδιακή διάβρωση των επιδόσεων του ΔΗΣΥ στα αστικά κέντρα, όμως, αντικατοπτρίζεται πλέον και με την «απώλεια» στελεχών. Άτομα τα οποία εκπροσωπούσαν την αστική λογική του ΔΗΣΥ, όπως είναι ο Χάρης Γεωργιάδης και ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, έχουν τεθεί εκτός μάχης, με αποτέλεσμα το κόμμα να χάσει άτομα τα οποία θα μπορούσαν αφενός να ενισχύσουν σημαντικά την προσπάθεια ανάκαμψης στον αστικό ιστό της Λευκωσίας, και αφετέρου να διαδραματίσουν παραγοντικό ρόλο στην διαμόρφωση συμμαχιών και στρατηγικής. Η διάβρωση του ρόλου της συγκεκριμένης τάξης στελεχών οφείλεται σε συγκυρίες, αλλά και σε εσωκομματικές έριδες (ενίοτε και ανάμεσα στα «αστικά» στελέχη), με παράδειγμα τον Μιχάλη Σοφοκλέους και τον Κωνσταντίνο Πετρίδη, παραδοσιακά στελέχη οι οποίοι «αποχώρησαν» από την πρώτη γραμμή, μάλλον σιωπηρά λόγω απογοήτευσης με τη στάση που τήρησε η ηγεσία -και οι ψηφοφόροι- του κόμματος απέναντί τους.
Παραδοσιακά προπύργια
Η κάθοδος ενός ισχυρού υποψήφιου όπως είναι ο Γιώργος Παμπορίδης, αλλά και η διστακτική υποστήριξη που δέχεται από τα λοιπά στελέχη της πυραμίδας, αποτελεί ένδειξη της ανάγκης του κόμματος να αντιστρέψει την γενικότερη προοπτική που διαμορφώνεται για τον ΔΗΣΥ στα αστικά κέντρα της πρωτεύουσας. Δέον να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Παμπορίδης δεν απευθύνεται μόνο στην αστική Λευκωσία, αλλά έχει μεγαλύτερο εκτόπισμα, γι’ αυτό και υπήρξαν έντονες πιέσεις για κάθοδο του στις εκλογές. Αποτελεί, ουσιαστικά, παραδοχή από τις άλλες ροπές εντός του κόμματος, πως υφίσταται ανάγκη να απευθυνθεί εκ νέου ο ΔΗΣΥ στην ιστορική του βάση και να ανατρέψει την ροπή απώλειας αστικών ψήφων.
Το γεγονός ότι στο ψηφοδέλτιο θα βρίσκονται επιπλέον στελέχη, όπως είναι η Αναστασία Ανθούση, που επίσης έχουν «πρόσβαση» στα αστικά κοινά, και τα οποία εκφράζουν πιο έντονα το παραδοσιακό αξιακό σύστημα του κόμματος, δεν είναι τυχαίο. Την ίδια ώρα, επιπλέον «αστικοί» υποψήφιοι στη Λευκωσία, όπως είναι ο Κώστας Γαβριηλίδης και Πόλυς Κουρουσίδης, δίνουν συνδυαστικά δυναμική στην «επιστροφή» του ΔΗΣΥ στην παραδοσιακή του βάση, λαμβάνοντας υπόψη και την παρουσία του Δημήτρη Δημητρίου οποίος ανήκει επίσης στο «αστικό κύμα» του κόμματος.
Η αποτροπή απώλειας έδρας θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για τον ΔΗΣΥ, ακόμα κι αν ανατραπεί η μέχρι σήμερα, πτωτική, πορεία του κόμματος στο βασικό του, αστικό, προπύργιο της Λευκωσίας, την ώρα μάλιστα που ενδέχεται να αφαιρεθεί μια έδρα από την πρωτεύουσα και να δοθεί στην Πάφο. Ωστόσο, η κάθοδος μιας ομάδας στελεχών τα οποία απευθύνονται κατά βάση ακριβώς στους ψηφοφόρους που επέλεξαν, είτε την αποχή, είτε άλλο κόμμα τα τελευταία χρόνια, σίγουρα θα έχει απόηχο και για την επόμενη μέρα του κόμματος, τόσο στα έδρανα της Βουλής, όσο και στις αίθουσες συνεδριάσεων στην Πινδάρου.
