Ο απόλυτος εξευτελισμός της χώρας φέρει πια το όνομά σας, Πρόεδρε

Το μεταναστευτικό αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για την κοινωνία, αποφάσισε η «μεγάλη ευρωπαϊκή παράταξη». Και το έκανε σλόγκαν. Με το «μεγάλη» να παίζεται πλέον και το «ευρωπαϊκή» να αποτελεί ύβρη όταν κατέληξε να μιμείται τους φασίστες του ΕΛΑΜ για να σώσει τα ποσοστά της που κατρακυλούν.

Ειδικά τη μέρα που η διερευνητική επιτροπή για τα διαβατήρια αποφάσιζε ότι το… 51,8% των διαβατηρίων που έδωσε η συγκεκριμένη κυβέρνηση -στη συντριπτική τους πλειονότητα- δόθηκαν παράνομα, νομίζω πως μία διευκρίνιση είναι απαραίτητη για τους μαθητευόμενους μελανοχίτωνες - υποψήφιους του ΔΗΣΥ.

«Κίνδυνος» θα είναι λογικά ο κάθε φτωχομπατίρης ο οποίος προσπαθεί να διαφύγει και να βρει ένα καλύτερο μέλλον. Δεν είναι «κίνδυνος» όλοι εκείνοι, οι απατεώνες ενίοτε, τους οποίους πολιτογράφησε η βιομηχανία των διαβατηρίων. Αυτή, μέσω της οποίας πλούτιζαν προσωπικά και εις βάρος της χώρας επώνυμοι, αρχής γενομένης από την οικογένεια του Προέδρου και κυβερνητικά στελέχη.

«Κίνδυνος» είναι οι φτωχοί. Οι άλλοι, οι… ακίνδυνοι μάλλον, από τους οποίους θα αφαιρεθεί η υπηκοότητα εάν το κύκλωμα δεν καταφέρει να βραχυκυκλώσει τις υποθέσεις για να πέσουν στα δικαστήρια, οι άλλοι όλοι λοιπόν θα βρεθούν σε μία πολύ άβολη θέση η οποία όμως, με τίποτα δεν θα συγκρίνεται μ’ αυτήν στην οποία θα βρεθεί πια η ίδια η χώρα μας.

Τώρα όμως θα βρεθεί, έτσι. Τα του Αl Jazeera δεν ήταν τίποτα μπροστά στο ρεζιλίκι που ακολουθεί με μία ευρωπαϊκή χώρα η οποία ξεπουλούσε κάτι χιλιάδες διαβατήριά της για να πλουτίζει μια ελίτ χωρίς καν να τηρεί τους δικούς της νόμους, πουλώντας ακίνητα και επιτρέποντας σε διάφορους να τσεπώνουν μίζες για τις… δύσκολες υποθέσεις. Το «μπανανία» θα μοιάζει σύντομα με κομπλιμέντο.

Το συμπέρασμα της επιτροπής υπό τον κ. Νικολάτο είναι σοκαριστικό, περισσότερο γι' αυτή του την παράμετρο. Η οποία παραπέμπει σε ένα κράτος με ένα σύστημα διάτρητο, έτσι που να διευκολύνονται όλοι αυτοί να πλουτίζουν εις βάρος της χώρας και της εικόνας της διεθνώς. Μία εικόνα η οποία έγινε στις μέρες τους χίλια κομμάτια.

Βέβαιο είναι δε πως, εκεί όπου θα γίνει τελικά κατορθωτό να αφαιρεθούν διαβατήρια, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, θα υπάρξουν κάποιοι οι οποίοι, δικαίως εάν με ρωτάτε, θα θεωρήσουν πως εξαπατήθηκαν όχι από κάποιον δικηγόρο πλέον αλλά από την Κυπριακή Δημοκρατία η οποία τους ενέκρινε την αίτηση.

Και θα υπάρξουν αντιδράσεις και διά της νομικής οδού. Και αποκαλύψεις. Ελπίζω να συμβούν και τα δύο στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Μόνο έτσι εάν γίνει κάτι.

Ενδιαφέρον είναι και το εξής: τον Ιανουάριο του 2019, όταν η Κομισιόν κινήθηκε για πρώτη φορά δημόσια εναντίον της Κύπρου, της Μάλτας και της Βουλγαρίας για το «επενδυτικό» τους πρόγραμμα, με την τελευταία να απολογείται και τη δεύτερη να υπόσχεται να αναθεωρήσει, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, παρότι προσωπικά εμπλεκόμενος στην υπόθεση η οποία είχε ήδη πλήξει τρομερά την Κύπρο, θεώρησε σκόπιμο να επιτεθεί στην ΕΕ υπερασπιζόμενος τις δουλειές του αντί τη χώρα του. Και κατηγορώντας του εταίρους μας για… σκοπιμότητες!

Ας μας απαντήσει, λοιπόν, ο νομικός Πρόεδρός μας. Με πέραν των μισών πολιτογραφήσεων να ήταν παράνομες, τι έπασχε τότε όταν ξεσπάθωνε εναντίον των εταίρων μας και καρατομούσε τον Στυλιανίδη ως τιμωρία επειδή δεν δέχτηκε να παίξει με τα διαβατήριά του στην Κομισιόν; Το νομικό του κριτήριο; Τόσο πολύ; Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να το πιστέψω.

Δεν μιλάμε για μερικά διαβατήρια, αλλά για έναν αστρονομικό αριθμό. Δεν μπορεί να μην αντιλαμβανόταν κανείς ότι παρανομούσαν, όταν μάλιστα παίζονταν τόσα λεφτά πάνω στο τραπέζι κι από κάτω. Τι έχει λοιπόν να πει ο Πρόεδρος; Ότι υπήρξε τόσο ανεπαρκής στην κρίση του μαζί με το υπόλοιπο σύστημα;

Ή μήπως χρειάζεται να μας πει κάτι άλλο;