Και πώς να σωθεί ο τόπος από τα χέρια σας;

Ένα είναι σίγουρο. Ποτέ προηγουμένως η χώρα δεν έχει διασυρθεί σε τέτοιο βαθμό διεθνώς, όπως διασύρεται το τελευταίο διάστημα. Και είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε γιατί.

Διασύρεται διότι, σε κλίμα αδιαφάνειας και απουσίας πραγματικών κανόνων και ελέγχου στήθηκε στο όνομα της «ανάπτυξης» ένα ακόμη τρελό πάρτι –για χρόνια, όχι για μήνες– από το οποίο κινδυνεύει και η ίδια η οικονομία με τη νέα φούσκα που έχουν προκαλέσει οι… παλιοί γνωστοί πρωταγωνιστές. Πέρα από το ρεζιλίκι.

Ας αρχίσουμε από το βασικό ξανά: σε καμία σοβαρή χώρα δεν μπορούν πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα και οι οικογενειακές επιχειρήσεις των ιδίων και συγγενών τους να μετέχουν σε αυτού του είδους τις δραστηριότητες, και μάλιστα να μιλάμε και για τον Πρόεδρο της χώρας και άλλους οι οποίοι αποφασίζουν –επί του προκειμένου για τη χορήγηση διαβατηρίων της χώρας με το αζημίωτο– χωρίς αυτό να δηλώνεται καν ως σύγκρουση συμφερόντων! Χώρια όλα τα άλλα!

Αλλού, ο όποιος εμπλεκόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρωθυπουργός ή άλλος, θα είχε φύγει νύχτα. Εδώ, κρύβεται πίσω από το «δεν έκανα κάτι παράνομο» –και δεν έκανε, η πολιτική ηθική είναι το θέμα– και βγάζει διάφορους να λένε πως και οι προηγούμενοι είχαν τους Ουκρανούς τους.

Μόνο που ο Πρόεδρος και η υπόλοιπη παρέα θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν πως, ναι, όταν απευθύνονται στους πυρήνες των κομμάτων τους και τους τελευταίους των αμνών τους –ευτυχώς λιγότεροι σε αριθμό, σε όλα τα κόμματα από ό,τι πιο παλιά– μπορούν σίγουρα να λένε ό,τι θέλουν, αντί απαντήσεως.

Από εκείνο το IQ και πάνω όμως, υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνία. Και οι ψηφοφόροι τους μαζί. Η οποία κοινωνία δεν ξεγελιέται με αυτές τις γελοιότητες και τα κόλπα της οκάς, Πρόεδρε. Μια κοινωνία η οποία ρωτά πράγματα απλά.

Το πώς –επί των δικών σας ημερών– το πρόγραμμα αυτό εξελίχθηκε σε αυτό που είναι σήμερα, κάτι που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, με το ένα σκάνδαλο να σκάει μετά το άλλο και τη χώρα να ρεζιλεύεται με αυτό τον τρόπο. Οι υποθέσεις ΕΣΑΣ αφορούν. Ενίοτε και σε προσωπικό επίπεδο. Και εκεί είναι που ελέγχεστε.

Για το πώς μετατρέψατε το πρόγραμμα σε μια νέα αρπαχτή για έναν μικρό κύκλο ανθρώπων οι οποίοι θησαύρισαν. Έχοντας ενίοτε και τις τράπεζες φεσωμένες με τις παλιές αμαρτίες τους τις οποίες πλήρωσε ο κόσμος με το κούρεμα και τις αποταμιεύσεις του, σύντομα και με τα σπίτια του! Στο όνομα της «ανάπτυξης».

Το πόσο ανάπτυξη είναι Πρόεδρε θα σας το μεταφέρω μέσα από τα λόγια του υπουργού Οικονομικών ΣΑΣ, του Χάρη Γεωργιάδη. Ο οποίος την περασμένη βδομάδα (29/10) είπε πως «την περίοδο 2016-2018 το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 15,2% από το οποίο το 1,2% έχει σχέση με την κατασκευαστική δραστηριότητα που σχετίζεται άμεσα με το κυπριακό πρόγραμμα πολιτογραφήσεων».

