Μάς χρειάζεται ένας ηγέτης, ο οποίος δεν θα κάνει αυτό που του λέει να κάνει η κυβέρνηση στην Άγκυρα και θα κάνει αυτό που του λέει να μην κάνει. Εγώ να τον λέω ηγέτη, εσείς πείτε τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Υπάρχει ένας τέτοιος;
Στην Άγκυρα υπάρχει μια συμμορία η οποία δεν αναγνωρίζει δίκαιο και άλλα παρόμοια. Εσείς πείτε την κυβέρνηση, εγώ να τη λέω συμμορία. Διέπραξε τόσα πολλά εγκλήματα που δεν γίνεται και να τα γράψεις. Πόσο ακόμα θα σερνόμαστε πίσω από αυτή τη μηχανή εγκλημάτων; Ουσιαστικά δεν υπήρχε χαΐρι και στους προηγούμενους από αυτούς. Όμως, σε αυτή δεν υπάρχει καθόλου! Όποιος πέρασε από την κυβέρνηση εκείνη μετά το 1974 έβλεπε πάντα την Κύπρο και εμάς με το ίδιο μάτι. Εκείνοι έλεγαν. Και οι δικοί μας δούλοι κουνούσαν κεφάλι. Η περίοδος μετά το 1974 μπορεί να οριστεί ως περίοδος της «έλλειψης προσωπικότητας». Αυτή την περίοδο μεγάλωσαν οι πιο πολλοί κόλακες. Οι πιο πολλοί γλείφτες. Οι πιο πολλοί κλέφτες. Οι πιο πολλοί υποτακτικοί. Πιο πολύ αυτή την περίοδο μειώθηκαν οι τίμιοι, έντιμοι και θαρραλέοι άνθρωποι ανάμεσά μας. Πλήθυναν οι ποταποί. Η περίοδος της νέας τουρκικής διοίκησης αποτέλεσε περίοδο αφανισμού.
Μας χρειάζεται ένας ηγέτης, ο οποίος δεν θα κάνει αυτό που του λέει να κάνει η Άγκυρα και θα κάνει αυτό που του λέει να μην κάνει. Δεν είχαμε ποτέ έναν τέτοιο ηγέτη. Δεν θα επιτρέπαμε να κατάσχουν την κυπριακή λίρα. Επιτρέψαμε. Δεν θα περνούσαμε ποτέ στην τουρκική λίρα. Περάσαμε. Δεν θα βάζαμε στα εξαγωγικά μας προϊόντα σφραγίδα της «τδβκ». Βάλαμε. Δεν θα επιτρέπαμε να μεταφερθεί τόσος πληθυσμός εδώ. Επιτρέψαμε. Δεν θα λέγαμε «ναι» στους ψεύτικους τίτλους ιδιοκτησίας. Είπαμε. Δεν θα δεχόμασταν να ανοίξουν εδώ τα καζίνο που έκλεισαν εκεί. Δεχθήκαμε. Δεν φέραμε καθόλου αντίρρηση σε ό,τι είπαν, σε ό,τι ζήτησαν. Δεν είπαμε καθόλου «όχι».
Προσπαθείτε να αποκαταστήσετε αυτή τν σάπια και βρόμικη τάξη πραγμάτων, έτσι δεν είναι; Και εγώ προσπαθώ να την γκρεμίσω. Όμως, αφού θα την επιδιορθώσετε, τότε, πείτε και σε εμένα. Πώς θα τη διορθώσετε; Δεν είναι ένα σκασμένο λάστιχο άλλωστε και θα το διορθώσετε. Δεν έχουμε δικό μας νόμισμα. Δεν έχουμε παραγωγή! Δεν έχουμε εξαγωγές! Δεν έχουμε απευθείας επαφές με τον κόσμο. Και εμπάργκο. Και μη αναγνωρισμένο. Τι θα του διορθώσετε; Θα μαζέψετε σκουπίδια από τις παραλίες; Θα διεξάγετε αγώνα για δωρεάν είσοδο στη θάλασσα; Θα αυξήσετε τον κατώτατο μισθό; Θα φέρετε φορολογική δικαιοσύνη; Θα διασφαλίσετε να τιμωρηθούν όσοι κάνουν ατασθαλίες; Θα απαλλάξετε την τροχαία από τη συμφόρηση; Θα εμποδίσετε τους εκτελεστές που έρχονται εδώ να σκοτώσουν ανθρώπους από πέρα από τη θάλασσα; Θα κάνετε τους στρατηγούς να δεχθούν τους αντιρρησίες συνείδησης; Θα εμποδίσετε τη βία κατά των γυναικών; Θα ξεριζώσετε τα ναρκωτικά; Θα τα κάνετε όλα αυτά σε αυτό το μέρος, το οποίο διοικεί η Άγκυρα και ο Ταγίπ Ερντογάν; Πείτε μου. Εξηγήστε μου τη μαγική σας φόρμουλα. Πώς θα το κάνετε;
Ξέρετε; Δεν με ενδιαφέρει κανένα απ’ όλα αυτά όσο με ενδιαφέρει η κατοχή εδώ. Αυτά είναι γεγονότα που συμβαίνουν σε κάθε μέρος στον κόσμο. Κλεψιές. Ληστείες. Παρενοχλήσεις, βιασμοί. Ατασθαλίες. Ρουσφέτι. Βία κατά των γυναικών. Ναρκωτικά. Τζόγος. Με ενδιαφέρουν γεγονότα που υπάρχουν μόνο εδώ και δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Αυτά που παρέθεσα πιο πάνω δεν είναι προϊόντα της κατοχής. Υπάρχουν, για παράδειγμα, και στο πιο κοντινό μας μέρος, στο νότιο τμήμα της Κύπρου. Υπάρχουν και στην Ιταλία και στη Γαλλία και στην Αμερική. Όμως υπάρχουν άλλα σημαντικά πράγματα που υπάρχουν μόνο σε εμάς και δεν υπάρχουν σε αυτούς. Πρώτα απ’ όλα το μέρος αυτό βρίσκεται υπό κατοχή. Είναι μια φωλιά πλιάτσικου. Φωλιά των τσακαλιών. Και υπάρχει ένας πληθυσμός που είναι πέντε-δέκα φορές περισσότερος από τον ντόπιο πληθυσμό. Είναι ένα μέρος κάτω από τις διαταγές του στρατού. Μια τάξη πραγμάτων κατάπαυσης του πυρός εδώ και πενήντα χρόνια. Πεδίο στρατιωτικών ασκήσεων. Τι θα διορθώσετε και πώς ενόσω δεν απαλλάσσεστε απ’ αυτά; Μήπως υπάρχει άλλος τρόπος από το να μην κάνουμε αυτό που μας λέει η Άγκυρα να κάνουμε και να κάνουμε αυτό που μας λέει να μην κάνουμε; Μην ξεχνάτε, εμείς δεν τη χρειαζόμαστε. Εκείνη μας χρειάζεται!
