Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, είτε αυτός είναι πολιτικός επικεφαλής υπουργείου είτε επιχειρηματίας, θα τους εισηγούμουν να συγκρατιούνται πριν βάζουν τη λέξη «γεωπολιτική» και τη φράση «γεωπολιτικές εξελίξεις» σχεδόν σε κάθε τι που λένε και που αφορά μεταβλητές των διεθνών σχέσεων, νομιζόμενοι ότι, κάνοντάς το, δείχνουν να αντιλαμβάνονται για ποιο πράγμα μιλούν. Εκτός και αν θεωρούν ότι, με το να έχουν διαβάσει πέντε πράγματα, καθίστανται και γνώστες της γεωπολιτικής, ως πλαισίου ανάλυσης και αξιολόγησης των όποιων διεθνών οικονομικών εξελίξεων.
Και τούτο επειδή όλη αυτή η «ιστορία» με την «καραμέλα» της γεωπολιτικής και τον τρόπο που σχετίζεται και αφορά τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, που αναμασούμε κάθε τρεις και λίγο, μου θυμίζει την άλλη «σπουδαία» ατάκα περί «στρατηγικής» που ανακύκλωναν στις ομιλίες, δηλώσεις και τοποθετήσεις τους όλοι αυτοί. Αν η Κύπρος και οι υπουργοί και πολιτικοί της ήξεραν από όση «στρατηγική» άφηναν να εννοηθεί ότι γνώριζαν με το να αναφέρονται σε αυτή σε κάθε δεύτερη δήλωσή τους, η Κύπρος θα ήταν αυτοκρατορία (sic) και όχι είναι μια χώρα που σχεδόν δεν έχει νερό να πιει!
Βέβαια, κανείς μπορεί να πει ότι εδώ στην Κύπρο που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τα όσα κωμικοτραγικά παρατηρούνται στο επίπεδο του πολιτικού προσωπικού και των χειρισμών τους διεθνώς, με ένα σωρό άσχετους στη δημόσια σφαίρα, αλλά, δυστυχώς, και στην άσκηση εξουσίας, δεν πολυσημαίνει και πολλά πράγματα. Αφού δεν έχει και καμιά σοβαρή επίπτωση αν ένας, π.χ., υπουργός, πολιτικός αρχηγός, βουλευτής, επιχειρηματίας, τραπεζίτης μάς «αμολά», συχνά-πυκνά, και μια «γεωπολιτική εξέλιξη» για να προσδώσει, όπως νομίζει, βάρος στα όλα λέει. Και αυτό επειδή και, πιστέψτε με, δεν περιμένει και καμιά μεγάλη επενδυτική τράπεζα ή καμιά σοβαρή εταιρεία οποιουδήποτε τομέα να ακούσει τι θα πουν οι όποιοι δικοί μας για τη γεωπολιτική και την οικονομία και πώς διασυνδέονται και αλληλοεπιδρούν και αλληλοεπηρεάζονται με τα όσα συμβαίνουν εδώ και γύρω από την Κύπρο αλλά ούτε και πουθενά αλλού, για να είμαστε ειλικρινείς.
Από την άλλη, κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε, από τη στιγμή που δεν έχει σημασία τι λέμε εμείς εδώ, μιας και η επίπτωση του όποιου πολιτικού λόγου μας για τόσο σοβαρά και περίπλοκα θέματα είναι αμελητέα, έως ανύπαρκτη. Οπότε ας λέμε ό,τι θέλουμε, φτάνει οι «ατάκες» μας περί «γεωπολιτικών εξελίξεων» να ακούγονται σπουδαίες και να προβάλλονται στα ΜΜΕ του χωριού μας.
Βέβαια, υπάρχει και το άλλο επιχείρημα που υποστηρίζει ότι και πολλοί άλλοι πολιτικοί ηγέτες, υπουργοί κ.ο.κ μεγάλων και ισχυρών χωρών δεν γνωρίζουν από γεωπολιτική και διεθνή οικονομία, ενώ ίσως θα έπρεπε, αφού οι χώρες, οι επιχειρήσεις και τα συμφέροντά τους είναι πραγματικά παγκόσμια και τους αφορά κάθε τι, μικρό ή μεγάλο, συμβαίνει διεθνώς.
Και κάπου εδώ είναι, κατά την άποψή μου, η ουσία. Η ουσία δεν είναι στο τι λες και δεν λες, όση σημασία και σπουδαιότητα και αν τούτο έχει. Η σημασία είναι στο πώς, αξιόπιστα και υπολογίσιμα, υποστηρίζεις και εφαρμόζεις αυτό που λες, ειδικά όταν ο λόγος σου εδράζεται και εκπηγάζει από την ιδιότητά σου ως ασκών πολιτική και Εκτελεστική Εξουσία. Επειδή όταν ασκείς εξουσία δεν είσαι σχολιαστής, αναλυτής και αρθρογράφος, καλή ώρα. Ο λόγος σου και οι τοποθετήσεις σου ζυγίζονται με αντίβαρο τα όσα πράττεις ως επικεφαλής των χειρισμών της οντότητας που ηγείσαι. Και αν τα όσα επιχειρείς να πράξεις δεν υποστηρίζονται από τις ανάλογες δυνατότητες και ικανότητες, τότε, καταδικάζουν σε αποτυχία την απόπειρα της πράξης σου και, ακολούθως, ακυρώνουν τον λόγο σου και μαζί τους πληγώνουν το συμφέρον που εκπροσωπείς, όσο πετυχημένη και αν είναι από επικοινωνιακής πλευράς η εσωτερική εντύπωση που δημιουργείται.
Για αυτό ταπεινά θα πρότεινα να σταματήσουμε, επιτέλους, τις «μεγάλες κουβέντες» επειδή μας εκθέτουν στα μάτια όλων εκείνων που πραγματικά ασχολούνται με τη γεωπολιτική και την οικονομία, πραγματικά επηρεάζουν με τις δυνατότητες και τον ρόλο τους τις πολύ σοβαρές τρέχουσες γεωπολιτικές εξελίξεις και πραγματικά ξέρουν για ποιο πράγμα μιλούν…
