Ούλλη η υφήλιος ασχολείται με τες επιλογές των κατοίκων της υπερδύναμης των δίποδων που θεωρούν εαυτούς ως το εξυπνότερο είδος του πλανήτη. Ο καθείς τζιαι η καθεμιά λένε το μακρύ τζιαι το κοντό τους. Αναλύσεις επί αναλύσεων, άρθρα, σχόλια, συνεντεύξεις, δίχα τελειωμό. Άλλοι υπέρ, άλλοι κατά, άλλοι κάπου στο ανάμεσόν τους τζιαι κάποιοι άλλοι, όπως πάντα, στον κόσμον τους. Εγώ θα πω για πολλοστή φορά πως όποιος ακόμα να καταλάβει πως το 100 ως ο μέσος όρος του υποτιθέμενου IQ μας δεν είναι πλέον αρκετό για τον σημερινό κόσμο να πάει να ξαναμετρηθεί να δει αν κοντέφκει της βάσης.
Ο κόσμος έχει καταντήσει υπερβολικά περίπλοκος, οι αλλαγές έρκουνται με ταχύτητα φωτός, τζιαι το βασικότερό μας ένστικτο, αυτό της επιβίωσης, βρίσκεται συνέχεια σε συναγερμό. Τουτέστιν, ο καθένας τζιαι η καθεμιά επιζητά ένα αίσθημα ασφάλειας για να ηρεμήσει. Το γνώριμο, το οικείο είναι το πρώτον ηρεμιστικό για τούτην την κατάσταση. Όποιοι αγνοούν ή αφελέστατα φκάλλουν που την εξίσωση τούτην την απλή εξελικτική ανάγκη, έν' πιο ηλίθιοι τζιαι που λόου μου. Τούτος ο απλός λόγος, έν' η αιτία που πολλοί επιλέγουν τους λεγόμενους «λαϊκιστές». Συνακολούθως τούτη έν' η αιτία τζιαι όι απλά η αφορμή για την εύκολη πλέον επικράτησή τους παντού. Δεν έχουν ούλλοι τη γνώση, το υπόβαθρο, αλλά ούτε τζιαι την ευελιξία της προσαρμογής σε νέα δεδομένα τζιαι καταστάσεις. Οπόταν, οποίος υπόσχεται αλλαγή με νέα δεδομένα, άλλες ιδέες τζιαι αντιλήψεις αλλά δεν συμπεριλαμβάνει την ανάγκη για τη γνώριμη ασφάλεια έν' καταδικασμένος να χάνει, τζιαι μάλιστα να θεωρείται μέχρι τζιαι προδότης του έθνους.
Αν, δε, βάλουμε σε τούτην την εξίσωση τζιαι το οικονομικό, ε, ούτε καν έρευνες τζιαι προγνωστικά δεν χρειάζεται να κάμνουμεν. Όσο μεγαλύτερη η ανασφάλεια, όσο πιο γλήορες οι αλλαγές, τόσο πιο συντηρητικός θα γίνεται ο κόσμος. Δεν μπορεί κανένας να ζει σε διαρκή αβεβαιότητα. Αποτέλεσμα; Ο κάθε επιδέξιος, μέτριος βλάκας θα ηγείται των υπολοίπων ηλιθίων που είναι πλέον έτοιμοι να ψηφίζουν μέχρι τζιαι νυφίτσα διασταυρωμένη με σαλίγκαρον, φτάνει να τους υποσχεθεί πως θα τους επιστρέψει στην «κανονικότητα». Η «κανονικότητα» μεταφράζεται ως ασφάλεια. Τα μεγάλα όνειρα για έναν όμορφο, ειρηνικό κόσμο ανήκουν στη σφαίρα του φαντασιακού για τον μέσο πολίτη μιας χώρας. Το φαΐν στο πιάτο των κοπελουθκιών τους όμως πρέπει να μπει σήμερα, τωρά. Όποιος τους το τάξει θα τον ακολουθήσουν. Έν' τόσον απλό τούτον το πράμα, έν΄ τόσον εμφανές, που πραγματικά μου κάμνει εντύπωση το πόσην έκπληξη νιώθουν κάποιοι όταν ανατρέπονται τα υποτιθέμενα δεδομένα που είχαν στον νουν τους.
Μπορούμε να ταπελώνουμεν τες συμπεριφορές με ό,τι περισπούδαστον όνομα θέλετε. Όταν ο μέσος νους του ανεπαρκούς πλέον 100 IQ βρίσκεται μπροστά σε διλήμματα της δικής του επιβίωσης ή του άλλου, του ξένου, του μη οικείου, έν' τζει που το φως φανάρι τι επιλογή θα κάμει. Τζιαι που τη στιγμή που δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει τον πραγματικό του δυνάστη, θα στραφεί με τη μεγαλύτερη ευκολία σε όσους μη οικείους βλέπει δίπλα του για να κάμει λίον τόπον για τον ίδιο. Ώς τζιαμαί μπορεί να φτάσει το σιέριν του. Ώς τζιαμαί φτάνει τζιαι η γνώση του σε όλον τούτον το πολυσύνθετο σχήμα στο οποίο ζούμεν. Δεν είναι ούλλος ο κόσμος συμπονετικός, δεν έχουν ούλλοι ενσυναίσθηση. Οι πιο πολλοί όμως αγαπούν τα κοπελούθκια τους τζιαι φτάνουν για λόου τους στα άκρα. Βάλτε τωρά την γαουροσύνη μαζί με το αίσθημα επιβίωσης μαζί, τζιαι πέτε μου τι τραγικόν αποτέλεσμα καρτεράτε να μεν φκάλει τούτη η χημική εξίσωση.
Όσοι νεοφιλελεύθεροι επέμεναν ώς τωρά πως η δημοκρατία επωφελείται όταν υπάρχει το «ελεύθερο χέρι» της αγοράς, να έρτουν να τους δείξω τι προέβλεπα πριν δέκα χρόνια. Η δημοκρατία τζιαι η οικονομία δεν μπορούν να θεωρούνται ως συγκοινωνούντα δοχεία. Το ανεξέλεγκτο χρήμα έσιει τεράστιαν επιρροή τζιαι αγοράζει όσους «λαϊκιστές» θέλει. Ο πολύς ο κόσμος έχει ως προτεραιότητα την επιβίωση τζιαι μετά ούλλα τα υπόλοιπα. Καλή χώνεψη σε όλους τους «δημοκράτες» των δικών τους φαντασιώσεων. Τζιαι πραγματικά, δαμαί ο κάθε ηλίθιος «λαϊκιστής» εκατάλαβεν πού τσιμπούν τα ψάρκα δίχα να εντρυφήσουν στες αιτίες. Ούλλοι οι διανοούμενοι ακόμα ψαχνούν;