Για να συμπληρώσει: «Και να τερματιζόταν σήμερα αυτό το σχέδιο η αναπτυξιακή δυναμική της κυπριακής οικονομίας θα παρέμενε ισχυρή και δεν θα επηρεαζόταν». Ο ΥΠΟΙΚ εξήγησε ότι οι συναλλαγές που σχετίζονται με το πρόγραμμα ανέρχονται περίπου στα 6,7 δισ. ευρώ, συναλλαγές οι οποίες προστίθενται στο ΑΕΠ ΜΟΝΟ όταν αυτές συνιστούν παραγωγή (πραγματική επένδυση).

Και φυσικά δεν είναι τέτοιες. «Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι ολόκληρη η κυπριακή οικονομία σχετίζεται με αυτό το πρόγραμμα, διαγράφοντας άλλους τομείς, όπως ο τουρισμός, οι υπηρεσίες, η εκπαίδευση, το εμπόριο και ο ανερχόμενος ενεργειακός τομέας», εξήγησε ο κ. Γεωργιάδης.

Η αρπαχτή, λοιπόν, των διαβατηρίων Πρόεδρε, σε ένα κλίμα αδιαφάνειας και με τη λέξη Ξέπλυμα να είναι κυρίαρχη σε κάθε γωνιά της νέας φούσκας σας, δεν απαντάται ούτε με υπεκφυγές, ούτε με ψέματα, ούτε με τα κομματικά όλων σας – τα οποία και δεν αφορούν κανέναν. Το πιο προκλητικό, δε, είναι η δική σας αναίσχυντη συμπεριφορά και η βάναυση υποτίμηση της νοημοσύνης του λαού.

Από εκεί και πέρα, ξεκινά ο βαθμός της πολιτικής –και άλλης φοβάμαι– διαπλοκής με την Εκκλησία ΛΤΔ του άλλου. Την οποία Εκκλησία ΛΤΔ εσείς και κάποιοι άλλοι –τις προάλλες μόλις– αναγκάσατε τον λαό να την επιδοτεί για να μαθαίνουμε τώρα για τα τσεκκούθκια των καταζητούμενων εγκληματιών και όλα τα άλλα απίστευτα της διαφθοράς και της κατάντιας αυτού του άθλιου τύπου που τη διοικεί.

Στον οποίο –δεν θα αγγίξω καν το ζήτημα του γνωστού οικοπέδου σήμερα– έχετε υποτάξει ένα ολόκληρο κράτος, προκειμένου να κάνει τις δουλειές του όπως και όποτε θέλει και να λειτουργεί ως αυτοκράτωρ ακόμη και σε σχέση με τα αρχαία μας.

Δεν περιμένω, Πρόεδρε, ότι θα έχετε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να παραιτηθείτε και να φύγετε, διότι είμαι πλέον πεπεισμένος ότι καμία, μα καμία, σχέση δεν έχετε με τη λέξη αυτή. Νομίζω πως έχουμε εμπεδώσει, άπαντες και άπασες, πόσο ξεδιάντροπος είστε.

Υπάρχει όμως κάτι που μπορείτε ελπίζω να μπορείτε ακόμα να το κάνετε. Να επιδείξετε κάποιον σεβασμό στον κόσμο και να μην προκαλείτε τόσο. Αφού δεν ντρέπεστε, που δεν ντρέπεστε, για τα ρεζιλίκια σας και τον εξευτελισμό της χώρας και όλων μας διεθνώς.

Και το ελπίζω, διότι και οι δύο ξέρουμε πως ο Μαλαισιανός δεν είναι ο πάτος Πρόεδρε.

Υπάρχουν και χειρότερα ακόμα. Και έρχονται…